Liber, Versus

 1   1, 65 |     suam accelerat properantia fata ruinam.           65~
 2   1, 210|        sequi, miserae crudelia fata gementes.           210~
 3   1, 222|      patriae narrat, celat tua fata Serapis.~
 4   1, 321|                                Fata negant; misero detracta
 5   2, 230|                                Fata trahat populi. Sic, cum
 6   2, 264| Caesaris et fatum, qui caetera fata gubernat!~
 7   2, 303|     bellum, regina, tibi. Nunc fata sequenda,~
 8   2, 305|    Pignora, civilis belli post fata revertar."           305~
 9   3, 118|  Nobilis o Pompei! longae tibi fata negârunt~
10   3, 153|        tot damnâssent crudelia fata ruinis. ~
11   3, 316|     mortes hominum, privataque fata,~
12   3, 337|      magis. Dubitant ostendere fata,~
13   3, 387|      vero ingentem pro Caesare fata ruinam~
14   4, 3  |     Angusto potuêre loco. Quot fata per oras~
15   4, 110|    Hannibal ex acie testantur, fata nepotis           110~
16   4, 181|       Jam contemplanti, divini fata Platonis~
17   4, 224|   Saepius ad colos, colis post fata, quibuscum~
18   4, 378|                                Fata illos: monstri obsconâ conduntur
19   4, 381|  pecudum strages, quid singula fata virorum~
20   4, 448|  cognoscens, animo tam tristia fata,~
21   5, 32 |                                Fata sui sedeat; Nilus septemfluus
22   5, 110|                        Tristia fata ducum tabulis depicta movebant.           
23   5, 193|   atque duces Latii, Romanaque fata~
24   5, 264|       Deformata suae cognovit, fata Deosque~
25   6, 253| Caesareis, quem tot per clades fata tulissent,~
26   6, 262|      auctorem? per me crudelia fata~
27   6, 276|    fratrem Hispanas abscondent fata per urbes,~
28   6, 301|                                Fata domûs; subiit magni genitoris
29   7, 129|                                Fata; nec Ausoniae decus hoc,
30   7, 136|                                Fata ducis mortem accelerant;