Liber, Versus
1 1, 99 | Et tanto imbellem munimine cingere
2 1, 243| Sed non castrorum tanto munimine tutum~
3 2, 159| Atque Utica, et tanto Thapsus post inclyta bello.~
4 3, 45 | remeare, cupit. Sed vix fuga tanto 45~
5 3, 195| Tot cari Manes. Tanto hîc nos justius arma
6 3, 249| Utraque jam tanto concurrunt agmina motu,~
7 3, 259| Murmure nec tanto Nilus, cum de Cataractis~
8 4, 63 | Hesperium ductorem discere, tanto~
9 4, 74 | Crederet hoc quisquam, tanto conamine, tantâ~
10 4, 101| Mixtus; nec tanto placuisset vita superstes~
11 4, 117| Optarem forsan tanto superesse dolori. ~
12 4, 133| Flebilis hos cineres; nec tanto nomine dignas~
13 4, 298| Tanto animo, heu! frustra, contendunt
14 4, 353| Serpente in tanto potuisset Gorgonis omne~
15 4, 387| Quis mihi de tanto credet certamine?) solus~
16 4, 434| Tum fractus vires, et tanto languidus ictu,~
17 4, 452| Romula de tanto facta est provincia regno. ~
18 5, 85 | Aut quis te, tanto dejectum culmine regni,
19 5, 153| Ut formosa Venus tanto videatur honore~
20 5, 196| quamvis munita potentia tanto~
21 5, 201| facient Pompeii, nomine tanto~
22 5, 212| inclinet: sed majus ab aequore tanto~
23 6, 281| Caesarei, et tanto saturant crudelis iras~
24 6, 297| Obruit, et tanto mersisset sanguine lauros.~
25 6, 332| Nec vitam, quam tanto animo projecerat ipse,~
26 7, 91 | Exsequerer; tanto non tempore dissimulata~
27 7, 215| Proditor a cunctis. Quis tanto sanguine Sullam
28 7, 227| Posteritas famâ, quem tanto Caesar amore,~
29 7, 268| libertatem amissam, quam sanguine tanto~
|