Liber, Par.

 1       V,VII |        fluore dictae. Graeci enim sanguinem AIMA dicunt. ~
 2       V,XI  |       aestuat, sive humorem, sive sanguinem, evocat in superficiem.
 3       V,XXX |        Venere voluptatem, a Marte sanguinem, a Iove temperantiam, a
 4      VI,XIX |         iubente corpus Christi et sanguinem dicimus. Quod dum sit ex
 5     VII,VI  |      fluxus sanguinis, vel fluens sanguinem: sed melius, ubi est sterquilinium.
 6    VIII,IX  |      virgas in dracones, aquas in sanguinem. Fertur et quaedam maga
 7    VIII,IX  |      adicitur. Nam amare daemones sanguinem dicitur. Ideoque quotiens
 8    VIII,XI  |          genitalia abscidisse, et sanguinem fluxisse in mare, atque
 9      IX,II  |         suis litarent, et humanum sanguinem in ossibus capitum potare
10       X,E   |         Exsanguis, quod sit extra sanguinem. Exanimis est mortuus. Exanimis
11       X,F   |     fervens dixerunt. Fervor enim sanguinem movet, [et] sanguis pulchritudinem.
12       X,F   |      contrahit sanguis. Nam timor sanguinem gelat, qui coactus gignit
13       X,T   |           est sanguine; nam timor sanguinem gelat, qui coactus gignit
14      XI,I   |            e quibus sinistra plus sanguinem habet, dextra plus spiritum:
15      XI,I   |       Alii cruorem interpretantur sanguinem corruptum qui emittitur.
16      XI,I   |     emittitur. Alii aiunt vocatum sanguinem quod suavis sit. Sanguis
17      XI,I   |          Nam dicunt physici minui sanguinem per aetatem; unde et in
18      XI,I   |         ex cibo tractum vertit in sanguinem, quem ad usum pascendi nutriendique
19     XII,II  |       velocissimum et praeceps ad sanguinem. Saltu enim ad mortem ruit.
20     XII,IV  | Haemorrhois aspis nuncupatus quod sanguinem sudet qui ab eo morsus fuerit,
21     XII,IV  |           quidquid vitae est, per sanguinem evocet. Graece enim sanguis
22     XII,IV  |            nisi hominis tetigerit sanguinem. Lucanus (9,614): ~Noxia
23     XII,V   |      vermis aquatilis, dicta quod sanguinem sugit. Potantibus enim insidiatur,
24     XII,V   |           ubi uspiam adhaerescit, sanguinem haurit; et cum nimio cruore
25     XII,VI  |            Vnde et dum absciditur sanguinem remittit. Nam alia sunt
26     XII,VIII|      Culex ab aculeo dictus, quod sanguinem sugit. Habet enim in ore
27     XII,VIII|            qua carnem terebrat ut sanguinem bibat. Sciniphes muscae
28    XVII,IX  |     vocant, quod missa in naribus sanguinem moveat. Ambrosia, quam Latini
29     XIX,XVII|          Aiunt enim draconum esse sanguinem dum inplicant elephantos.
30     XIX,XXII|     celandum coloris similitudine sanguinem quotiens quis in acie vulneraretur,