Liber, Par.

 1       I,VII  |   significant. Species propriorum nominum quattuor [sunt]: praenomen,
 2       I,VII  |     recipit. Haec omnes species a nominum appellatione descendunt.
 3       I,VII  |          non sunt genera, sed hoc nominum ratio et auctoritas voluit.
 4       I,XVII |           habent speciales causas nominum, quare ita vocentur. Pyrrichius
 5       I,XXIX |       damus. Hinc est quod omnium nominum etymologiae non reperiuntur,
 6       I,XXIX |            Sunt autem etymologiae nominum aut ex causa datae, ut "
 7       I,XXIX |       Quaedam etiam facta sunt ex nominum derivatione, ut a prudentia "
 8       I,XXXVI|        Schesis onomaton multitudo nominum coniunctorum quodam ambitu
 9      VI,XIX  |       confirmat ternarius numerus nominum divinorum. Quod autem per
10     VII,I    |     linguarum peritus, Hebraeorum nominum interpretationem primus
11     VII,I    |        quaedam ex propriis causis nominum rationem. In principio autem
12     VII,II   |          aliis inferioribus rebus nominum species ad se trahit Christus,
13     VII,VI   |          propriis causis originem nominum habent. Quibus ita prophetice
14     VII,VIII |           prophetarum etymologiae nominum adnotandae sunt. Vocabula
15      IX,II   |          oblivionem praeteritorum nominum pervenerunt. Filii Chanaam
16       X      |         VOCABVLIS~ORIGO quorundam nominum, id est unde veniant, non
17       X      |    VOCABVLIS HOMINVM. Licet origo nominum, unde veniant, a philosophis
18       X      |    specialis in origine quorundam nominum causa, sicut homo ab humo,
19     XII,I    |        enim ex qualitate mobilium nominum, sicut leo leaena, draco
20     XII,IV   | chamaedracontes. Postremo quantus nominum, tantus mortium numerus.
21     XVI,VIII |       quinque. Sardonyx ex duorum nominum societate vocata; est enim
22    XVII,IX   |          causa resonant, habentes nominum explanationem. Non tamen