Liber, Par.

 1       I,VII  |       plurinomia, eo quod sit in pluribus nominibus significatio una,
 2       I,XVI  |        illa est syllaba, quae ex pluribus nascitur litteris. Nam unam
 3      II,VI   |       considerandum est utrum ex pluribus quaestionibus iuncta sit,
 4      II,VI   | indicamus, an non? Iuncta est ex pluribus quaestionibus, in qua plura
 5      II,XVIII|         oratio, sicque deinde ex pluribus membris fit periodos, id
 6      II,XXI  |      quotiens in conexa oratione pluribus verbis unam rem significamus,
 7      II,XXII | disserendi potens. Docet enim in pluribus generibus quaestionum quemadmodum
 8     III,VI   |       suis duabus aut tribus aut pluribus; [ut] verbi gratia III continentur
 9     III,XX   |      vocis spatium ex duobus vel pluribus sonis aptatum. Diesis est
10       V,XII  |        Conposita autem sunt quae pluribus admixtis fiunt; unde et
11       V,XVI  |      Satura vero lex est quae de pluribus simul rebus eloquitur, dicta
12    VIII,VII  |          saturitate et copia: de pluribus enim simul rebus loquuntur;
13      XI,I    |      constat; conpositus, qui ex pluribus motibus inordinatus et inaequalis
14    XIII,XXI  |     Caucaseis montibus fusus cum pluribus aliis in Eusinum se praecipitat
15    XVII,IX   |         uvarum simile, radicibus pluribus atque tenuissimis et bene
16     XIX,XVII |         est. Fit enim e fuligine pluribus modis super ardentes taedas