Liber, Par.

 1       I,III  |   Dominus et initii decursuni ad finem et finis decursum ad initium.
 2       I,XXX  |          cum "terminumí dicimus "finem" aut "populatasí interpretamur
 3       I,XXXV |            Paragoge adpositio in finem, ut ["admittier" pro "admitti" "
 4       I,XL   |       talessunt fabulae ad morum finem relatae, vel sicut in libro
 5      II,VII  |      adsertionibus facit, quarta finem totius orationis conplectitur.
 6      II,XXIX |        Item cum terminum dicimus finem, aut populatas interpretatur
 7     III,IX   |      quoniam in quocumque numero finem faciendum putaveris, idem
 8      VI,XVIII|     corpus Ecclesiae speraret in finem, iam dies Dominicus, id
 9     VII,I    |         enim habet initium neque finem. Hinc et sempiternus, eo
10      IX,II   |   ingenio callent. Siquidem post finem Troiani belli Teucrum morte
11    XIII,XV   |        illic esse orbis terrarum finem. ~
12     XIV,VIII |        ab Africa, quem Athlantis finem esse dicunt. De quo Lucanus (
13     XVI,XXVII|          Kv. Kappa Graecum circa finem cornu adiuncto V Latinum
14   XVIII,XXX  | appellatione proprie terminum ac finem mundi designare volunt,
15   XVIII,XXXIX|      quod olim, prout quisque ad finem cursus venerat, desiliebat
16     XIX,XXV  |       mobilitate, quae est circa finem huiusmodi indumenti; sive