Liber, Par.

 1       I,VII|        Diminutiva, quia minuunt sensum, ut "Graeculus" "scholasticulus"
 2       I,IX |  lectito" "clamito" Formae enim sensum tenent, modi declinationem.
 3       I,X  |  adinpleatur. Verbum enim solum sensum inplet, ut "scribo" Adverbium
 4       I,X  |        et iuncto verbo inplesti sensum. ~
 5       I,XII|   coniunctiones dictae eo, quod sensum vel personas coniungant,
 6       I,XII|      eamus ad forum" Ipsud "etí sensum coniunxit. Disiunctivae
 7       I,XX |       dum ordine suo adponitur, sensum nobis lectionis ostendit.
 8       I,XX |       sequentibus iam sententia sensum praestat, sed adhuc aliquid
 9      II,XXI|       verbo contrarium exprimit sensum. Querebatur quidam de filio,
10      II,XXI|       mutato contrarium efficit sensum: " non ut edam vivo, sed
11     III,XX |     quisquis ab ea dissonuerit, sensum auditus offendat. Cujus
12       V,X  |      est sermo brevis, integrum sensum propositae rei scribens.
13       V,XXV|     adiectione non habet plenum sensum: adicis poena carceris,
14       V,XXV|         poena mortis, et inples sensum. Supplicium proprie dictum
15      XI,I  | anfractus earum sonum facit quo sensum excipiant audiendi. Pinnula