Liber,  Caput, Par.

 1 Pro         |          ad divisionem animae et spiritus, habitans in ea operabatur
 2   I,  I,  10|         Monialibus, Veni creator Spiritus, cantaretur; ab his quae
 3   I,  I,  12|         cordium quin potius unio spiritus increati et creati per excellentiam
 4   I,  I,  12|          Quae adhaeret Deo, unus spiritus efficitur]. Attende, Lector,
 5   I, II,  16| orationis contemplationem, tanta spiritus dulcedine repleretur, quod
 6  II,  I,  10|          daemon, dicens: Ego sum spiritus mendax, qui illa decipio
 7  II,  I,  12|       praedixit, in miro fervore spiritus Monialis: et nec triginta
 8  II,  I,  15|          morte cujusdam Sororis.~Spiritus ejus super morientes in
 9  II, II,  18|      credi de facili, cum quanta spiritus alacritate in cantandis
10  II, II,  18|      potuit; sed veluti columnam Spiritus sanctus eam immobilem fixit].~
11  II, II,  19|         illos, qui semel aut bis spiritus suavitate degustata, sibimet
12  II, II,  19|   fortiori, corpus in adjutorium spiritus datum destruunt; et sic
13  II, II,  29|          plena esset: ei sanctus Spiritus revelavit. Quid miri? Si
14  II, II,  32|         Psalmodiam ruminaret, ei Spiritus sanctus virtutem et intelligentiam
15  II,III,  37|           ut in maxima postmodum spiritus alacritate et gaudio Domino
16  II,III,  43|         non de pede. Proinde ita spiritus ejus absorbebatur in Deum;
17  II,III,  43|         dolium vini, unus cum eo spiritus miscebatur. Et hoc est,
18 III,  I,  3 |         ante mentis ejus oculus, spiritus quidam tam lucidus et tam
19 III,  I,  5 |     delata est in paradisum. Cui spiritus piae Lutgardis in coelo
20 III, II,  15|         oratione cum Domino mira spiritus instantia luctabatur. Tandem
21 III, II,  16|     usque inferiam quintam magna spiritus alacritate remansit. Quinta
22 III, II,  17|         Deo concessum est, tanta spiritus dulcedine, tanta alacritate
23 III, II,  17|        iter, per quod transierat spiritus, indicavit. Cutis autem