24. Quomodo quemdam Dominum Tymerum Militem, virum flagitiosum, violentissimis precibus convertit ad Dominum.

Miles quidem, genere et divitiis pollens, filiam in Aquiria habuit Monialem: quae cum patrem suum diversis flagitiis irretitum, eum ad hoc induxit, ut a pia Lutgarde orationes peteret; et se ab illa, sicut in talibus mos est , in spiritualem flium? recipi postularet. Annuit illa, adiitque pro illo Dominum deprecari. Et ecce apparuit satan cuidam in eodem monasterio Moniali dicens: Ecce mititur Domina Lutgardis de vinculis meis Militem Tymerum, q ui mihi tot annis servivit, eripere. Sine illam: non est opus parvi temporis, quod incepit: ego autem, et si nihil aliud, id tamen efficiam, ut in camino paupertatis cor ejus fervere faciam, et tabescet ejus anima, sicut caro frixari assolet in patella. Et tu, Lector, vide, quam mira veritas in mendace. Et quidem cum ipse Miles illo in tempore maximis possessionibus et divitiis abundaret, ita successione parvi temporis est dilapsus, ut pecuniam paratam ad millequingentas libras expenderet: et venditis postea possessionibus, ad tantuam paueriem? deveniret, ut vix panem in supremas necessitate haberet. In his omnibus tamen tantam patientiam noscitur habuisse, ut nullu shaesitaret piae Lutgardis preces Militi adfuisse. Hunc ergo in Affligemio, omnium illius Ordinis ordinatissimo coenobio, monachum vidimus: et pro mirabili conversatione in tali aetate et patientia, ab omnibus venerari. Tali et consimili modo pia Lutgardis precibus suis a diabolilaqueis? plures eripuit, et ad correctionem statum bonae vitae perduxit.