17. Quomodo ante mortem oculos apertos postea non reclusit: et quid senserunt aliquae in morte ejus: et qualis fuit facies ejus in morte, et post mortem.

At ubi spiritum efflavit pia Lutgardis extremum, nonnullae ex Monialibus, quibus hoc datum optimum a Deo concessum est, tanta spiritus dulcedine, tanta alacritate repletae sunt, ut se non caperent prae stupore; et nimirum perfecte sentirent, quod cum immenso tripudio supernorum, ipse praesentialiter salutis nostrae princeps Jesus, animam illius ad delicias evocaverit paradisi. Proinde proprium ex natura morientium est, ut in morte livido pallore nigrescant: pia autem Lutgardis, in signum innocentiae virginalis, candorem in morte cum nitore lilii in facie praetendebat. Oculos in coelum (ut dictum est) instante hora mortis diu ante clausos aperuit, nec eos postea in morte vel post mortem reclusos habere potuit: quia ipse oculorum gestus, iter, per quod transierat spiritus, indicavit. Cutis autem totius corporis ejus tantae lenitatis a contrectantibus est reperta, ut sub palpantis manu byssus pariter candenset lenis plenissime crederetur: nimirum simplex haec sine felle columba, lotos lacte puritatis oculos habuit, quae speculabatur residens juxta fluenta plenissima.