3. Quomodo quaedam devota et nobilis matrona praedixit eam
quasi alteram Agnetem futuram.

Tali igitur Lutgardis oraculo pavefacta, statim oculis cordis haesit, quid vidisset excipere: et quasi columba meditans, in fenestra ad introitum solaris luminis, ostium crystallinum arcae typici corporis Christi pertinaciter observabat. Mox flore carnis abeso, vultu palluit, ut omnis amans: et superno interius splendore lustrata, totius vanitatis se sensit amisisse caliginem. Quam dum die quadam matrona quaedam nobilis et devota vidisset, spiritu prophetiae intulit, quod subjungo: Tu, inquit, ut video, bona Agnes, et vere Agnes altera eris. Nec moravenit juvenis, et de proposito sermone coepit replicare sermonem. Cui illa, ut quondam Agnes beatissima hianti ore respondit: Discede a me, pabulum mortis, nutrimentum facinoris, quoniam ab alio amatore praeventa sum.