Caput,  Par.

 1      1,6 |    miserata requirebam, cujusmodi esset hic locus. Cogitabam autem
 2      1,11|            quousque, nisi divinum esset miraculum, redigi in cinerem
 3      3,26|         aliquis in urbe defunctus esset, quem damnatum pro culpa
 4      3,26|        resultabat, quod miro modo esset mirabile, eam in tant jocunditate
 5      3,26|         vel moerore, quid in urbe esset morientibus affuturum.~
 6      3,28|         ei ad supplicia inferorum esset distantia, excepto quod
 7      3,30| monasterii super modum difficilis esset, ut eamdem monialem revertentem
 8      3,33|     praesentes, inquirerent, quae esset occasio: Terram, inquit,
 9      3,35|                   35. Proinde cum esset familiaris valde monialibus
10      3,36|        vero cum ad plenum reversa esset ad se, cognosceretque, recitantibus
11      5,51|         est, ut molestum ei valde esset, aliorsum aciem mentis intendere.