Caput,  Par.

 1    Pro,1     |     jacuisset, antequam in terra corpus ejus sepeliretur, [anima
 2    Pro,1     |      ejus sepeliretur, [anima ad corpus revertente] revixit; et
 3    Pro,AntCap|           et qualiter reducta ad corpus revixit.~IV. Quomodo capta
 4      1,5     | excederet. Tunc positum in medio corpus exanime ab amicis, et sororibus
 5      1,5     |          fieret, subito commotum corpus exsurrexit in feretro, statimque
 6      1,7     |          permanere mecum; aut ad corpus reverti, ibique agere poenas
 7      1,7     |    immortalis animae per mortale corpus sine detrimento sui, omnesque
 8      1,8     |      jubet animam meam reduci ad corpus. Et videte quam veloces
 9      1,9     |           quamquam subtilissimum corpus ejus, sine victu [esse]
10      1,10    |  ecclesiae presbyterum, et petit corpus Christi. Qui mox precibus
11      2,14    |        ita ut sanguine per totum corpus perfusa undique videretur.
12      2,15    |                              15. Corpus ejus tantae subtilitatis,
13      2,16    |       poterat in eis nisi tantum corpus sphaericum deprehendi. Cumque
14      2,16    |        instar ericei conglobatum corpus redibat ad formam, et extendebantur
15      3,24    |    crucias? Tundensque pectus et corpus, dicebat: O anima misera,
16      3,25    |  scapularium album, tegens totum corpus usque ad pedes, nec aliis
17      4,46    |        si spiritus transibat aut corpus, cum terram vix tangere
18      4,46    |    omnibus fere partibus animale corpus sic spiritus obtinuerat,
19      5,47    |          coepit pugnis pectus et corpus suum, dicens: O miserum
20      5,47    |          O miserum et miserabile corpus! quam diu me miseram cruciabis?
21      5,48    |       hujusmodi dicens, tundebat corpus suum. Tunc interum assumens
22      5,48    |     atque dicebat: O dulcissimum corpus! quare verberavi te? Quare
23      5,49    |     optimum et [659] dulcissimum corpus. Jam finis instat laboris
24      5,49    |      demulcens verbis et osculis corpus suum, post horam jubilum,
25      5,52    |      agens, ruit super defunctae corpus, clamans super defunctae
26      5,52    |          clamans super defunctae corpus, et ejulans vehementer.
27      5,53    | inclamavit, Christina reversa ad corpus, grave suspirium edidit;
28      5,57    |         annuntiem vobis, qutinus corpus cujusdam sanctissimae feminae,
29      5,59    |    postquam mirabilis Christinae corpus a tumulo relevatum est,