| Table of Contents | Words: Alphabetical - Frequency - Inverse - Length - Statistics | Help | IntraText Library |
| Thomas of Cantimpré De S. Christina Mirabili Virgine Vita IntraText - Concordances (Hapax - words occurring once) |
bold = Main text
Caput, Par. grey = Comment text
1 Pro,1 | 1] Memorabilis Christi virginis
2 1,10 | 10. Liberata enim a Domino
3 1,11 | 11. Tunc coepit Christina agere
4 1,12 | 12. Sub aquis Mosae fluminis
5 1,13 | 13. In rotis etiam, in quibus
6 2,14 | 14.] Media etiam nocte quandoque
7 2,15 | 15. Corpus ejus tantae subtilitatis,
8 2,16 | 16. Cum orare vellet, in summitatibus
9 2,17 | 17. Pro his et hujusmodi sorores
10 2,18 | 18. Conscius autem medicus
11 2,19 | 19. Nec sic tamen sorores et
12 Pro,2 | 2. Haec igitur, ut diximus,
13 2,20 | 20. Tunc libertate pro licito
14 2,21 | 21. Factum est enim die quadam,
15 2,22 | 22. Sacramentum Dominici corporis
16 2,23 | 23. Accidit, ut quadam die
17 3,24 | 24.] Haec causa, ut diximus,
18 3,25 | 25. Cum illi deesset manica
19 3,26 | 26. Honores summo studio fugiebat
20 3,27 | 27. Libentissime ac benignissime
21 3,28 | 28. Referebat autem locum esse
22 3,29 | 29. Spiritu prophetiae in multis
23 Pro,3 | 3. Et noverit quicumque legit
24 3,30 | 30. Verum cum quaedam monilais
25 3,31 | 31. Quidam fuit nobilis ultra
26 3,32 | 32. Sed et multo ante tempore
27 3,33 | 33. Cumque praesentes, inquirerent,
28 3,34 | 34. Famem etiam maximam, quae
29 3,35 | 35. Proinde cum esset familiaris
30 3,36 | 36. Interim quiescentibus membris
31 3,37 | 37. Dicebat autem quandoque,
32 4,38 | 38.] Post haec de domo propria
33 4,39 | 39. Igitur in eodem loco, omni
34 1,4 | 4. Igitur memorabilis Christi
35 4,40 | 40. Intelligebat autem ipsa
36 4,41 | 41. Cujus sanctitatem vir nobilissimus
37 4,42 | 42. Et quidem cum idem Luduicus
38 4,43 | 43. Idem ipse comes aliquando
39 4,44 | 44. Hic idem Luduicus comes
40 4,45 | 45. Quem pia Mulier non modice
41 4,46 | 46. In ultimo vitae suae anno
42 5,47 | 47.] Narravit mihi memoratus
43 5,48 | 48. Haec et hujusmodi dicens,
44 5,49 | 49. Iterum ingeminans oscula,
45 1,5 | 5. Et factum est post haec,
46 5,50 | 50. Cibo in extremo vitae suae
47 5,51 | 51. Ingruente vero tempore,
48 5,52 | 52. Proinde fertur a quibusdam,
49 5,53 | 53. Mira res! mox ubi hoc Beatrix
50 5,54 | 54. Vixit autem postquam primo
51 5,55 | 55. Vide ergo, lector, quantis
52 5,56 | 56. Argumento ergo necessario
53 5,57 | 57. Accidit autem post haec
54 5,58 | 58. Nec mora, currens monachus,
55 5,59 | 59. Nec mora, postquam mirabilis
56 1,6 | 6. Statim, inquit, ut defuncta
57 1,7 | divinae majestatis. Cumque [652] congaudentem et congratulantem
58 2,19 | comprehendere potuerunt, in scapulo [654] quodam ligneo vinculis
59 3,24 | ergo illi tormentum, cum [655] adeptum [injuste] quid
60 3,32 | generis multitudo salvetur. [656]~
61 4,44 | piaculo moveretur. Post [658] haec comes omnes suos intra
62 5,49 | sustine, o meum optimum et [659] dulcissimum corpus. Jam
63 5,56 | secula seculorum. Amen. [660]~
64 1,7 | 7. Post haec delata sum in
65 1,8 | 8. Nec mora, mihi Dominus
66 1,9 | 9. Igitur post haec, cum Christina
67 5,47 | venerabilis Thomas nunc abbas S. Trudonis, tunc vero presbyter
68 Pro,AntCap| Narratio domini Thomae abbatis S. Trudonis de ea.~XXXVII.
69 5,52 | sine commendatione sororum abisset ad Dominum, tandem in spiritu
70 3,25 | indiscretis. Escis vilibus et abjectis pro epulis utebatur, et
71 3,24 | postea tamen non dolebis ablatum; et tunc proderit tibi,
72 Pro,2 | temporis transiit, quod ea absorbuit et sepelivit oblivio, cum
73 2,14 | tantus sanguis in uno corpore abundabat. Exceptis enim istis effusionibus
74 1,5 | amici ejus spirituales, accedentes ad eam, sciscitati sunt, [
75 Pro,AntCap| XVII. De illo, a quo potum accepit.~XVIII. Qualiter ei erat,
76 2,17 | fortissimum virum conveniunt, qui accepta mercede eam insequeretur
77 5,58 | modo hic non ab re cernimus accidisse. Haec audiens conventus,
78 4,42 | Luduicus comes die quadam acclinis in atrio ecclesiae jaceret
79 4,43 | colloquium Christina constanter accurrens inclamat comiti Luduico:
80 2,23 | viri splendide epulantis accurreret, potumque poscens, ab illo
81 1 | ibidem detentas juvet; quam acerba, illaeso corpore, pro eisdem
82 3,28 | daemonibus traditos tanto ab eis acerbius cruciari, quanto se in his
83 4,44 | tradi ad purgatorium, poenis acerrimis cruciandam.~
84 Pro,1 | quod venerabilis Jacobus Achonensis episcopus, postea Romanae
85 5,51 | ei valde esset, aliorsum aciem mentis intendere. Extremo
86 3,24 | tamen cum injuste aliquid acquisitum, et sibi in eleemosynam
87 3,35 | diutius sic rotata fuisset, acsi vehementia deficeret, membris
88 2,16 | spiritali ebrietate digesta actuales sensus propria membrorum
89 5,58 | monachus, ut cum conventu adduceret priorissam, dictam personam
90 3,36 | consurgebat; clamabat vociferans: Adducite mihi conventum, ut summae
91 5,57 | quaesivit. Ad quem cum fuisset adducta, dixit illi: Missa sum ex
92 5,51 | contemplationis gratiam adepta est, ut molestum ei valde
93 3,24 | illi tormentum, cum [655] adeptum [injuste] quid ederet. Nec
94 2,18 | alium suis plagis medicum adhiberi praeter Salvatorem nostrum
95 4,41 | de filio dolebat pro eo. Adienque eum, in palatio consistentem,
96 3,34 | adimpleta sunt, et quae adimplenda credimus, Christina praedixit.~
97 3,34 | quoque multa nimis, quae jam adimpleta sunt, et quae adimplenda
98 5,55 | pulsabunt ad januam, et nullum aditum obtinebunt; quin imo dicetur
99 1,12 | stansque in ripa fluminis adjurabat eam per nomen Christi; et
100 3,31 | ac sanum reduceret. Cujus adjurationem gravem ducens Christina,
101 3,31 | Ecce per importunitatem adjurationis tuae sanum reduxi virum
102 5,52 | sempe mihi in vita fuisti; adjuro ergo nunc te et contestor
103 1,9 | odore hominum, nocte quadam adjuta a Domino, vinculis et compedibus
104 3,33 | Tunc omnes, qui aderant admirantes, nonnulli eorum notant tempus,
105 1,8 | Haec audientes amici ejus, admirati sunt, et cum stupore, quae
106 2,20 | horrentes ne suprema mirabilium admiratio humanum sensum excederet,
107 5,49 | ut ia dicam, super omnem admirationem mirabilis!~
108 2,16 | cursum: quippe grave illi admodum erat interim terram attingere.~
109 4,40 | proprios patres dulciter admonebat, ne bonum nomen Christi
110 3,25 | suscipere spiritu interius admonita debuisset, rogabat illum.
111 5,54 | Tunc universis civibus adunatis, ad tumulum [beatae ac]
112 3,29 | ducem Brabantiae et ejus adversarios, ubi in loco, qui dicitur
113 | adversus
114 Pro,2 | Praedicatorum Ordinis ob aedificationem legentium et specialiter
115 5,54 | tempus scilicet, quo omne aedificium monasterii in locum magis
116 3,29 | dicebat: Heu, heu! video aerem gladiis et sanguine plenum.
117 2,18 | carneae molis corpore per aeris vacuum instar volucris volasse
118 4,43 | meridiana super culcitram in aestate colloquendo jacebat. Ad
119 4 | ac Scripturarum scientia;~aestimatio apud comitem Lossensem;~
120 4,44 | omnia peccata sua ab anno aetatis suae undecimo usque ad diem
121 5,48 | manibus pedes suos, cum maximo affectu deosculabatur plantas ejus
122 3 | Injustorum eleemosynis graviter afficitur;~victus ac vestitus;~sensus
123 Pro,1 | ita mirabiliter a Domino afflicta est; ut quandoque in hyeme,
124 3,26 | in urbe esset morientibus affuturum.~
125 4,45 | dixit ad eum Christina: Age nunc, et vade hinc, et secundum
126 5,52 | Tunc Beatrix impatientius agens, ruit super defunctae corpus,
127 5,55 | nos majora iis libenter aggredi tentaremus, si locus poenitentiae
128 Pro,3 | praecessisset. Hinc ergo opus aggredientes, in primis quemadmodum nutrita
129 5,53 | ab illa recepit. Interim aggregatis undique sororibus monasterii,
130 5,48 | bonum, quod Deo auctyore aggressa sum facere? Tu tormenta,
131 4,43 | Ecce tecum quasi amicus agit, qui inimicus jam manum
132 2,14 | atque condensa spinarum agitabant eam, ita ut nulla pars corporis
133 Pro,AntCap| et vepribus, et a canibus agitabatur.~X.De subtilitate corporis
134 2,21 | est enim die quadam, ut agitata a spiritu vehementissime,
135 1,10 | civitatem. Quae sacrosanctas Agni immaculati paschalis carnes
136 3,26 | purgatorio cruciari, quibus agnitionem veritatis suae Christus
137 3,37 | miserabilem mundum, non agnoscentem factorem suam! Quare non
138 Pro,AntCap| insultabat, quod creatorem non agnoscerent.~XXVIII. Quomodo dereliquit
139 3,37 | ingeminans, quare mundus non agnosceret Creatorem suum.~
140 1,6 | ibi quosdam, quos viventes agnoveram.~
141 1,6 | ad tormenta inferni, et agnovi etiam ibi quosdam, quos
142 2,22 | poenitentiam vocarentur. Aiebat enim quod nulla re magis
143 4,38 | digressa, castrum in confinio Alamanniae, quod Loen dicitur, expetivit:
144 3,25 | Vestes ejus erant tunica alba, et scapularium album, tegens
145 3,25 | tunica alba, et scapularium album, tegens totum corpus usque
146 4,45 | interdum vero frigorum algoribus] cruciari; et certum, secundum
147 1,7 | cumulatam reverti. Respondi sine aliqu haestitatione, sub conditione
148 3,36 | claudebantur. Tunc post aliquanta spatia, ad se paulisper
149 | aliquem
150 | aliquo
151 | aliud
152 | alium
153 4,45 | secundum quod anima comitis altaernatis cruciatibus torquebatur.
154 1,10 | dilationis impatiens, venit ad alterius ecclesiae presbyterum, et
155 1,11 | usque ad renes secundum altitudinem cacaborum, et membris, quae
156 3,37 | ad se reversa, in magna amaritudine cordis: O miserum et miserabilem
157 1,4 | Est enim ipse verecundus amator.~
158 5,48 | resolvebatur, et tollens ambabus manibus pedes suos, cum
159 5,54 | gloriosam. Nec enim ullu ambigit, gratiam sanitatum collatam
160 1,10 | presbytero S. Christophori, ambo eam usque ad fluenta Mosae
161 2,15 | in arduis et sublimibus ambularet, et instar passeris in subtilissimis
162 5,50 | similis illi, qui nimio dolore amens effectus est. Orans, plangens
163 4,43 | colloquium? Ecce tecum quasi amicus agit, qui inimicus jam manum
164 4 | purgatorii in se Sancta partitur;~amor solitudinis.~
165 4,40 | sacerdotes propter nimium amorem Christi miro modo venerabatur,
166 Pro,3 | centro veritatis etiam pro amputandis capitibus deviarent. Fatemur
167 3,35 | et guttur harmonia vocis angelicae resonabat.~
168 4,39 | potius videretur cantus angelicus quam humanus. Cantus ille
169 5,52 | et vere credo ministerio angelorum. Tunc Beatrix impatientius
170 5,58 | nec incongrue. Neque enim angelus Raphael multitudini secreta
171 Pro,2 | potuerunt. Neque enim haec in angulo gesta sunt, sed plane in
172 1,11 | horrifice clamaret prae angustia; nec tamen in egredientis
173 1,9 | petivit supplex, ut ejus angustias misericordiae suae oculis
174 1,10 | presbytero S. Christophori ut eam angustiatum in pluribus communione sancta
175 5,48 | Haec dicens suspirabat, et anhelabat* et flebat. Nec mora; quiescens
176 4,46 | nemo mortalium posset, cum anhelaret ad deserta transire. Cum
177 3,35 | ore ejus vel naso vox vel anhelitus spiritalis exibat, sed inter
178 1,6 | tenebrosum et horridum, animabus hominum plenum. Tormenta,
179 3,26 | spiritus cognoscebant, facile animadvertere poterant in gaudio vel moerore,
180 4,46 | in omnibus fere partibus animale corpus sic spiritus obtinuerat,
181 Pro,2 | cum non eo amplius quam anni octo sint, quo haec scripsi
182 5,57 | portam mulier, ut videbatur, annosa corpore et habitu candidata
183 5,57 | ex revelatione divina, ut annuntiem vobis, qutinus corpus cujusdam
184 Pro,AntCap| Antiqua Capita~Incipit prologus
185 5,53 | grave suspirium edidit; anxioque vultu revocantem reverberans
186 5,52 | et dicas mihi, quod a te aperiendum in vita magno desiderio
187 2,21 | Guelleir confugeret, inventoque aperto fonte sacro baptismi, illis
188 5,54 | dimoto desuper operculo aperuissent, tantae dulcedinis gratia
189 Pro,AntCap| XXII.Quomodo praedixit apostasiam monialis.~XXIII. Quomodo
190 3,30 | verbum Christinae de Ordine apostavit, et per incontinentiam suam
191 4,45 | Nempe cum illi [post mortem] apparuisset, auxilium petiturus, dixit
192 3,31 | verbum non multo post verum apparuit, cum paucis evolutis diebus
193 4,43 | inimicus jam manum proditurus apponit. Mox vocem Feminae proditor
194 4,43 | dissimulans, eventum rei exitus approbavit.~
195 1,11 | a supplicio remanebant, aquam fervidam superfundebat,
196 3,25 | consutum filis, nisi corticis arboris tiliae, vel viminibus salicis,
197 2,18 | ergo celarii spiritus ejus arctari se sentiens, arrepta saxo
198 2,18 | ejus ultra quam justum erat arctatus (quia: Ubi spiritus Domini,
199 2,18 | quae quanto fortius in arcu stringitur, tanto robustius
200 5,52 | Jesum Christum, quem in vita ardenti desiderio dilexisti, ut
201 2,20 | fugiendo hominum praesentias, ardua quaeque velut avis ascenderet,
202 2,15 | et levitatis erat, ut in arduis et sublimibus ambularet,
203 2,18 | sentiens, arrepta saxo de area cellariii, in spiritu vehementi
204 4,41 | consistentem, materna illum fiducia arguebat, obtinebatque ab eo quidquid
205 5,56 | 56. Argumento ergo necessario conclusum
206 1,9 | reflectens oculos, videt aridas mammas virginei pectoris
207 2,18 | ejus arctari se sentiens, arrepta saxo de area cellariii,
208 5,59 | jacebat, ut a lecto, etiamsi arsisset domus, surgere non valeret.
209 3,35 | intelligere posset, vel aliquibus artificiis imitari. Solam flexibilitatem
210 2,20 | ardua quaeque velut avis ascenderet, et in aquis quasi piscis
211 1,5 | avis evecta templi trabes ascendit. Fugientibus ergo cunctis,
212 5,51 | mortis debuit detineri, tam assiduam contemplationis gratiam
213 3,27 | benignissime morientibus assistebat, exhortans ad peccatorum
214 3,25 | invito, propriisque vestibus assuebat. Nec erubescebat, si confusae
215 5,48 | me redire ad terram, unde assumptum sum, et quiescere, quousque
216 4,41 | Ubicumque vidisset eam, assurgebat, et occurrebat ei, matremque
217 1,10 | Qui mox precibus precantis assurgens communicavit eam. Nec mora:
218 1,8 | throno divinae majestatis astabat. Ubi vero Agnus Dei tertio
219 4,42 | comes die quadam acclinis in atrio ecclesiae jaceret multo
220 2,17 | capere posset, semel tandem attingens eam, tibiam ipsius clava
221 2,16 | admodum erat interim terram attingere.~
222 2,19 | Duritia ergo ligni nates ejus attritae [et humeri] computrescebant,
223 5 | Sepultura;~Translatio; Auctoris paroenesis;~Elevatio corporis;
224 5,48 | omne opus bonum, quod Deo auctyore aggressa sum facere? Tu
225 4,46 | nemo aliquid interrogare audebat. Vespere enim aliquando
226 5,58 | cernimus accidisse. Haec audiens conventus, et timens ne,
227 4,42 | audientes dicebant comiti: Audisne, domine comes; qualiter
228 4,39 | ille tam mirabilis erat auditu, ut omnium musicorum instrumenta,
229 Pro,2 | nisi ipsa, ab illis proprie audivi, qui ea ab ore illius se
230 3,25 | gratias; sin autem, denegatum auferebat invito, propriisque vestibus
231 3,24 | denegatum ab impio aliquid vi auferret dicens: Etsi modo non vis;
232 5,53 | ubi hoc Beatrix mortuis auribus inclamavit, Christina reversa
233 5,47 | recitatione dignissimum. Ipse in aurora diei a Matutinis domum cum
234 1,5 | horrebat enim, ut quidam autumant, subtilitas ejus spiritus,
235 4,45 | post mortem] apparuisset, auxilium petiturus, dixit ad eum
236 3,37 | alio, contradicente mundo, averti non posses, quin eum diligeres.
237 1,9 | silvis, et ibi in arboribus avium more vivebat. Cumque egeret
238 2,21 | inventoque aperto fonte sacro baptismi, illis se totam immergeret.
239 3,29 | hominum occisa sunt, ipsa Beata mulier eadem die clamabat
240 5,51 | ergo quiescens ab omnibus, Beatricem quamdam S. Katerinae monialem
241 4 | Lossensem;~de quo vivente bene meirta, post mortem ejus,~
242 5,51 | quamdam S. Katerinae monialem benigne rogavit, ut sibi lectum
243 3,36 | mihi conventum, ut summae benignitatis Jesus, in suis mirabilibus
244 4,44 | obitus remaneret. Qua favente benignus, comes omnes* qui cum eo
245 2,14 | provocans ad latratus, quasi bestia fugiens praecurrebat, insequebanturque
246 2,20 | excederet, converterentque bestiales hominum mentes in malignam
247 2,23 | commoto, parum vini sumeret ad bibendum. Quapropter Christina dixit
248 3,25 | aqua, sumebat in cibum. His biduo vel plerumque triduo continuato
249 4,40 | excessus suos in populis blasphemarent.~
250 3,37 | patientiae non consideras? Bonitatem ejus si videres, etiam ab
251 5,56 | noluit plena lampade oleo bonorum operum ex condignis poenitentiae
252 3,29 | mense Octobri] inter ducem Brabantiae et ejus adversarios, ubi
253 3,28 | cruciari, quanto se in his breviora cruciandi tempora habere
254 3,24 | videbatur ei quod ranarum ac bufonum viscera aut intestina serpentium
255 3,25 | debebant, aqua apposita bulliebat, et hoc cum pane furfureo
256 1,11 | aliquando cacabos plenos bullientis aquae usque ad ubera, vel
257 1,11 | renes secundum altitudinem cacaborum, et membris, quae foris
258 1,11 | Intrabat, etiam aliquando cacabos plenos bullientis aquae
259 1,12 | cum aqua natans aliquando, cadebatque cum aqua super rotae circuitum,
260 3,25 | ligneis parvisque verubus. Calceamento carebat, nudis incedens
261 2,16 | divina descenderet, velut calefacta cera, omnia membra ejus
262 5,57 | annosa corpore et habitu candidata pulsaret. Intromissa ergo,
263 5,49 | dormitabis, et tunc demum, canente tuba, deposita omni corruptibilitate,
264 Pro,AntCap| spinis et vepribus, et a canibus agitabatur.~X.De subtilitate
265 2,19 | ligaverunt. Pascebaturque instar canis pane modico et aqua tantum.
266 4,39 | pavimenti ecclesiae deambulans, canticum tantae dulcedinis emittebat,
267 Pro,AntCap| raptu eius in spiritu, et cantu mirabili in praedicto monasterio.]~
268 2,17 | insequeretur, nec manibus eam capere posset, semel tandem attingens
269 2,17 | mercede eam insequeretur ac caperet, et vinculis ferreis manciparet.
270 Pro,AntCap| Antiqua Capita~Incipit prologus in Vita
271 4,42 | illa superveniens clam capiti comitis imminebat. Quae
272 Pro,3 | veritatis etiam pro amputandis capitibus deviarent. Fatemur quidem,
273 1,9 | tandem cum magno labore captam vinculis eam ferreris manciparunt:
274 Pro,AntCap| Quomodo praedixit Jerusalem captivandam; et diem quando capta est
275 2 | sanata tibia, liberatione a captivitate,~oleoque ex uberibus effluente.~
276 3,25 | manica in tunica sua vel caputium in scapulari, obvium aliquem
277 Pro,1 | episcopus, postea Romanae curiae Cardinalis, in Vita beatae Mariae de
278 3,25 | parvisque verubus. Calceamento carebat, nudis incedens pedibus
279 1,6 | defunctos, quos dudum, in carne cognoveram. Ego autem illas
280 2,18 | ibi libertas) cum ipso carneae molis corpore per aeris
281 1,10 | Agni immaculati paschalis carnes esuriens, supplicavit presbytero
282 3,32 | et Cruce Christi, ipsa in castro de Loen posita, rei eventum
283 4,38 | et cognatione digressa, castrum in confinio Alamanniae,
284 3,32 | rogabatur a praesentibus causam tantae exultationis edisserere.
285 2,18 | delegisset. Claustris ergo celarii spiritus ejus arctari se
286 1,8 | dicebatur in Missa pro me celebrata primo Agnus Dei, qui tollis
287 2,18 | omni incommodo, per aream cellarii deambulabat ac tripudians,
288 2,18 | sentiens, arrepta saxo de area cellariii, in spiritu vehementi murum
289 2,18 | fortitudinis illius, eam in cellario ex omni parte munito, vinculis
290 5,58 | multitudini secreta coelestia censuit revelanda, sed soli Tobiae
291 3,29 | loco, qui dicitur Steps tot centena hominum occisa sunt, ipsa
292 Pro,3 | credidisse, qui nequaquam a centro veritatis etiam pro amputandis
293 2,16 | descenderet, velut calefacta cera, omnia membra ejus in unum
294 5,58 | Et hoc modo hic non ab re cernimus accidisse. Haec audiens
295 1,10 | comprehendere posse gavisi, cernunt stupidi ante se in vero
296 5,55 | agere formidamus. Veniet certe dies, veniet, et non tardabit,
297 5,51 | genibus provoluta rogavit, ut certificaret eam in rebus aliquibus,
298 Pro,3 | cetera illius gesta, prout certissima et indubitabili relatione
299 Pro,2 | imperito sermone descripsi, certus utique relatione narrantium.
300 2,19 | ab ipsius persecutione cessarunt: nam ubi eam reversam comprehendere
301 Pro,3 | postmodum educata, atque inde cetera illius gesta, prout certissima
302 3,24 | clamabat quasi parturiens: O Christe, quod agis mecum? Sic quare
303 5,50 | per vindictam toti fere Christianitati citius imminere.~
304 3,27 | incendii. Nec hoc solum in Christianos morientes, verum etiam in
305 1,5 | sororibus reversa, domi cibis refecta est. Tunc amici
306 1,11 | esset miraculum, redigi in cinerem potuissent. Intrabat, etiam
307 Pro,1 | aliam (Christinam intellige) circam quam [tam] mirabiliter operatus
308 1,12 | cadebatque cum aqua super rotae circuitum, nec ulla laesura tamen
309 5,50 | toti fere Christianitati citius imminere.~
310 5,54 | transtulerunt. Tunc universis civibus adunatis, ad tumulum [beatae
311 1,11 | fervidam superfundebat, clamabatque quasi parturiens, nec tamen
312 5,52 | vehementer. Cumque inter clamandum defunctam saepius interrogaret,
313 5,52 | super defunctae corpus, clamans super defunctae corpus,
314 1,11 | nostrum, ita ut horrifice clamaret prae angustia; nec tamen
315 5,56 | fletibus, hoc ejulatibus, hoc clamoribus infinitis, hoc exemplo vitae
316 2,19 | Virginea enim ubera ejus clarissimi olei liquorem coeperunt
317 Pro,AntCap| pro salvandis.~XX. Quomodo clarui spiritu prophetiae.~XXI.
318 3,29 | Spiritu prophetiae in multis claruit, multos praemonuit ad salutem,
319 2,22 | pietas potuit nisi in bonum claudere ultimum diem. Et ut [haec]
320 3,37 | es, o munde miserabilis; clausisti oculos, et intelligere noluisti.
321 2,18 | mori et vivere delegisset. Claustris ergo celarii spiritus ejus
322 4,39 | erat, mirisque consonantium clausulis exornatus. ~
323 2,17 | attingens eam, tibiam ipsius clava confregit. Qua deportata
324 4,40 | exponere, proprium esse clericorum, nec ad se hujusmodi ministerium
325 4,40 | Peccantes sacerdotes vel clericos secretius et cum mira reverentia
326 4,40 | hujusmodi ministerium pertinere. Clerum ac maxime sacerdotes propter
327 5,54 | reverendae Christinae, clerus et conventus monialium accesserunt.
328 4,42 | Non sum ego, sed laudat coelestem Dominum suum, qui pulchritudinum
329 5,58 | Raphael multitudini secreta coelestia censuit revelanda, sed soli
330 1,4 | dulcedinis, secretisque coelestibus eam saepius visitabat. Mansit
331 1,6 | cujusmodi esset hic locus. Cogitabam autem hunc esse infernum.
332 1,7 | omnem modum gavisa sum, cogitans me perpetuo ex tunc cum
333 3,30 | ipsius monasterii exitum cogitaret de eo Christina dixit: O
334 5,48 | paululum cum silentio, et cogitatione sancta in Deum sincerius
335 4,38 | haec de domo propria et cognatione digressa, castrum in confinio
336 3,33 | impiorum manibus traditam cognoscatis, magnamque occasionem per
337 3,26 | qui ejus virtutem spiritus cognoscebant, facile animadvertere poterant
338 4,41 | comes de Loen celebri fama cognoscens, coepit eam ex corde diligere,
339 3,36 | plenum reversa esset ad se, cognosceretque, recitantibus aliis,q uid
340 3,28 | cruciandi tempora habere cognoscunt.~
341 1,6 | defunctos, quos dudum, in carne cognoveram. Ego autem illas miseras
342 3,26 | damnatum pro culpa per spiritum cognovisset, flebat, ac torquebat et
343 3,32 | Loen posita, rei eventum cognovit in spiritu. In quo facto
344 5,54 | ambigit, gratiam sanitatum collatam esse his, qui cum fide debita
345 3,36 | Jesus, in suis mirabilibus collaudemus. Mox undique concurrente
346 4,43 | super culcitram in aestate colloquendo jacebat. Ad quorum colloquium
347 4,41 | diligere, et ejus consiliis ac colloquiis sinceriter inhaerere. Ubicumque
348 3,25 | essent manicae, in una tunica colore dispariles. Vestes ejus
349 3,24 | sibi in eleemosynam datum comederet, videbatur ei quod ranarum
350 4 | scientia;~aestimatio apud comitem Lossensem;~de quo vivente
351 2 | fructus sacrae synaxeos;~commendatio eleemosynae; vaticinium.~
352 5,52 | sine licentia, cure sine commendatione sororum abisset ad Dominum,
353 1,10 | Nec mora: quodam impetu commota diffugiens, civitatem egressa
354 2,23 | ab illo insolita pietate commoto, parum vini sumeret ad bibendum.
355 1,5 | Missarum oblatio fieret, subito commotum corpus exsurrexit in feretro,
356 2,20 | sua in Christina secundum communem statum hominum temperaret.
357 5,52 | miraculis honoraret, sed communi hominum morte defungi permitteret,
358 2,22 | cibum vel potum poterat, sed communibus hominum eleemosynis, quas
359 1,10 | precibus precantis assurgens communicavit eam. Nec mora: quodam impetu
360 1,10 | angustiatum in pluribus communione sancta muniret. Cumque sacerdos
361 5,51 | languore detenta fuisset, communionem corporis Dominici, et unctionis
362 2 | oleoque ex uberibus effluente.~Communior vivendi modus;~fructus sacrae
363 Pro,AntCap| amicis suis.~XIV. Quomodo communis oratio facta est a religiosis
364 2,19 | Nullo ergo ejus miseriis compatiente, mirifice eam miseratus
365 1,9 | adjuta a Domino, vinculis et compedibus solutis evasit, fugitque
366 2,19 | ejus attritae [et humeri] computrescebant, horumque dolore tabescens
367 5,52 | tandem in spiritu vehementi, concepta fiducia, fixo vultu in ora
368 5,54 | mente, [et] uno ore pariter conclamarent, Christinam in vita fuisse
369 4,44 | solam secum retinuit in conclavi. Nec mora: comes virtute,
370 2,16 | membra ejus in unum globum concludebantur, nec poterat in eis nisi
371 Pro,AntCap| translatione corporis ejus.~XLI. Conclusio libri.~XLII. De secunda
372 5,56 | Argumento ergo necessario conclusum est dormienti, dum diem
373 3,35 | possunt, incomprehensibiliter concrepabant. Nulla interim de ore ejus
374 3,24 | misera, quid desideras? Quid concupiscis haec horrida? Cur iis sordibus
375 5,53 | sinas me, obsecro, ad Domini concupita reverti. Tunc Beatrix quod
376 2,14 | canes, et per silvas atque condensa spinarum agitabant eam,
377 5,56 | lampade oleo bonorum operum ex condignis poenitentiae fructibus vigilare.
378 2,19 | coeperunt effluere. Quem illa in condimentum sicci panis assumens pro
379 1,7 | aliqu haestitatione, sub conditione mihi proposita, velle reverti.~
380 Pro,1 | laesione usque ad superna regna conduceret.~
381 2,17 | medicum sorores ejus mercede conducunt, qui confractae tibiae illius
382 3,27 | exhortans ad peccatorum confessionem, et poenitentiae fructum,
383 5,59 | valeret. Fama ergo tante rei confidentius excitata, orat virum suum,
384 4,38 | cognatione digressa, castrum in confinio Alamanniae, quod Loen dicitur,
385 2,22 | Christinae, quae diximus, confirmemus.~
386 Pro,AntCap| XII. Qualiter tibia ejus confracta, capta est et liberata a
387 2,17 | ejus mercede conducunt, qui confractae tibiae illius curam impenderet.
388 2,17 | eam, tibiam ipsius clava confregit. Qua deportata domi, medicum
389 2,21 | villa, quae dicitur Guelleir confugeret, inventoque aperto fonte
390 3,25 | assuebat. Nec erubescebat, si confusae essent manicae, in una tunica
391 1,7 | majestatis. Cumque [652] congaudentem et congratulantem mihi Dominum
392 2,16 | reciperent, instar ericei conglobatum corpus redibat ad formam,
393 1,8 | mihi Dominus in responsione congratulans, jubet animam meam reduci
394 1,7 | Cumque [652] congaudentem et congratulantem mihi Dominum viderem, super
395 3,27 | etiam in Judaeos, quorum congregatio in urbe maxima erat, mirabili
396 3,29 | Quando illa miserabilis congressio facta est [anno Domini MCCXIII
397 5,54 | monasterii in locum magis congruum et proximum transtulerunt.
398 5,47 | miserrime! et vae mihi, quae conjuncta sum tibi!~
399 2,18 | 18. Conscius autem medicus fortitudinis
400 3,33 | tradatur in dedecus, licet consecrata suae praesentia passionis,
401 2,21 | facto, hoc inibi dicitur consecuta quod contemperatio, ex tunc
402 5,57 | precibus gratiam locus iste consequetur et gloriam; si autem neglexeritis,
403 3,37 | longanimitatem ejus patientiae non consideras? Bonitatem ejus si videres,
404 5,53 | illas crucis signo et verbo consignans, tertio experta est mortem,
405 4,41 | corde diligere, et ejus consiliis ac colloquiis sinceriter
406 4,44 | vocari fecit, et secundum consilium Christinae sua disponens
407 4,41 | Adienque eum, in palatio consistentem, materna illum fiducia arguebat,
408 1,4 | deputatae Christus non defuit consolator; quinimo illi dedict gratiam
409 4,39 | iste Latinus erat, mirisque consonantium clausulis exornatus. ~
410 5,47 | Quam diu retardabis me a conspect Christi? Quando derelinques
411 5,53 | Jam exhibenda ducebar ad conspectum Christi; sed nunc soror
412 4,43 | quorum colloquium Christina constanter accurrens inclamat comiti
413 3,30 | tamen ita parum anima illius constitit Christo, qui pro ea sanguinem
414 3,28 | inferis in purgationem eorum constitutum a Deo, qui immanibus sceleribus
415 3,29 | in maximo nunc discrimine constitutus est.~
416 1,5 | presbytero ecclesiae sacramento constricta, est coacta descendere:
417 2,18 | munito, vinculis fortiter constrictam et ad columnam ligatam,
418 5,50 | et religiosis, sicut ante consueverat, sedere nolebat, sed gustans
419 3,36 | quasi ebria, et vere ebria consurgebat; clamabat vociferans: Adducite
420 3,25 | pedes, nec aliis frequenter consutum filis, nisi corticis arboris
421 Pro,AntCap| religiosis pro ea.~XV. Quomodo contemperata est vita ejus hominibus.~
422 2,21 | inibi dicitur consecuta quod contemperatio, ex tunc fuit modus ejus
423 5,52 | adjuro ergo nunc te et contestor per Dominum Jesum Christum,
424 4,43 | ille perhorrens, ad horam conticuit, verumque verbis dissimulans,
425 3,29 | Dominum; lachrymas fundite, ne contineat in ira misericordias suas.
426 3,25 | biduo vel plerumque triduo continuato jejunio vescebatur.~
427 3,37 | clamabat velut parturiens, et contorquebat membra sua, volutabaturque
428 3,37 | videres, etiam ab alio, contradicente mundo, averti non posses,
429 3,27 | de peccatis hominum, et contristari eum, quotiens hoc facere,
430 3,28 | sceleribus foedati erant, contriti tamen fuerant in extremis.
431 3,26 | hominum sine maxima sui contritione [atque compassione] sustinere
432 2,23 | morte ad poenitentiae et contritionis veniam fuisse vocatum.~
433 3,33 | dignam enim Christus suam contumeliam ducit, ut terra tradatur
434 1,8 | sum vitae. Nunc ergo non conturbent vos illa, quae visuri estis
435 2,20 | extremisque regionibus quotidie convenirent, religiosi viri ac mulieres,
436 2,17 | quemdam et fortissimum virum conveniunt, qui accepta mercede eam
437 5,57 | priorissae monasterii diceret et conventui, illa reticuit.~
438 3,33 | impietatis ad viam justitiae convertentur; fundentque homines sanguinem
439 2,20 | humanum sensum excederet, converterentque bestiales hominum mentes
440 5,48 | quare verberavi te? Quare convicia intuli tibi Numquid obedisti
441 1,11 | Clibanos non habens, in ignem copiosum in domibus hominum se projiciebat;
442 5,52 | sorore, invenit in terra coprus exanime, mortuorum more
443 1,11 | Ingregiebaturque clibanos ignivomos, ad coquendum panes paratos, cruciabaturque
444 | coram
445 4,41 | cognoscens, coepit eam ex corde diligere, et ejus consiliis
446 3,37 | reversa, in magna amaritudine cordis: O miserum et miserabilem
447 3 | damnandis et salvandis;~cordium scrutationes; variae praedicationes;~
448 1,8 | velocibus restituta sum corpori. Sic modus regressionis
449 1,5 | subtilitas ejus spiritus, odorem corporum humanorum. Mox cum sororibus
450 3,35 | inopinate rapiebatur a spiritu, corpusque ejus velut trochus ludentum
451 1,8 | egressionis fuit, et ad correctionem hominum redonata sum vitae.
452 5,49 | canente tuba, deposita omni corruptibilitate, resurges, et sociaberis
453 5,50 | effusionibus seminum esse corruptum, et propter hoc iram Dei
454 3,25 | frequenter consutum filis, nisi corticis arboris tiliae, vel viminibus
455 4,42 | suum, qui pulchritudinum creator est, et pulcherrimus omnium.
456 Pro,3 | cum tamen sint possibilia Creatori; nec ea ullo modo scribere
457 5,49 | rumpi exterius in corpore crederetur. Vere mirabilis Deus in
458 Pro,3 | haec, talibus me testibus credidisse, qui nequaquam a centro
459 3,34 | sunt, et quae adimplenda credimus, Christina praedixit.~
460 5,50 | moerens; et hoc ideo, ut creditur a quibusdam, kquia ei solito
461 5,52 | more prostratum, et vere credo ministerio angelorum. Tunc
462 3,32 | cum sepulchro Domini et Cruce Christi, ipsa in castro
463 1,11 | coquendum panes paratos, cruciabaturque incendis velut aliquis nostrum,
464 5,47 | corpus! quam diu me miseram cruciabis? Quid agis mecum? Quid tibi
465 4,44 | purgatorium, poenis acerrimis cruciandam.~
466 3,28 | quanto se in his breviora cruciandi tempora habere cognoscunt.~
467 5,53 | sororibus monasterii, illas crucis signo et verbo consignans,
468 1,6 | loco videbam, tanta et tam crudelia erant, ut nulla lingua haec
469 1,13 | more tortorum flectebat crura et brachia sua, et tamen,
470 5,58 | Festinans ergo per diversas vias cucurrit, et misit, nec invenit quemquam,
471 3,29 | ira misericordias suas. Et cuidam moniali in ipso monasterio
472 1,6 | modice miserata requirebam, cujusmodi esset hic locus. Cogitabam
473 4,43 | comite hora meridiana super culcitram in aestate colloquendo jacebat.
474 3,26 | esset, quem damnatum pro culpa per spiritum cognovisset,
475 1,7 | multorum praemiorum mercede te cumulatam reverti. Respondi sine aliqu
476 1,4 | visitabat. Mansit tamen cuncits incognita, solique Deo tanto
477 5,54 | tantae dulcedinis gratia cunctos universaliter et singulariter
478 1,4 | modum vitam suam disponere cupientes, sororem aetate majorem,
479 5,52 | interrogaret, cur sine licentia, cure sine commendatione sororum
480 Pro,1 | episcopus, postea Romanae curiae Cardinalis, in Vita beatae
481 5,58 | 58. Nec mora, currens monachus, ut cum conventu
482 2,17 | est ergo apud Leodium in curru.~
483 5,59 | vehiculo, quod vulgariter currum herbarum vocant, imposuit,
484 3,26 | torquebat et retorquebat se, curvabatque [se] ac incurvabat, et recurvabat
485 1,4 | ad pascua euntia pecora custodiret, instituunt. Nec mora: viliori
486 3,28 | suspirabant. iis in tortura daemones praeesse dicebat, ipsosque
487 3,26 | urbe defunctus esset, quem damnatum pro culpa per spiritum cognovisset,
488 3,25 | rogabat illum. Quod si daret, agebat gratias; sin autem,
489 5,55 | tentaremus, si locus poenitentiae daretur poscentibus, et ad neglecta [
490 3,33 | magnamque occasionem per hoc datam salutis: dignam enim Christus
491 3,24 | et sibi in eleemosynam datum comederet, videbatur ei
492 2,18 | incommodo, per aream cellarii deambulabat ac tripudians, laudans et
493 4,39 | aream pavimenti ecclesiae deambulans, canticum tantae dulcedinis
494 5,54 | collatam esse his, qui cum fide debita ad ejus tumulum accesserunt.
495 5,51 | tempore, quo languore mortis debuit detineri, tam assiduam contemplationis
496 2,16 | erecta, et ibi Psalmorum decantabat cursum: quippe grave illi
497 5,51 | faciente, quod petiit, ipsa decubuit, et ingravescente morbo
498 3,33 | ducit, ut terra tradatur in dedecus, licet consecrata suae praesentia
499 1,4 | consolator; quinimo illi dedict gratiam internae dulcedinis,
500 3,32 | laetabundus exultans occasionem dedit, qua humani generis multitudo