59. Nec mora, postquam mirabilis Christinae corpus a tumulo relevatum est, mulier quaedam in vicino monasterii a multo tempore ita languida, et penitus membris destituta jacebat, ut a lecto, etiamsi arsisset domus, surgere non valeret. Fama ergo tante rei confidentius excitata, orat virum suum, ut ad monasterium deferatur. Qui lacrymis mulieris impulsus, eam vehiculo, quod vulgariter currum herbarum vocant, imposuit, et ad monasterium usque deduxit. Hinc manibus perlata ad tumulum, membris omnibus sospitata surrexit, et benedicens Deo, et sponsae suae Christinae, ad domum suam propriis viribus repedavit.