Liber, Caput, Par.

 1     1,    II, 2 |           primo et principaliter est Deus, qui saepius per eam praedicta
 2     1,   III, 3 |            Dominum: "Et quid, o amor Deus, attendis in illa, quam
 3     1,   III, 4 |               Quid tunc, amantissime Deus, agis cum ea? " Respondit: "
 4     1,   III, 4 |             scilicet, qua gloria eam Deus Pater vocet; in secundo,
 5     1,   III, 6 |              ad Dominum: "Eia Domine Deus, qualiter amaris ab ista
 6     1,     V, 2 |        secundum dicta beati Bernardi Deus materiali coelo praeelegerit
 7     1,    IX, 2 |     mirabatur, si prae caeteris ipsi Deus secreta sua revelaverit,
 8     1,    IX, 2 |             oculis sed corde videtur Deus, et sicut lumen hoc videri
 9     1,    IX, 2 |          nisi oculis mundis, ita nec Deus nisi per munditiam cordis,
10     1,    IX, 3 |           Edissere mihi, amantissime Deus, intellectum verborum istorum."
11     1,    XI, 11|           intentione ut si quid sibi Deus praeordinasset hoc modo
12     1,   XII, 1 |   scandalizabantur." Non minus etiam Deus dignatus est per verba ipsius
13     1,  XIII, 3 |               me audiente: "O Domine Deus universitatis, non desidero
14     1,  XIII, 3 |           bonitas tua, clementissime Deus, si tibi placeat, quousque
15     1,   XIV, 2 |        secura, quia ego ipse Dominus Deus amator tuus, qui ad inhabitandum
16     1,   XIV, 5 |              desiderio suo, quia ego Deus habitans in te, instigante
17     1,   XVI, 3 |       videbunt oculi ejus, nisi quod Deus dignatur per eos videre,
18     1,   XVI, 3 |          loquetur os ejus, nisi quod Deus dignatur loqui per illud,
19     1,   XVI, 6 |         dicit Bernardus: "Cui placet Deus non potest non placere Deo",
20     1,   XVI, 6 |         summe perfecta operatio tua, Deus meus, mihi displicere non
21     2,     I, 1 |              crepusculi: Tu veritas, Deus, omni luce serenior, sed
22     2,   III, 1 | inaestimabilium effector voluptatum, Deus meus, qui, ut spero, initium
23     2,   III, 2 |        praeberet mansionem; quia sic Deus meus, ab illa hora exhibuisti
24     2,   III, 4 |           Sancto vivis et gloriaris, Deus verus per immortalia saecula
25     2,    IV, 2 |     promoverit Spiritus tuus, Domine Deus, seu affectio humanitatis
26     2,    IV, 2 |      demergam, quanto dignantius tu, Deus meus, limo vilitatis meae
27     2,     V, 4 |           occultorum meorum cognitor Deus meus, hanc esse causam quae
28     2,    VI, 1 |          illorum suavifluorum: "Erit Deus omnia in omnibus" (I Cor.
29     2,   VII, 2 |             2] O carbo desolatorius, Deus meus, continens et extrahens
30     2,  VIII, 3 |            quibus meis meritis haec, Deus meus, quo tui judicio certe
31     2,  VIII, 3 |       comprehenditur, te, dulcissime Deus meus, quasi ebrium, si audeo
32     2,    IX, 3 |        ministrare. Hoc donum, Domine Deus, quod electis tuis dare
33     2,    IX, 3 |           sapienti benignitati tuae, Deus meus, quia quidquid mihi
34     2,     X, 2 |         gravamen benigna pietas tua, Deus meus, assueta tibi blanditate
35     2,     X, 3 |      persolutione tua fateor, Domine Deus; cum singulis diebus mane
36     2,    XI, 3 |             gratias fidelitati tuae, Deus, gratias protectioni tuae,
37     2,  XIII, 1 |           pietati tuae, benignissime Deus, quod adhuc alio modo adjecisti
38     2,   XVI, 2 |              responde pro me, Domine Deus meus. Cum tamen conatus
39     2,   XVI, 2 |           praeposuissem cum Collecta Deus qui nos patrem, etc., ita
40     2,   XVI, 2 |       Collecta Omnipotens sempiterne Deus, cui nunquam sine spe etc.;
41     2,   XVI, 4 |     benedicat anima mea tibi, Domine Deus meus, et omnia quae intra
42     2, XVIII, 1 |         plura erga me beneficia tua, Deus; timere coepi mihi a vanae
43     2, XVIII, 2 |           tibi offero, o amantissime Deus meus amator hominum per
44     2,   XIX, 1 |        benignitati tuae, amantissime Deus, pro revelato testimonio
45     2,    XX, 1 |              dicant tibi, dulcissime Deus, fidelissime amator humanae
46     2,    XX, 2 |         contenta fuit miseratio tua, Deus benigne. Unde et addidisti
47     2,    XX, 2 |          secundum hoc, tu misericors Deus, velles judicare eum culpabiliorem
48     2,    XX, 2 |         mererer participari; cum tu, Deus meus bone, dignaris me vilissimum
49     2,    XX, 6 |             liberalitas tua, benigne Deus, adauxit mihi donum per
50     2,    XX, 7 |          liberalitatis tuae, benigne Deus, superaddidisti, quod si
51     2,    XX, 14|              virtus charitatis tuae, Deus meus, haec dona supradicta,
52     2,    XX, 14|             ego vivo et regno, verus Deus, per aeterna saecula saeculorum." ~
53     2,   XXI, 4 |       persuasisset, si dignatio tua, Deus meus, unica salus animae
54     2,  XXII, 1 |             benignissima pietas tua, Deus meus, omnino avertat a [
55     2, XXIII, 1 |     Benedicat tibi anima mea, Domine Deus, Creator meus; benedicat
56     2, XXIII, 1 |       nunquam intellexissem quod tu, Deus meus, vel bonum remunerares,
57     2, XXIII, 2 |                    2] Tua beatitudo, Deus meus, quamvis nec crescere
58     2, XXIII, 12|             pietas tua, benignissime Deus, mihi magis congruere judicabat,
59     2, XXIII, 16|        resonans decanto tibi, Domine Deus, Pater colende, laudes et
60     2, XXIII, 18|         Promissionibus autem tuis, o Deus verax, sic diffidendo spei
61     2, XXIII, 23|           misericordiae tuae, Domine Deus creator et recreator, pro
62     2,  XXIV, 1 |              omnium bonorum largitor Deus sufficienter, pascere digneris