Liber, Caput, Par.

 1     1,     1, 1 |       sanctae Religionis collocavit, cujus candori omnigenorum florum
 2     1,    II, 7 |             electae suae animam, pro cujus amore mori dignatus est,
 3     1,   III, 3 |            sponsae meae portabo; per cujus tres angulos haec tria omni
 4     1,   III, 4 |               Item alius quidam homo cujus precibus se devote commendaverat,
 5     1,    IV, 1 |            est . O vere felix anima, cujus conversatio manifeste ostendit
 6     1,    VI, 1 |             ac fiduciam habens in eo cujus fide armata famulatui ipsius
 7     1,     x, 5 |              ut leo" [cf. Prv 28:1). Cujus virtutis testimonium etiam
 8     1,    XI, 8 |          potuit ut aliquid retineret cujus non indigebat, sed accepta
 9     1,  XIII, 3 |           injunctum perficiamus." Ad cujus petitionem benignus Dominus
10     1,   XIV, 5 |              casus sive personae, et cujus causam ego judico graviorem,
11     1,   XIV, 5 |        durius respondebis, et iterum cujus causam ego reputo leviorem,
12     1,   XVI, 3 |           constat hoc fluxisse a Deo cujus testimonia credibilia facta
13     2,    IV, 2 |              provisori meo committo, cujus Spiritu, qui super mel dulcis
14     2,     V    |             divinitatis contineatur. Cujus precibus, ut confido, provocatus
15     2,     V    |            meum tui amoris sagitta". Cujus verbi virtutem mox sensi
16     2,     V, 3 |        depravavi suppleat vis amoris cujus plenitudo habitat in eo
17     2,    VI, 1 |            unus spiritus fit cum eo, cujus beatitudinis incontinentia
18     2,   VII, 2 |         jucunda visione verae pacis, cujus operatione scoria vertitur
19     2,  VIII, 2 |        beatitudinum, ager deliciarum cujus minutissimum granum sufficientissime
20     2,  VIII, 3 |           verum etiam totus amor es, cujus naturaliorem effluxum direxisti
21     2,     X, 2 |              effundere videbatur, ex cujus impetuoso descensu ego vilis
22     2,   XVI, 5 |            medio mihi subtrahereris, cujus amplexus et oscula longe
23     2,   XVI, 6 |              tali intentione mea, tu cujus omnipotentia vocat ea quae
24     2,  XVII, 1 |           qui creavit solem istum et cujus pulchritudinem ipse sol
25     2,  XVII, 1 |      conversarer?" Et ecce subito tu cujus eloquium, licet semper sit
26     2,    XX, 14|             virtuosae Trinitatis, in cujus medio ego vivo et regno,
27     2,    XX, 16|               acceptare dignaris hoc cujus cumulus latere non potest,
28     2,  XXII, 1 | superexcellentissimo tibi soli noto, cujus dignitatis magnitudo non