Liber, Caput, Par.

 1     1,     1, 1 |             omni sapientia et doctrina longe superabat. Sicque annos
 2     1,     1, 2 |             Unde et tunc recognovit se longe fuisse a Deo in regione
 3     1,     V, 1 |                cordibus nostris. Sed a longe suspiro certe illos beatos
 4     1,  VIII, 1 |  rationabiliter perturbatum, seu etiam longe positum intelligeret gravatum,
 5     1,     x, 4 |             posse salvari tam in morte longe ante provisa quam in subitanea
 6     1,    XI, 6 |               ad spiritualia exercitia longe provectiorem quam aliqua
 7     1,    XI, 12|                facienda ab aliis etiam longe inferioribus dijudicanda
 8     2,    VI, 2 |         pietatis divinae, dum mihi tam longe aberranti in deviis vitiorum
 9     2,    IX, 3 |                semper inaestimabiliter longe supra condignum.~
10     2,   XVI, 5 |               cujus amplexus et oscula longe vincunt mellis pocula; et
11     2,    XX, 3 |             quod effectus tam salubris longe ultra placitum protraheretur,
12     2,    XX, 8 | rationabilitatis; cum tamen pietas tua longe superans mala a mea, elegerit
13     2,    XX, 14|       impietatem meam [p. 99] quam tam longe superabundare gaudeo, usque
14     2,   XXI, 2 |                         2] Sed quamvis longe aliter placeat rosa tempore