| Table of Contents | Words: Alphabetical - Frequency - Inverse - Length - Statistics | Help | IntraText Library |
| Gertrud von Helfta Legatus Divinae Pietatis IntraText - Concordances (Hapax - words occurring once) |
bold = Main text
Liber, Caput, Par. grey = Comment text
1 2, XX, 16| dator munerum a quo [p. 100] omne bonum procedit, et
2 2, XXI, 2 | desidero quid parvitas [p. 101] mea in illa praejucundissima
3 2, XXIII, 1 | adolescentiae et juventutis [p. 104] meae, usque pene ad finem
4 2, XXIII, 3 | Item in suppletionem [p. 105] omnium negligentiarum mearum,
5 2, XXIII, 5 | vigesimum sextum annum, [p. 106] feria secunda ante festum
6 2, XXIII, 7 | praefero, quod scilicet [p. 107] impressisti cordi meo saluberrimorum
7 2, XXIII, 10| donum a te haberem, [p. 108] pro hoc solo jugiter viva
8 2, XXIII, 13| miraculum miror quod [p. 109] post illas horas amplius
9 2, XXIII, 17| conversationis meae [p. 110] nigredinem contra tam divine
10 2, XXIII, 19| cum lacrymis dicendum [p. 111] esset), quandoque dissimulavi
11 2, XXIII, 22| exoro pietatem tuam, [p. 112] dulcissime amator meus,
12 2, XXIV, 2 | indignitatis, compunctionem ad [p. 114] suimet profectum: quo ex
13 1, x, 1 | defectus ipsam obnubilare [p. 29] poterant, quin semper securam
14 1, XI, 1 | esse sicut canalis, [p. 32] per quem gratia influeret
15 1, XI, 5 | Unde et quadam vice ex [p. 34] consideratione vilitatis
16 1, XI, 7 | amorem gratia tua jam [p. 35] pervenisset." Ad quod Dominus: "
17 1, XI, 10| quam curiositatem vel [p. 36] delectabilitatem, et quaslibet
18 1, XI, 11| sive in vestimentis et [p. 37] similibus, clausis oculis
19 1, XII, 1 | quia humana infirmitas [p. 39] quandoque refugit audire
20 1, XIII, 2 | fructuum ex hoc periculum [p. 41] formidantes preces multiplicarent,
21 1, XIII, 4 | esset, et in audientia [p. 42] omnium diceret ad Dominum: "
22 1, XIII, 5 | donante, gaudent inesse.[p. 43]~
23 1, XIV, 2 | osculum suave denegabo." [p. 44] ~
24 1, XIV, 4 | quod quandoque apud [p. 45] aliquos tam parvum habent
25 1, XIV, 5 | mei veraciter haurit." [p. 46] ~
26 1, XV, 1 | meum Johannem visitavi, [p. 47] et dixi: "Veni, dilecte
27 1, XV, 2 | aliquid habent unde [p. 48] dubitare possint, et infideles
28 1, XVI, 1 | vellet. Cui Dominus [p. 49] ait: "Per virorem vestimentorum
29 1, XVI, 2 | Unde secundum impetum [p. 51] spiritus mei oportet eam
30 1, XVI, 4 | eam jugiter omnibus [p. 52] horis decet ut sicut sponsa
31 1, XVI, 6 | requisivit a Domino [p. 53] unde hoc esset quod ista
32 1, XVI, 6 | invenero defectum." [p. 54]~
33 1, XVII, 3 | velle obtinere responsum [p. 55] Domini, sicut in prioribus
34 2, Pro | p. 58] ~Prologus~
35 2, Pro, 1 | describebat in haec verba: [p. 59]~
36 2, I, 2 | Numquid consiliarius [p. 60] non est tibi, quia innovavit
37 2, I, 2 | importabile judicavi. [p. 61]~
38 2, II, 2 | jubilationis in ara cordis [p. 62] mei, ut obtineam ex voto
39 2, III, 1 | avium et specialiter [p. 63] columbarum libertate, sed
40 2, III, 2 | negligentioris vitae meae; cum, [p. 64] ut verum fateor, diligentissima
41 2, III, 3 | nulla avertere te potest [p. 65] despectio, quin indefessus
42 2, IV, 2 | praedixi, hoc ignorem, tibi [p. 67] fidelissimo provisori meo
43 2, IV, 4 | accedens, omnia quae [p. 68] mihi desunt in perfectione
44 2, V | Dominica IIIa in Adventu), [p. 69] infra Missam, cum nimia
45 2, V, 2 | aperuisti per aliam [p. 70] personam, quae, ut spero,
46 2, V, 4 | data fuisse, cum tua [p. 71] aeterna sapientia a nullo
47 2, VI, 1 | guttulas ejus hoc modo. [p. 72] ~2. In nocte sacratissima,
48 2, VI, 2 | capacitatis meae innotesceret! [p. 73]~
49 2, VII, 2 | invalescens caminus [p. 74] in jucunda visione verae
50 2, VIII, 2 | merito stupendam et [p. 75] tremendam, sed colendam
51 2, VIII, 5 | secura, locus totum [p. 76] continens quod delectat,
52 2, IX, 1 | Praetendit enim ex parte [p. 77] sinistri lateris quasi
53 2, IX, 3 | fragrantiae efficacia [p. 78] tepescere suspicatur! Insuper
54 2, X, 1 | dicta tantum essent non [p. 79] scripta; sec nunc etiam
55 2, X, 3 | adeo actioni debere [p. 80] inhaerere, quod contemplationi
56 2, XI, 2 | manibus tuis calix aureus [p. 81] porrigi; quem cum accepissem,
57 2, XI, 4 | cuilibet resistitur malo. [p. 82]~
58 2, XII, 3 | tuae pietatis affectum. [p. 83]~
59 2, XIII, 1 | timoris tui reminarem et [p. 84] illam affectionem ex cohibitione
60 2, XIV, 1 | instarem pro tuo honore. [p. 85]~
61 2, XV, 2 | ipse anathema esse pro [p. 86] fratribus meis" (Rom 9:
62 2, XVI, 2 | negligentia mea suppleatur. [p. 88] ~
63 2, XVI, 4 | quasi totis conatibus in [p. 89] amplexus meos nitentem.
64 2, XVII, 1 | pro persona? Nam ab [p. 91] initio creationis coeli
65 2, XVIII, 2 | gratitudinem colendae semper [p. 92] et adorandae Trinitatis,
66 2, XIX, 2 | saeculorum saecula. [p. 94]~
67 2, XX, 1 | hoc per me perficere [p. 95] decrevit, ut vel sic participari
68 2, XX, 3 | Eadem mensura qua mensi [p. 96] fueritis remetietur vobis" (
69 2, XX, 6 | gratia donetur, quod [p. 97] conversatio ipsius in tantum
70 2, XX, 9 | omnia delectareris. [p. 98] ~
71 2, XX, 14| tuae ad impietatem meam [p. 99] quam tam longe superabundare
72 1, II, 4 | depositum affirmabat. Unde Abbatissa cum aliis qui conscii hujus
73 2, XVI, 6 | innocentiae libentissime abdicarem, ut te in tua innocentia
74 2, VI, 2 | divinae, dum mihi tam longe aberranti in deviis vitiorum non decessit,
75 2, XII, 2 | deliberavi malle te potius abesse, quam adesse ea solummodo
76 1, IX, 1 | loqui, hoc quasi omnino non abhorreret, absque haesitatione protulit
77 1, XI, 3 | ligetur super arborem ut aves abigantur, et sic fructus conserventur. ~
78 1, II, 6 | involumento pedum suorum discissum abjecisse, ipsum cum fiducia cordi
79 1, 1, 2 | ab utero matris a vixque ablactatam in triclinium monastici
80 1, x, 2 | currere ad pedes Domini Jesu abluenda; excepto, ut praedictum
81 2, IV, 4 | profluxit sanguis et aqua, abluere omnem maculam carnalis et
82 2, V, 2 | caperem aquam devotionis in ablutionem totius offensionis, et ex
83 2, XXIV, 1 | gustandum intra se manna illud absconditum, quod nulla corporearum
84 1, XI, 1 | simili, quadam exili umbra absconditur a radio solis, sic ipsa
85 2, III, 1 | libertate, sed praecipue ex absconsae sessionis secreta quiete;
86 2, XIX, 1 | importuno desiderio expeterem absolvi de carcere carnis miserae,
87 1, XI, 13| virtutes, scilicet obedientia, abstinentia, voluntaria paupertas, prudentia,
88 1, XIV, 2 | talia et talia deberent abstinere a communicatione, et ipsa
89 1, II, 6 | ab omni humana affectione abstractum sibi soli tam dignanter
90 2, IV, 5 | tamen non causer te mihi hoc abtulisse; sed propria ingratitudine
91 2, XII, 3 | 3] Quid abundantius in hac exhibitione per continuum
92 1, XI, 12| sententiis prae aliis mirifice abundaret, in tantum quod cum pluribus
93 1, 1, 3 | placentiam incitare solent, abundaverit, nequaquam arbitrandum est
94 2, XVI, 6 | candensque lilium sine macula, abundet imo superabundet floribus
95 2, XXIII, 8 | liquefecisti, quod si ignorarem abyssalem supereffluentiam dignationis
96 2, XX, 1 | superexcellentissimum convivium, nisi etiam abyssalis supereffluentia tua mihi,
97 2, XXIII, 23| eo quod desuper emuenti abyssopietatis tuae me certificasti verissime,
98 2, I, 1 | 1] Abyssus increatae sapientiae invocet
99 2, XX, 14| dicens: "Ne haec causeris accede et suscipe pacti acti mei
100 2, IV, 4 | de interitu," ad dextram accedens, omnia quae [p. 68] mihi
101 2, XX, 1 | cum videres toties indigne accedentem, justitia librante, judicium
102 2, IV, 1 | ardor dilectionis tuae in me accendatur. Da quoque ut omnis creature
103 1, XV, 1 | his potest mens aliquorum accendi ad desiderium eorum quae
104 1, VII, 4 | sicut ex divina revelatione acceperat huic conscripsit in haec
105 2, XXI, 2 | forte similia vel majora acceperit, per recordationem ad gratiarum
106 2, XI, 2 | p. 81] porrigi; quem cum accepissem, subito ex suaviflua liquefactione
107 1, XVI, 3 | manifestatum: quod omnia quae ista accepisset donis gratiarum Dei, parva
108 1, XI, 11| hoc cum tanta gratitudine acceptabat, ac si Dominus illud propriis
109 2, XIII, 1 | Quod ego minus gratanter acceptans et mihi valde incongruum
110 1, XI, 10| impendisse. Quod quantum acceptaverit divina dignatio, hoc modo
111 2, XX, 12| me quamvis indignissimam accepturam secundum fidele promissum
112 1, XVI, 1 | Domino fideliter muneratam, accessit ad felicis memoriae M. in
113 1, XIV, 2 | securum ad me denuntiabis accessum; quia ipsi ob amorem et
114 1, XIII, 1 | mirabantur quo facto hoc potuerit accidisse. Et cum nescirent hoc electam
115 2, IV, 3 | liberalissimae largitatis tuae acciperem et illud memorabile donum,
116 1, XI, 11| similibus, clausis oculis ad accipiendurn manum porrigebat, ea intentione
117 1, XIV, 3 | te, tantum absque dubio accipiet a me. Insuper quodcumque
118 2, XIII, 1 | lenificasti: quia si sponsa accipitribus sponsi quandoque escam procuret,
119 1, VI, 1 | tanto piae compassionis acclinabatur affectu, ipsumque blando
120 2, XXIII, 15| summus, tam infinite extremae acclinare dignatus es, tu dator, renovator
121 2, XIX, 1 | singuli Sanctorum gratanter acclinati et velut torrentis illius
122 2, XXIII, 2 | cor meum, ex dignantissima acclinatione tui ab ipsis etiam fundamentis
123 2, XXIII, 19| orationibus meis benigne acclinatus es, ego heu! saepius induravi
124 1, XVI, 4 | opportunum ut de illo praesuavi accubitu internae fruitionis egrediatur
125 2, XXIII, 17| paternae benignitatis suavis accubitus est, reclinatorium elegeris
126 2, VII, 1 | consolata: "Sicut non recolis te acerbiorem dolorem infirmitatum in
127 1, 1, 2 | usque ad tempus illud mentis aciem lumini spiritualis intelligentiae
128 1, VI, 1 | ejus inter medias mille acies armatorum se gratis obtulisset;
129 1, VII, 2 | interdum repleat desiderio acquirendi Deo qui eum similiter diligent,
130 1, 1, 2 | paginae quoscumque habere vel acquirere potuit infastidibiliter
131 1, V, 1 | fieret, sed pugnavit ut acquireret, occubuit ut redimeret.
132 1, VII, 2 | crebro animarum fidelium acquisitione gaudium semper patriae coelestis
133 2, XX, 14| accede et suscipe pacti acti mei firmamentum." Et statim
134 1, 1, 2 | eam veterem hominem cum actibus suis, induit eam novum hominem
135 2, XXIII, 5 | 5] Item pro gratiarum actione, in profundissimam abyssum
136 2, XXI, 2 | recordationem ad gratiarum actionem excitetur. Et egomet saepius
137 2, X, 3 | scriptura docet: "Nullum adeo actioni debere [p. 80] inhaerere,
138 2, V, 1 | solis, in modum sagittae acuatus, qui per ostentum extensus
139 1, XIII, 4 | stramenta, et ibi stylus vel acus seu aliud quid parvum, quod
140 1, 1, 2 | spiritualis intelligentiae adaptare, atque humanae sapientiae
141 1, XVI, 1 | applicatum, nota quod sic adaptavi mihi cor ipsius, quod singulis
142 1, XII, 2 | habitantis in se Domini virtutum, addam etiam aliqua per quae lucidius
143 1, XIV, 1 | 1] Addenda sunt hic aliqua praescriptis
144 1, III, 7 | sufficiant, quibus plura addentur convenientibus locis.~
145 1, XI, 13| videretur si nunc sigillatim adderetur quam praerutilanti luce
146 1, XI, 1 | Dei, et ea dona solummodo addicere ipsi qui aspirando praevenit
147 2, XXIII, 17| ab auro dissimilitudinem, addo etiam quod meum est, scilicet
148 2, III, 4 | hoc ad tantam perfectionem adduces, ad quantam unquam justitia
149 1, III, 6 | tantum quod sicut [p. 17] adeps in igne liquescit, sic dulcedo
150 2, IX, 1 | humanis solatiis desertos, aderat verificans illud propheticum: "
151 1, XVI, 2 | et ista mihi frequenter adest, me cooperante, ut singulis
152 1, 1, 2 | sapientiae delectationi avidius adhaerendo, verae sapientiae gustu
153 2, VI, 1 | suavitatum illarum, qua quis adhaerens Deo unus spiritus fit cum
154 2, V, 2 | sic tibi indissolubiliter adhaererem. ~
155 2, IV, 2 | gemmae gratiarum tuarum mihi adhaererent. ~
156 2, V, 2 | audieram, vulneribus necessario adhibendum lavacrum, unguentum, et
157 1, IV, 1 | testimonio merito fides [p. 18] adhibetur, secundum quod Dominus in
158 2, XIII, 1 | Deus, quod adhuc alio modo adjecisti inertiam meam provocare
159 1, III, 3 | affectuose reflectendo." Adjecitque Dominus: "Nusquam me affectuosius
160 1, XVII, 3 | inscrutabilis et tam inseparabiliter adjuncta benigno amori, quod tutissimum
161 2, VII | CAPUT VII ~De excellentiori adjunctione animae ipsius ad Deum ~
162 1, 1, 2 | laudabitur" (Prov 31:30), adjungamus etiam quae merito sunt magnificanda. ~
163 1, III, 2 | niteretur obtinere a Domino ut adjungeret sibi talem personam ex qua
164 1, XI, 5 | meae te semper per amorem adjungo; et sic semper in te defector
165 1, XVI, 2 | dignanter et tam inseparabiliter adjunxi animae ejus, quod unus spiritus
166 1, XIII, 4 | fidelissimum quam dignantissimum adjutorem inveniens. ~
167 1, XI, 1 | praevenit quos vocat, et adjuvando prosequitur quos justificat;
168 1, XIII, 4 | aliquando velut jocoso, divinum adminiculum sibi obtinebat adesse, ut
169 1, x, 4 | ad te." Et cum quandoque admirantes diceremus si non timeret
170 1, 1, 1 | docilis ut omnes audientes admirarentur. Nam cum ad scholas poneretur
171 1, XI, 9 | inhiantem, et super hoc multum admiraretur, tale accepit responsum: "
172 1, XII, 2 | gravaminibus, quod cum magna admiratione saepius Deo ipsique gratias
173 2, VIII, 5 | favente benevolentia sim admissa, calle tamen propriorum
174 2, XI, 1 | benedicti corporis et sanguinis admitterer participationem, cum nequaquam
175 2, XXIV, 1 | corporearum imaginationum admixtione valet partiri, sed solus
176 2, XX, 3 | protraheretur, constanter admonendo tibi proponere deberent
177 1, II, 5 | fatigata, per somnum est admonita ut istius se orationibus
178 1, XII, 2 | quod quidam per somnum sunt admoniti huic gravamina sua intimare;
179 2, XXIII, 3 | necessitates, pueriles defectus, adolescentiles adversitates et juveniles
180 1, VII, 2 | odor gratissimi sacrificii adoletur. ~
181 2, III, 1 | revolvere coepi quid his adoptare vellem quo sessionis illius
182 1, x, 1 | inde dignam factam atque adoptatam divinae associationi et
183 2, VIII, 2 | ineffabilem misericordiam suam, adoptiva regeneratione confortando
184 2, XXII, 1 | dulcedine pietatis tuae adopto ut eadem dignatione qua
185 2, IV, 3 | impressa colenda illa et adoranda sanctissimorum vulnerum
186 2, VIII, 2 | tremendam, sed colendam et adorandam, supercoelestem et superinaestimabilem
187 1, II, 1 | omne verbum, cum plures adsint testes, non est diffidendum
188 2, V | meritis et desiderio omnium adstantium supplico pietati tuae, ut
189 2, II, 2 | antequam invoceris dicis: ecce adsum, anticipasti diem ilium
190 1, VII, 3 | vacaret. Quod ipsa multum adtemptans, avida mentis alacritate
191 1, 1, 4 | corporeis imaginationibus adumbrare. Quod magister Hugo testatur
192 2, III, 2 | te sibi praesentialiter adventatum. O utinam et millesies utinam
193 2, V | haec anno septimo, ante Adventum, te auctore totius boni
194 2, I, 2 | Responsorium I Dominicae II. Adventus)? Haec cum diceret, quamvis
195 2, XI, 4 | eo in quo quis praestat adversario faciliorem consensum, in
196 2, XI, 2 | donis tuis invidendo nobis adversatur. ~
197 2, XXIII, 3 | defectus, adolescentiles adversitates et juveniles passiones,
198 1, IV, 1 | omnino vilipendit quid exinde adversitatis contraheret, dum tantummodo
199 2, XXIII, 4 | cor amici tui super omni adverso, rogo per Unigenitum tuum,
200 | adversus
201 1, XIII, 1 | Quo dicto, cum amplius non adverteret, sed finita Missa de choro
202 2, XXI, 4 | multoties tuum amicissimum adverterim in me respectum ac strictissimum
203 2, XXIII, 9 | vel saltem modice unquam advertisses. ~
204 1, XIII, 4 | animae suae praesulem sibi advocans, et in omnibus tam fidelissimum
205 2, XX, 10| me extremam in meritis advocare dignatus es, non ut habiliorem
206 1, XI, 10| vel ex quibus se magis aedificari dicebant, et similia erant
207 2, XX, 5 | me discessurus esset sine aedificatione seu consolatione spirituali,
208 1, XV, 2 | aliquam inde sumerent formam aedificationis, Dominus eam per haec instruxit
209 1, 1, 2 | dulciores et alia multa aedificatoria documenta spiritualium exercitationum [
210 1, 1, 2 | sibi esset sermo divinus et aedificatorius; unde quoslibet ad se venientes
211 2, XII, 2 | modum: "Quo consolari potest aeger qui vix alienis gressibus
212 1, XIV, 4 | fieri? ergo ob quam rem non aeque credis me posse vel velle
213 2, VI, 1 | meae divinitatis, sicut aer suscipit solares radios;
214 1, XIII, 3 | pluvialibus dependentibus in aere, ista ex profundo cordis
215 2, XV, 1 | patientis suscipit anima tamquam aerem solari luce perfusum et
216 1, XI, 7 | quasi parvipendens ait: "Aestimabam, Domine, quod ipsa ad majorem
217 1, IV, 3 | digniorem se judicabat, quod aestimabat quemlibet hominem uno cogitatu
218 1, XI, 10| mihi fecistis (Mt 25:40), aestimans se ex indignitate sua vilissimam
219 2, IX, 2 | majestatis tantae dignitatis aestimat, quod quamvis sit omnipotens
220 2, XVIII, 1 | adjunxisti, quod si sic certa aestimatione me caeteris imperfectiorem
221 2, XXI, 4 | istam visionem, sicut ego aestimo, vere dico, nisi divina
222 1, VII, 4 | aliquando arescere poteris ad aestum persecutionis, quia ex fluentis
223 1, 1, 1 | multis puerilibus quibus illa aetas aberrare consuevit, a Patre
224 2, I, 1 | miseriae! Dum in vigesimo sexto aetatis meae anno in illa saluberrima
225 2, XXIII, 21| gloriam tecum in coelis aeternaliter possiderem. Nec in hoc defuit
226 2, XX, 8 | me gratuita pietas tua ab aeterno praeelegit. Quod, ut verum
227 2, XXI, 1 | suavis dulcedo mea tunc affeceris non solum animam meam, verum
228 2, XIII, 1 | scirem te mentem meam aliter affecisse quam ut deservirem tibi
229 1, IV, 2 | nullius unquam grates ex hoc affectabat, sed solum salutem animarum
230 2, IV, 2 | Spiritus tuus, Domine Deus, seu affectio humanitatis non mihi liquidum
231 2, XIII, 1 | reminarem et [p. 84] illam affectionem ex cohibitione sensuum in
232 2, XXIII, 11| praebuisti et me saepius affectui ipsius amicabiliter commendasti,
233 1, III, 3 | ad laudem et gloriam meam affectuose reflectendo." Adjecitque
234 1, VIII, 1 | erga omnem creaturam tanto afficiebatur pietatis affectu, ut quamcumque
235 2, VIII, 5 | suavi sono, imo suaviter afficientis melodiae intellectualium
236 1, VII, 4 | suavitatis dulcedine Cor divinum afficitur erga te, pro fidelitate
237 1, III, 1 | pietate certificati, veraciter affirmabant ipsam non solum his quae
238 1, II, 4 | judicum decreto depositum affirmabat. Unde Abbatissa cum aliis
239 2, IV, 2 | Quam oratiunculam gratanter affirmans ferventius frequentare studebam,
240 1, XVI, 1 | qua parte cor jacet, quasi affixum erat aperturae amatorii
241 2, XVI, 4 | collum meum stringentem. Unde afflatu suaviflui spiritus tui de
242 2, XIV, 1 | orationibus, silentio et caeteris afflictationibus pro emendatione mundanorum
243 2, XV, 1 | praestat; sed specialius afflictio vel exercitatio cordis in
244 2, XXIII, 5 | cogitationes pacis et non afflictionis quomodo scilicet me sic
245 2, XVI, 2 | purgandis, vel alio modo afflictis, movi verba orationis; quorum
246 2, XVI, 2 | orationibus exhibueram cuidam afflicto. Sed fateor, cum illud donum
247 2, XV, 1 | corpus per aliquam passionem affligi, ex parte membri patientis
248 2, VIII, 2 | illa beata et beaticans, affluens beatitudinum, ager deliciarum
249 2, X, 3 | quae sequenti die mihi tam affluenter absque omni difficultate
250 1, XVII, 1 | gratiae homo in nullo segnius agat, quamvis cum gravamine faciat. ~
251 1, VII, 4 | modo jucundatur, et gratias agendo Dominum pro te collaudat."~
252 2, VIII, 2 | affluens beatitudinum, ager deliciarum cujus minutissimum
253 2, XXIII, 5 | illam valde incognita, mecum agere coepisti miris et occultis
254 2, XX, 7 | humili devotione grates tibi ageret, specialiter pro quinque. ~
255 2, III, 3 | quin indefessus semper ages ut ad illud gaudium nos
256 1, XVI, 2 | inveniatur. Nec etiam eam aggravare potest in conscientia usuale
257 1, 1, 3 | sequuntur ex ingenio aut ex agilitate intellectus ipsa sibi ad
258 1, III, 4 | tunc, amantissime Deus, agis cum ea? " Respondit: "Pulsus
259 2, XIII, 1 | decoctam, velut tenerum agniculum qui tam nuper ortus sit,
260 1, XI, 10| suavi spiramine se erigens, alacri vultu coram omnibus sanctis
261 1, IV, 2 | majorem fructum sperabat, his alacrius quae conscripserat impertiebatur,
262 | aliae
263 | aliam
264 1, IX, 2 | commotio esset tam penitus aliena sicut ab ista. Ergo, ut
265 1, XI, 1 | radio solis, sic ipsa se alienando declinare nitebatur excellentiam
266 1, III, 2 | latere volens quasi omnino se alienaret, illa putans se deceptam,
267 2, III, 1 | corporalibus a tumultu exteriorem alienata, tota tibi mente vacarem,
268 2, XXIII, 6 | vel cognovi te cordi meo alienatum; quin semper adesse te scirem,
269 2, XII, 2 | consolari potest aeger qui vix alienis gressibus obtinuit induci
270 2, XX, 5 | terras dispergo, saltem de alieno deposito aliquantulum fruotum
271 2, II, 1 | diebus quibus ad vivifica alimenta corporis et sanguinis tui
272 2, VII, 1 | Processionis sumpto vivifico alimento Deo mihique intenderem,
273 2, XVI, 2 | virgineae Genitricis; quem aliquandiu super pectore gestans cooperari
274 1, VII, 1 | inducere potuit, saltem aliquantam obtinuisset emendationem.
275 2, XX, 4 | participareris per participationem aliquantulam portionem suppletionis. ~
276 1, VI, 1 | attraheret, ut per consequens aliquatenus se a Deo tali occasione
277 | aliqui
278 1, VII, 3 | boni exempli. Cum vero per aliquot tempora in hac exercitatione
279 2, XV, 2 | amator hominum, quod hoc modo aliquoties me ad patientiam allexisti;
280 2, X, 2 | assueta tibi blanditate allevians his verbis animam meam refecit: "
281 1, VIII, 1 | infirmitate sperat liberari vel alleviari, sic ipsa de hora in horam
282 2, VII, 1 | praecedens." Unde ex his alleviata, cum instante hora Processionis
283 1, XII, 2 | censeam esse recipiendam alleviationem animarum quam corporum.
284 2, XXIII, 18| delectationem quaerens, cepes et allia nimis irreverenter tuo coelesti
285 2, III, 4 | perficias et in intimis ad te allicias ut quandocumque pro utilitate
286 2, II, 2 | tuae in qua semper magis alliciebat me suavis amor tuae amicabilitatis
287 2, VIII, 5 | inaestimabilium voluptatum, alliciens florigera vernantia omnigenarum
288 1, 1, 4 | inferiorum speculationi alludant, et humanae fragilitati
289 2, XXIV, 1 | ampliora experiantur, sicut per alphabetum ad logicam perveniunt quandoque
290 1, XVI, 6 | 6] Alter etiam homo rogatus ab ista
291 1, XVII, 1 | verbi gratia, cum quis alteri conjungitur, sicut in amplexando
292 1, XVI, 3 | utrarumque, ita quod una de alterius revelatione tam parum sciret,
293 2, IX, 1 | aureo colore et roseo, qui alternatim inter se vario modo ponuntur.
294 2, X, 2 | leniter suaviterque tibi alternatis vicibus influam pro modulo
295 2, XXIII, 12| Archangelorum, sed etiam altiorum, secundum quod pietas tua,
296 2, XX, 1 | dominator excelse qui in altis habitas et humilia respicis
297 1, XII, 1 | stimuli, et sicut clari in altum defixi (Eccl 12:11). Sed
298 1, IX, 1 | omnis caro." Hieronymus: "Ama litteras, et carnis vitia
299 2, VIII, 2 | humano cordi desiderabilia, amabilia, delectabilia, jucunda et
300 1, 1, 1 | corpore tenera, sensibus cane, amabilis, habilis et facunda, et
301 1, IX, 1 | litteras, et carnis vitia non amabis." Sed si alia deessent testimonia,
302 1, III, 6 | efficacibus verbis docet amandum! " Cui Dominus respondit: "
303 2, III, 1 | scilicet adesset familiaris, amans, habilis et sociabilis amicus
304 1, XI, 5 | beatus Bernardus dicit: "Quod amanti Deum omnia fastidio sunt,
305 2, XXIII, 18| revelatione, et familiarium ac amantissimarum blanditatum exhibitione,
306 2, XXIII, 22| nobis dedisti nosse per amantissimum Filium tuum in Spiritu sancto,
307 2, XVIII, 2 | paternae deliciositatis amantissimus unicus cum sceleratis deputaretur.~
308 2, XXIII, 14| exsiccatus, o Jesu, omnium amantium amantissime, imo solus amens
309 1, XVI, 5 | propter consanguinitatem amaret et sic ego solus essem causa
310 1, III, 6 | Eia Domine Deus, qualiter amaris ab ista quae te tam efficacibus
311 2, XVI, 1 | impressum, ut ex omnibus amaritudinibus infantilium necessitatum
312 2, XI, 2 | meae quoddam venenatum et amarum, et ut illo injecto merum
313 1, III, 3 | totisque viribus ardenter amat, et proximum sicut seipsum
314 2, XVI, 2 | aliqualiter recolligerem, ut amatoria te blanditate foverem, parum
315 2, IV, 3 | mea (Ps 102), per spiritum amatoriae signacula impressionis visitare
316 2, XXI, 4 | 102] osculum cum caeteris amatoriis exhibitionibus pro loco,
317 2, IV, 4 | et noli oblivisci," in amatorio lavacro, unde mihi profluxit
318 1, V, 2 | ista de se dederit, ut non ambigatur Dominus virtutum in intimis
319 1, V, 1 | spiritum, etiam sedem Dei non ambigit assignare spiritualem. Confirmat
320 1, XI, 9 | singulis horis coram me de ambulando quasi sine intermissione
321 1, x, 4 | divinae laudis incrementum. Ambulans ergo in via sic contigit
322 2, XXIV, 2 | meae copiose suppleatur. Amen.~Explicit liber secundus ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
323 2, XX, 11| fruereris; et hoc, ut ita dicam, amenti amori tuo possum assignare,
324 2, XXII, 1 | indignissima hanc perversam amentiam, ut vel ad ictum oculi voluntarie
325 1, VI, 1 | cordis cruciatu vel unicum amicabile verbum audire potuit a talibus
326 2, XXI, 1 | gratuita beneficia tuae amicabilis clementiae erga me valde
327 2, XXIII, 5 | delectabiliter aderas mihi, amicabilissima reconciliatione me cognitioni
328 2, II, 2 | alliciebat me suavis amor tuae amicabilitatis quam unquam correxerit me
329 2, XXI, 1 | accept mira dignatione tuae amicissimae pietatis. In secunda ergo
330 1, XIV, 2 | paternum concludam sinum, sed amicissimi affectus ipsi pandam amplexum,
331 2, XXIII, 8 | mihi manifestasti, ac tam Amicissimis blanditatibus animam meam
332 1, XI, 8 | libentius daret, nec in hoc amicissimos inimicissimis praeferebat. ~
333 2, XXI, 4 | et etiam multoties tuum amicissimum adverterim in me respectum
334 1, VI, 1 | forte alicujus mentem sic in amicitiam sui attraheret, ut per consequens
335 2, XXIII, 20| ego miserabilis exteriorum amicorum suffragia quaerens, saepius
336 2, XXIII, 1 | anno, me inter devotissimos amicos tuos in triclinio sanctae
337 2, XVI, 6 | 90] tua coegit, purpureo amictu circumdabaris ad ostendendum
338 2, XXIII, 10| causis, quod nunquam inveni amicum cui sine haesitatione auderem
339 1, VI, 1 | occasione elongaret. Omnem enim amieitiam humanam quam non in Deo
340 2, XXIII, 12| resipiscere, et hoc quod amiseram sive qualecumque donum a
341 2, XXIII, 9 | partem regni tui exinde amisisses, si puerilem verecundiam
342 1, XVI, 4 | ut per adversitatem non amittat pacem cordis, sed semper
343 2, XXIII, 6 | praecipue pro eo quod tam amoenam , secundum beneplacitum
344 1, III, 5 | flos vernans in quo est amoenitas oculorum meorum, quia continet
345 2, III, 1 | tibi mente vacarem, omni amoenitate praejucunda tibi cor meum
346 2, III, 1 | piscinam sedens intenderem amoenitatem loci illius qui mihi placebat
347 2, VIII, 5 | florigera vernantia omnigenarum amoenitatum, demulcens suavi sono, imo
348 1, IX, 3 | complaceat mihi ex speciali amoenositate virtutum quia praejucunda
349 2, III | CAPUT III ~De Amoentitate inhabitationis domini
350 2, IX, 3 | hoc idem dare velles ex amorosa benignitate tua minime diffido.
351 2, XIX, 1 | ad liquefacta intima mei amorosi Cordis, ne ultra tam importune
352 2, III, 4 | purae simplicitatis devotam, amorque tam candentis divinitatis
353 1, II, 6 | humana sic omnino ab ea est amota, quod nec postea consimili
354 1, XVII, 1 | alteri conjungitur, sicut in amplexando et osculando fieri consuevit,
355 2, X, 3 | indulgens moram qua Rachelis amplexibus jucundis valeam gaudere,
356 2, XIII, 1 | non ob hoc omnino ipsius amplexu frustratur; sic nec ego,
357 2, XXIV, 1 | inde tracti in intimis suis ampliora experiantur, sicut per alphabetum
358 2, XV, 2 | Apostolicum: "Optabam ego ipse anathema esse pro [p. 86] fratribus
359 1, 1, 3 | penetrabilius omni gladio ancipiti, pertingens usque ad divisionem
360 2, VIII, 5 | valebam; cum etsi omnis angelica et humana possibilitas in
361 2, XXIII, 5 | cunctis mortalibus vitam angelicam in terris duxissem; et hoc
362 2, I, 2 | videbar mihi esse in choro, in angulo quo tepidam orationem facere
363 1, III, 3 | portabo; per cujus tres angulos haec tria omni coelesti
364 2, XV, 1 | unius qui stans in medio angustae inhabitationis, undique
365 2, IV, 1 | es vera beatitudo jugiter anhelare. Scribe, misericordissime
366 2, XXIII, 10| hoc solo jugiter viva spe anhelaret ad te cor meum. Nec sic
367 1, VIII, 1 | verbis relevare aut scriptis animare; et hoc tanto intendebat
368 1, 1, 1 | oculis gratiosa plurimorum animos in sui affectum inclinaret.
369 2, XXIII, 1 | ad finem vicesimi quinti anni tam caecata dementia pertransirem,
370 2, XXI, 3 | ipsa ossa simul cum carne annihilans in tantum quod tota mea
371 1, XIII, 2 | competenti plueret, et omnes annonae caeterorumque fructuum ex
372 2, XX, 15| quolibet digito unus et in annulari tres, in testimonium fidele
373 2, XX, 15| circuli aurei in modum septem annulorum, in quolibet digito unus
374 2, III, 3 | ubi jam revolvitur nonus annus, exceptis semel undecim
375 2, II, 2 | invoceris dicis: ecce adsum, anticipasti diem ilium praeveniendo
376 2, XVI, 3 | templum duci elegisti, inter Antiphonam: "Cum inducerent", etc.
377 2, XI, 2 | intelligi qua fraude hostis antiquus donis tuis invidendo nobis
378 2, III, 4 | sanguineo sudore poena tam anxiae necessitatis fecit intentam,
379 1, XIV, 2 | cum fiducia quod timebat aperiens, tali est responso consolata: "
380 1, XVI, 2 | concordantes absque more aperiuntur: sic et ista mihi frequenter
381 1, XVI, 1 | jacet, quasi affixum erat aperturae amatorii vulneris sui; quem
382 2, XX, 14| dextram meam imponere, et sic aperturam contrahens menu mea inclusa
383 2, V, 2 | docuisti, sed postmodum plenius aperuisti per aliam [p. 70] personam,
384 1, 1, 4 | harmoniam designant. Legite Apocalypsim Johannis et [p. 11] invenietis
385 2, XV, 2 | proposuisti mihi illud Apostolicum: "Optabam ego ipse anathema
386 1, XII, 1 | commendans scriptura dicat de Apostolis: "Hi sunt coeli in quibus,
387 1, V, 1 | Ps 21:4). Manifeste etiam Apostolus dicit habitare Christum
388 2, XVII, 1 | continere, ne sentiar vel appaream ultra quam aptissime congruit
389 1, VII, 3 | proximo casura super ilium apparebat acclinata, et ait Dominus
390 1, XVI, 6 | responsum: "Quod sibi nunquam appareo iratus, inde est quod sibi
391 2, XX, 15| cum manum meam retraherem, apparuerunt in ea septem circuli aurei
392 1, V, 1 | coelum non immerito posse appellari, propter imitationem, cum
393 2, III, 1 | volatu in modum columbae appeterem, et cum his sensibus corporalibus
394 2, XVIII, 1 | plurimorum natorum, quibus etiam applauderet numerosa turba domesticorum
395 2, X, 2 | nunc divino Cordi meo te applicabo, ut in te leniter suaviterque
396 2, XXI, 1 | mihi tanquam faciei meae applicata facies quaedam, secundum
397 1, XVI, 1 | vulneri lateris mei vides applicatum, nota quod sic adaptavi
398 2, XXI, 3 | praedixi, mihi immeritae applicuisses, ex deificis oculis tuis
399 1, III, 3 | erga [p. 15] quam dulciter apposuisti cor tuum? " Respondit Dominus: "
400 2, I, 2 | absque omni difficultate apprehendens me levavit et juxta se statuit.
401 2, VIII, 5 | circumducta, nihil verisimile apprehendere valebam; cum etsi omnis
402 1, IV, 1 | manifeste ostendit ipsam approbatam tali tantoque testimonio
403 2, VIII, 5 | purisque labiis illic meruerit appropinquare! O quid videt, quid audit,
404 2, V | verbi virtutem mox sensi appropinquasse divino Cordi tuo, tam per
405 2, IV, 4 | plene reposita fiducialiter appropriare. Quibus decenter ornate,
406 1, XII, 1 | Unde et non immerito illi appropriari poterat illud Proverbiorum:
407 1, XVII | CAPUT XVII ~De familiariiori approximatione ipsius ad Deum
408 2, Pro, 1 | nono, de Februario usque ad Aprilem, revoluto die sancto Coenae
409 1, XI, 7 | singulis horis donis meis apta invenitur, quia nunquam
410 2, XVII, 1 | vel appaream ultra quam aptissime congruit pro loco, pro tempore
411 2, IV, 4 | mihi profluxit sanguis et aqua, abluere omnem maculam carnalis
412 2, II, 2 | hostiam jubilationis in ara cordis [p. 62] mei, ut obtineam
413 1, 1, 3 | abundaverit, nequaquam arbitrandum est quod ea quae sequuntur
414 1, V, 1 | quoque non de alio dixisse arbitror: Tu autem in sancto habitas,
415 1, VII, 4 | consolationis. Nam sicut arbor bene radicata, quae juxta
416 1, XI, 3 | tempore fructuum ligetur super arborem ut aves abigantur, et sic
417 2, XXIII, 3 | perfectissima ab hora qua missus ab arce throni introivit per aurem
418 2, XXIII, 12| solum de choris Angelorum et Archangelorum, sed etiam altiorum, secundum
419 2, III, 4 | exspirationem meam inter arctissimum amplexum et efficacissimum
420 2, XIII, 1 | timoris, quo nec ad modicum ab arctitudine amplexuum tuorum secedens
421 1, III, 6 | in amplexus ejus. Unde et ardens amor cordis ipsius erga
422 1, XI, 9 | emissiones divini Cordis ardentissime inhiantem, et super hoc
423 2, IV, 1 | tuae in me excitetur et ardor dilectionis tuae in me accendatur.
424 2, VII, 2 | extrahens ac imprimens vivum ardorem, dum tam inextinguibiliter
425 2, VI, 1 | vellus animae m eae in area communitatis madefactum
426 2, XXI, 2 | tempore hiemali, cum diu arefacta dicitur redoluisse suaviter,
427 1, 1, 1 | in horto Ecclesiae inter areolas aromatum, id est, congregationes
428 1, VII, 4 | defers dilecto, nec aliquando arescere poteris ad aestum persecutionis,
429 2, XVI, 6 | semper viret, nec aliquando arescit in valle humilitatis. Praedicto
430 1, III, 4 | 16] sicut ignis ex auro argentoque conflato facit electrum."
431 1, 1, 4 | Jerusalem ornatam per aurum et argentum et margaritas et alias quasdam
432 1, IX, 2 | munditiam cordis, quod non arguit conscientia peccati, sed
433 1, XIII, 5 | pro intemperie ventorum et ariditatis Dominum exoraret, tale accepit
434 1, VI, 1 | habens in eo cujus fide armata famulatui ipsius universum
435 1, VI, 1 | inter medias mille acies armatorum se gratis obtulisset; nec
436 2, XXI, 4 | osculum quod etiam omne aromaticum excedit et mellis poculum,
437 1, 1, 1 | corde, avidaque liberalium artium delectatione transgrediens,
438 2, III, 3 | audivit, nec in cor hominis ascendit. Et sicut in initio immeritae,
439 1, XIII, 1 | Igitur cum esset tanta asperitas frigoris in Martio quod
440 1, XI, 1 | solummodo addicere ipsi qui aspirando praevenit quos vocat, et
441 2, IV, 1 | desiderio, sitienti anima ad te aspirare, et in te dulcissimo atque
442 1, XVI, 1 | p. 50] divini Cordis mei aspirationem et quidquid tunc loquitur
443 2, XVI, 6 | occulto thesaurario divinae aspirationis, taliter persuasisti mihi
444 1, III, 2 | Quae tibi primo in hoc loco assederit, ipsam scias esse prae omnibus
445 1, III, 2 | mirabili eventu ista primo illi assedisset, et causa humilitatis latere
446 1, VI, 1 | sibi onerosum injustitiae assensisset. Nam quantumcumque occasio
447 1, XVII, 3 | tanta fiducia, quod pro assertione veritatis verborum illorum
448 2, XI, 1 | qui in substantia mea tibi assistit, offero tibi gratiarum actiones
449 2, XXIII, 5 | cognitioni et»amori tuo associans, et me ducens ad intima
450 2, VIII, 3 | finibus extremae vilitatis ad associationem regiae imo divinae dignitatis,
451 1, x, 1 | atque adoptatam divinae associationi et familiaritati. ~
452 1, IX, 1 | ipsa sacra Scriptura, ut assolet, invenit quod aliqualiter
453 2, V, 2 | stabilius magisque tenue assuefecit venis amatorii susurri tui,
454 2, XXIII, 6 | Salomonis, nec de triclinio Assueri legi vel audivi, quod mihi
455 1, XI, 6 | satis claruit ex eo quod assuetam horam orationis nullo unquam
456 2, XIX, 1 | solidasti, cum secundum assuetiorem mihi morem importuno desiderio
457 2, VIII, 3 | inde potiorem confidentiam assumat omnis infra positus? Quod
458 2, XX, 2 | instrumentum tuum ad hoc assumere ut per verba oris mei aliis
459 2, XXIII, 20| reddens pro bono, magis assumo ausum vivere sine cautela. ~
460 2, I, 2 | caput inclinatum erigerem, astantem mihi vidi juvenem amabilem
461 1, x, 1 | circumamictam varietate astare regi saeculorum immortali,
462 1, VI, 1 | fuisset, saltem unico verbo astitisset, sed potius in damnum propriae
463 2, XI, 2 | ad sinistram manum meam astitit quidam despicabilis, clam
464 2, XXIII, 22| tibi tam devota fidelitate astricta, quod ex eo holocaustum
465 2, XXIII, 9 | modico commovisses. Ita velut astuta quadam involutione revelasti
466 1, III, 4 | inaestimabilis delectatio; attamen ego virtutem pulsuum meorum
467 1, XII, 1 | raro poterant ab aliquo non attendi sed in quocumque et ad quodcumque
468 1, III, 3 | Et quid, o amor Deus, attendis in illa, quam sic magnificas
469 2, VI, 1 | communitatis madefactum attentavit meditando se ingerere et
470 1, III, 6 | lectionem et inter caetera hoc attentius recitaret, quod Dominus
471 2, VIII, 5 | supereminentiam vel in minimo digne attingere posset.~
472 1, III, 2 | fragrantia bonae famae attracta, de longinquis veniret ad
473 2, III, 3 | ut ad illud gaudium nos attrahas quod oculus non vidit, nec
474 2, XIII, 1 | aliquid subintraret quod attrahere conaretur quamlibet affectionum
475 1, VI, 1 | mentem sic in amicitiam sui attraheret, ut per consequens aliquatenus
476 2, IX, 2 | de locis palustribus sibi attrahit quasi ad collucendum! O
477 1, x, 3 | accepit, soli confidentiae attribuebat, reputans illud tanto magis
478 1, 1, 2 | sine omni contradictione attribuendum est dono spiritualis gratiae.
479 1, XIV, 4 | aliquibus verba mea nullum attulerunt profectum, quia divina ordinatione
480 2, V | septimo, ante Adventum, te auctore totius boni ordinante, obligaveram
481 2, XII, 2 | puritatis et tranquillitatis auctorem stimulis vitiosae perturbationis
482 1, VII, 2 | quotidiano exercitio altos ad auctoris sui gratiam studet convertere
483 2, IV, 2 | quia multoties mihi sensi auctum fervorem devotionis tali
484 2, XXIII, 10| amicum cui sine haesitatione auderem notificare, sicut ego cognovi ,
485 1, XVII, 3 | verborum illorum secure auderet mortem subire, quamvis antea
486 1, 1, 3 | semel unum ab ea sermonem audiebant, fatebantur se plurimum
487 1, IX, 1 | verum etiam de loquendo, audiendo, caeterisque corporis motibus,
488 1, XIII, 5 | eis recipies." Quod illa audiens libentissime consensit et
489 1, XIII, 3 | ingemiscens dixit ad Dominum, me audiente: "O Domine Deus universitatis,
490 1, XIII, 4 | manu dilapsum esset, et in audientia [p. 42] omnium diceret ad
491 1, XII, 1 | unum verbum compungi quod audierant ab ore ejus, quam ad sermonem
492 2, IV, 2 | quodam in talibus exercitato audierim tale secretum utilius revelandum
493 2, XX, 2 | illum majorem sive minorem audierit, secundum hoc, tu misericors
494 1, XIII, 1 | minaretur interitus, et audiret hoc tractari a quibusdam
495 1, III, 2 | fidelissimam testaretur. Hinc cum audisset verba beatae memoriae Domnae
496 2, VIII, 5 | appropinquare! O quid videt, quid audit, quid olfacit, quid gustat,
497 1, XII, 1 | vinci non possent, et post audita pauca verba ejus in tantum
498 1, XV, 1 | desiderium eorum quae te audiunt accepisse et, dum haec considerant,
499 2, III, 3 | oculus non vidit, nec auris audivit, nec in cor hominis ascendit.
500 2, XI, 3 | tu ipse nullomodo velis auferre nobis. ~