Table of Contents | Words: Alphabetical - Frequency - Inverse - Length - Statistics | Help | IntraText Library |
Gertrud von Helfta Legatus Divinae Pietatis IntraText - Concordances (Hapax - words occurring once) |
bold = Main text Liber, Caput, Par. grey = Comment text
1001 1, 1, 2 | se venientes posset satis convenienter expedire, atque cuilibet 1002 1, III, 7 | sufficiant, quibus plura addentur convenientibus locis.~ 1003 2, XXIII, 12| congruere judicabat, ut ad convenientiora sibi obsequia in spiritualibus» 1004 2, X, 3 | singulis diebus mane in convenientissima hora per quatuor dies semper 1005 2, VIII, 3 | dissimilia conjungeres, sive quod convenientius dici valet, ingenita et 1006 1, III, 6 | Item ante jejunium, dum Conventui legeret statutam lectionem 1007 2, XVII, 1 | imo perverse inter homines conversarer?" Et ecce subito tu cujus 1008 1, VII, 3 | mentis alacritate, quem e converso singulariter sensit totum 1009 1, VII, 2 | auctoris sui gratiam studet convertere et crebro animarum fidelium 1010 2, XX, 4 | Oratio tua in sinu tuo convertetur" (Ps 24:13) et de fructibus 1011 1, III, 3 | dilectricis, ad quam mirabili modo converti totum delectamentum mei 1012 2, XIV, 1 | intelligere quasi tu, a diversis conviciatus et persecutus, per verba 1013 2, XX, 1 | sanguinis superexcellentissimum convivium, nisi etiam abyssalis supereffluentia 1014 2, IX, 1 | crystallinam puritatem, sic cooperatio aureae divinitatis meae 1015 1, 1, 2 | infastidibiliter ruminans, cophinum cordis sui crebro utilioribus 1016 2, XXIV, 2 | ingratitudinis et negligentiae meae copiose suppleatur. Amen.~Explicit 1017 2, X, 2 | praevalenter Dominus consulens copiosissimum quemdam imbrem super animam 1018 2, XV, 1 | illa immitteret, velut olla coquens vaporem emittit. Et rursum 1019 1, V, 1 | habitare Christum per fidem in cordibus nostris. Sed a longe suspiro 1020 2, VIII, 5 | negligentiarum, quasi denso corio undique circumducta, nihil 1021 1, XIV, 6 | responsum: "Sicut olim quicumque cornu altaris apprehendit, se 1022 2, XIX, 1 | Videbaris enim tu, decus et corona coelestis gloriae, ab imperiali 1023 1, 1, 4 | humanum aliter quam per rerum corporalium et visibilium similitudines 1024 2, XXIV, 1 | absconditum, quod nulla corporearum imaginationum admixtione 1025 1, 1, 4 | possunt, oportet ea humanis et corporeis imaginationibus adumbrare. 1026 1, XII, 2 | alleviationem animarum quam corporum. Sed tamen ut manifestius 1027 2, II, 2 | amicabilitatis quam unquam correxerit me poena mihi debita severitatis. 1028 1, VII, 1 | curaret de illo qui se non corrigeret, quia ipsemet proprium damnum 1029 1, VII, 1 | proximorum cognoscens ipsum corrigi desiderabat, nec desiderii 1030 1, XVI, 2 | legere, proximos instruere, corripere sive consolari, Dominus 1031 1, XIV, 5 | hoc, dum cujusdam personae corripuisset defectum, confugit ad Dominum, 1032 1, 1, 3 | Religionis, et in diebus suis corroboravit templum" (Eccli. 50.1) spiritualis 1033 2, XXI, 1 | quodam et inaestimabili coruscamine illustrate anima, in luce 1034 1, XIII, 3 | tam impetuosus imber cum coruscatione fulguris tonitruorum que 1035 1, III, 4 | amore Spiritus Sanctus mihi couniat." ~ 1036 2, IX, 2 | quod quamvis sit omnipotens creando, tamen fecit animam, animam, 1037 2, XVII, 1 | persona? Nam ab [p. 91] initio creationis coeli et terrae in toto 1038 1, VIII, 1 | homines, verumetiam erga omnem creaturam tanto afficiebatur pietatis 1039 2, IV, 1 | accendatur. Da quoque ut omnis creature mihi vilescat, et tu solus 1040 1, 1, 2 | hominem qui secundum Deum creatus est in justitia et sanctitate 1041 1, XIV, 2 | perfruendum mihi gratuito amore creavi et elegi te, indubitanter 1042 2, XVII, 1 | animo meo: "Si Dominus qui creavit solem istum et cujus pulchritudinem 1043 1, IV, 3 | 3] Tanta etiam tamque crebra cum Domino majestatis habebat 1044 1, 1, 3 | absque omni haesitatione credendum est quod vere omnia de ipso 1045 1, XVI, 3 | fluxisse a Deo cujus testimonia credibilia facta sunt nimis cum venas 1046 1, XIV, 4 | ergo ob quam rem non aeque credis me posse vel velle perficere 1047 2, I, 1 | Completorium, quasi in initio crepusculi: Tu veritas, Deus, omni 1048 2, XXIII, 5 | festum Purificationis, in crepusculo diei illius, post Completorium, 1049 2, III, 1 | ad hoc in studio virtutum crescens in modum arborum, bonorum 1050 1, XV, 2 | recognoscentes, in gratitudine crescent, et sic gratia mea in eis 1051 2, XXIII, 2 | Deus meus, quamvis nec crescere nec decrescere possit, cum 1052 2, XX, 6 | participatione plurimorum lucrum cresceret singulorum. ~ 1053 2, III, 2 | unquam post multiplicia crimina et heu! gravia peccata recepi; 1054 1, XVI, 4 | semper prius salutarem crucem imprimat pectori suo et 1055 1, XI, 1 | se: "Etiamsi ego post hoc cruciabor in inferno secundum merita 1056 1, VI, 1 | declinabat, nee sine magno cordis cruciatu vel unicum amicabile verbum 1057 2, V | evidentis signi in imagine crucifixionis tuae demonstrationem. ~ 1058 2, X, 1 | ad Exaltationem sanctae Crucis distulissem, et ipso die 1059 2, IX, 1 | emissionem quamdam fluvii crystallinae puritatis simul et soliditatis, 1060 2, IX, 1 | aureus et roseus nitet per crystallinam puritatem, sic cooperatio 1061 2, XX, 3 | certitudine, ditavit, quod cuicumque aliquid beneficium vel alicujus 1062 1, XVI, 6 | lector videt scripturam cujusquam libri tam exilem quod difficilis 1063 2, XXIII, 2 | nostrorum non egeas, tam culpabilis tamen et tam negligens vita 1064 2, XX, 3 | saltem sic haberes occasionem culpas meas remissius judicandi. ~ 1065 1, XI, 10| diligebat quo eam plus ad cultum Dei promovebant, ut librum 1066 1, XVII, 1 | substractio gratiae multipliciter cumulat meritum, dummodo per substractionem 1067 2, XXIII, 11| 11] Ad cumulum ergo beneficiorum hoc addidisti 1068 2, XX, 16| acceptare dignaris hoc cujus cumulus latere non potest, scilicet 1069 1, x, 2 | ipsa, in tantum quod non cunctabatur cum Domino Deo universorum 1070 2, XXIII, 5 | tuorum exaltares, ac si prae cunctis mortalibus vitam angelicam 1071 1, 1, 2 | communem omnium in ipsis legere cupientium. Composuit etiam plures 1072 1, XV, 2 | iterum admirando revolveret cur eam Dominus per spiritum 1073 1, VII, 1 | consolando, eam dicere ut non curaret de illo qui se non corrigeret, 1074 2, XXIII, 17| tuo invigilare beneplacito curavi, quod ex naturali humanitate 1075 1, XI, 1 | notitiam aliorum transferre curavit ea intentione qua dixit 1076 2, X, 3 | quod contemplationi non cures studium adhibere." Sic ubique 1077 1, XIII, 3 | promicabant, quod si quae in curia remanserunt satis madidatae 1078 1, II, 4 | evacuatum, supervenit procurator curiae qui hoc idem quod ipsa revelatione 1079 2, I, 1 | nitebaris turrim vanitatis et curialitatis meae, in quam superbia mea 1080 1, IX, 1 | alicujus viri faciem ita curiose vidisse, quod aliquid sciret 1081 1, XI, 10| necessitatem et utilitatem quam curiositatem vel [p. 36] delectabilitatem, 1082 1, x, 2 | non ducitur, frequenter currere ad pedes Domini Jesu abluenda; 1083 1, IX, 1 | si hoc non potuit, saltem cursim proferendo quasi omnino 1084 2, XIII | CAPUT XIII ~De custodia affectionum ~ 1085 2, XIII, 1 | sic nec ego, si causa tui custodiae affectionum mearum et sensuum 1086 1, III, 7 | vanae gloriae sufficeret custodire, nisi sub specie defectuum 1087 1, 1, 1 | Patre misericordiarum est custodita, cui proinde sit laus et 1088 2, VIII, 1 | Tibi enim et semini tuo dabo has regiones, etc. Inter 1089 1, x, 1 | quod nec tribulationes, nec damna, nec impedimenta, nec etiam 1090 2, XIX, 2 | possibile esset, quod magnam damnationem sibi in hoc sacramento sumeret, 1091 2, XXIII, 8 | delectationum mearum; nunc gratis dando, nunc ad majus indicium 1092 1, XI, 8 | ut indigentibus libentius daret, nec in hoc amicissimos 1093 2, XXI, 2 | vernali cum virens et florens dat odorem, quam tempore hiemali, 1094 2, XVI, 3 | Mater pietatis, immo ad hoc datus est tibi misericordiae fons 1095 1, V, 1 | Et habitabo in eis, et deambulabo in illis (2 Cor. 6:16). 1096 1, XI, 9 | quasi spatiando coram eo deambulantem, et crebrius ad vultum Domini 1097 1, V, 1 | cui et spatia complentur deambulatoria ad opus majestatis. Crevit 1098 1, x, 1 | decet reginam in vestitu deaurato circumamictam varietate 1099 1, V, 2 | inhabitare dignatur, habere debeat pro ornatu solis et lunae 1100 1, XV, 2 | scandalizantur; quae tamen electi non debent omittere ob hoc quod pacem 1101 2, X, 3 | docet: "Nullum adeo actioni debere [p. 80] inhaerere, quod 1102 1, XVI, 1 | Sanctus, per tria semper debet horum testimonium comprobare: 1103 2, XX, 4 | deficiam in persolvendo tam debitas quam gratuitas pro Ecclesia 1104 2, XVI, 6 | habere possem omnem gloriam, debite tuae benignissimae innocentiae 1105 2, VIII, 2 | intendendum erat, si non ut debui tamen prout potui, ecce 1106 2, XXIII, 22| tuus unquam ad ima tantum debuit declinari, quod talia tam 1107 1, II, 1 | concluditur; et laudem illi decantent aeternam, immensam, et incommutabilem 1108 2, XXIII, 16| Spiritus Paracliti ea resonans decanto tibi, Domine Deus, Pater 1109 1, x, 4 | qualicumque morte emigrabo sive decedo, [p. 31] misericordiam Domini 1110 2, IV, 4 | fiducialiter appropriare. Quibus decenter ornate, per quintum versum " 1111 1, 1, 2 | spiritualia], stylo tam decenti quod nulli magistrorum refutare 1112 1, III, 2 | alienaret, illa putans se deceptam, cum dejectione et gemitibus 1113 2, XXIII, 17| posses alia dona quae te decerent, secundum tibi ingenitam 1114 1, XVII, 2 | obtinere sciret, quam tamen non deceret ut sponsi secreta detegeret, 1115 2, VI, 2 | aberranti in deviis vitiorum non decessit, quin illius beatissimae 1116 2, XXI, 4 | saepe inter unum psalmum decies vel pluries praedulce osculum 1117 1, XII, 2 | lucidius possit idem fulgur declarari.~ 1118 2, XXIII, 22| unquam ad ima tantum debuit declinari, quod talia tam magna, tamque 1119 2, XXIII, 17| necessitate ad hospitium meum declinasset. ~ 1120 2, XIX, 1 | suavissima quadam et lenissima declinatione demitti, et ex illa demissione 1121 2, III, 2 | frustatim examinandum, ut decocta ad purum scoria ejus, saltem 1122 2, XIII, 1 | sensuum in calore cordis decoctam, velut tenerum agniculum 1123 1, IX, 1 | gratiosae pudicitiae roseus decor in genis ejus latere non 1124 2, IX, 2 | imagine et similitudine ipsius decoratam, tantum tamen distantem 1125 1, XI, 1 | mirifice ad inhabitandum sibi decoraverat, praecipue in ipsa resplenduit 1126 2, XVI, 4 | non dissimili praedicto me decoraveris, quasi devotionis meae magna 1127 1, V, 2 | pulchritudine tam mirifice decoravit.~ 1128 1, IX, 3 | fulgor incomprehensibili decore perlustrat animam ejus. 1129 1, IX, 3 | pulchritudine interioris decoris, quia tantus puritatis et 1130 2, XXIII, 2 | quamvis nec crescere nec decrescere possit, cum bonorum nostrorum 1131 1, II, 4 | intellexit, ipse judicum decreto depositum affirmabat. Unde 1132 2, I, 1 | tenebrarum mearum temperare decreveras, blande leniterque initians 1133 2, X, 1 | inter Missam aliis intendere decrevissem, Dominus intellectum meum 1134 2, XX, 1 | per me perficere [p. 95] decrevit, ut vel sic participari 1135 2, XIV, 1 | languentis super pectus meum decumbere; per totos etiam illos tres 1136 1, XI, 6 | aut ex infirmitate lecto decumberet, vel ad laudem Dei in proximorum 1137 1, VII, 1 | vesperum consumebat, nunc longa decurtando, nunc difficilia explanando, 1138 1, V, 2 | virtutum radios ista de se dederit, ut non ambigatur Dominus 1139 2, XIX, 2 | quod se tam indigno non dedignaretur communicare. Ad hoc tamen 1140 2, XX, 11| quod saltem verbis non es dedignatus asserere, nisi hoc dices 1141 2, XXIII, 7 | interius nec exterius mihi dedisses, in illis duobus solis tantam 1142 1, XVI, 1 | se ad consulendum Dominum dedisset in orationem, vidit Dominum 1143 1, IX, 1 | non amabis." Sed si alia deessent testimonia, in hoc ipso 1144 2, XVIII, 2 | peccatorum emendationem, defectumque meorum suppletionem. Quod 1145 2, IX, 3 | tantae repletionis secum deferre ructus, ut etiam ipsi divinae 1146 2, Pro, 1 | expectans quousque corpus Domini deferretur ad infirmam, compulsa violentissimo 1147 2, XX, 4 | negligentiae, quia cum omnino deficiam in persolvendo tam debitas 1148 2, XII, 3 | cum ad explanandum linguae deficiat effectus, cordis, obsecro, 1149 2, I, 2 | desiderio aestuans et quasi deficiens starem, ipse repente absque 1150 1, XI, 12| placere potuit quod ipsa definierat quin libentius sequeretur 1151 1, IX, 1 | vel semel ad ipsum oculos deflexerat. Et non solum dici potest 1152 2, XXIII, 23| intentione voluntatem suam ad hoc deflexerit, quod in laudem tibi mei 1153 2, XX, 5 | heu! per inutilia verba defluens, talentum facundiae mihi 1154 2, XVIII, 1 | tuae nunquam subsisteret defluere in animam meam. ~ 1155 2, I, 1 | misericordiae tuae per ima defluxit ad vallem meae miseriae! 1156 1, XIII, 5 | ad inhabitandum, cum non defuerint emissiones fulgurantium 1157 2, XXIII, 21| aeternaliter possiderem. Nec in hoc defuit mihi culpa, quod cum ad 1158 2, XXI, 4 | canonicas, seu vigilias pro defunctis, saepe inter unum psalmum 1159 2, XX, 16| filiis extreme vilitate degeneratis, cum post expensionem substantiae 1160 2, XXIII, 12| Sed cum ego indignissima degenerem ingratitudinem meam, cum 1161 2, XXIII, 17| paupertatis domicilio, ego degenerrima, incurialissima hospita 1162 1, IX, 3 | quia praejucunda vernantia deificatae humanitatis meae immarcessibili 1163 2, VI, 1 | humanitatis, suscipiens in tuam deificatam animam emissiones meae divinitatis, 1164 2, XXI, 3 | immeritae applicuisses, ex deificis oculis tuis sensi per oculos 1165 2, XI, 3 | trina veritas, trina et una deitas, quae non permittit nos 1166 2, XV, 2 | dolorem et confusionem ac dejectionem spiritus mei et desiderium 1167 2, VI, 2 | fictile et proprio vitio dejectum in ignominiam continuit 1168 1, XI, 5 | defector, et hoc quanto mihi delectabiiius, tanto tibi fructuosius 1169 2, XXI, 3 | qui ultra quod dici posset delectabili modo in seipso colludens 1170 2, VIII, 2 | desiderabilia, amabilia, delectabilia, jucunda et suavia poterunt 1171 1, XI, 10| curiositatem vel [p. 36] delectabilitatem, et quaslibet res suas secundum 1172 2, XXIII, 5 | mirabiliter et supra modum delectabiliter aderas mihi, amicabilissima 1173 1, XI, 5 | patuit ex eo quod transitoria delectamenta incredibile ipsi gignebant 1174 1, III, 4 | Totus sum ejus; nam cum omni delectamento dedi me in amplexus ipsius. 1175 2, III, 3 | in quantumvis lubricis delectarer, cum post horas et heu! 1176 2, XX, 9 | inde mihi adjungi per omnia delectareris. [p. 98] ~ 1177 1, XI, 5 | 5] Quod etiam miro modo delectaretur in Domino, clare patuit 1178 2, XXIII, 18| quibus dedisti mihi suaviores delectationes in spiritualibus experiri, 1179 2, XXIII, 8 | praebendo in copiam omnium delectationum mearum; nunc gratis dando, 1180 2, XXIV, 1 | dulcedine pietatis tuae delectentur, et inde tracti in intimis 1181 1, XIV, 2 | fatigatum vel gravatum tibi delegavero expediendum, huic securum 1182 2, XII, 2 | et dignius judicavi, imo deliberavi malle te potius abesse, 1183 2, I, 2 | vidi teneram dexteram et delicatam tenentem dexteram meam quasi 1184 2, XVI, 2 | sub specie tenerrimi et delicatissimi infantuli, de gremio virgineae 1185 1, III, 5 | summum delectamentum est deliciari cum anima casta et munda. 1186 2, XXIII, 6 | mihi videatur praeferendum deliciis illis, quas cognosco gratia 1187 1, XIV, 2 | qui ad inhabitandum et deliciose perfruendum mihi gratuito 1188 2, XVIII, 2 | continuit, cum tuae paternae deliciositatis amantissimus unicus cum 1189 2, XX, 6 | vel etiam ad emendandum delicta et ignorantias juventutis, 1190 2, XX, 3 | beneficium vel alicujus delicti indulgentiam ex confidentia 1191 2, XX, 6 | esset, pro tam innumeris delictis seu negligentiis meis; et 1192 2, XX, 3 | in majoribus saepe culpis delinquere, saltem sic haberes occasionem 1193 1, XVI, 6 | tamen unquam tam gravi culpa delinqueret, quod Dominum de culpis 1194 1, IX, 3 | in hoc libro commendatur, demandare, Dominus respondit: "Dicas 1195 2, VIII, 3 | ebrium, si audeo dicere, dementavit, ut tam dissimilia conjungeres, 1196 2, XXIII, 1 | quinti anni tam caecata dementia pertransirem, ut cogitationibus, 1197 2, III, 3 | videns me tam deperditae dementiae quod non attenderem talem 1198 2, IV, 2 | in abyssum gratitudinis demergam, quanto dignantius tu, Deus 1199 2, XXIII, 5 | abyssum humilitatis tuae (me) demergens, cum superexcellenti misericordia 1200 1, XI, 13| profunde in mente ejus radices demiserit. Et super haec omnia illa 1201 2, XIX, 1 | declinatione demitti, et ex illa demissione quasi quaedam fluenta dulcissimi 1202 2, XIX, 1 | et lenissima declinatione demitti, et ex illa demissione quasi 1203 1, II, 2 | verificans et occulte intellecta demonstrans, effectumque orationum suarum 1204 2, VIII, 1 | beatissimum pectus tuum tangens demonstrasti mihi quas regiones incontinentissima 1205 2, V | imagine crucifixionis tuae demonstrationem. ~ 1206 2, VIII, 5 | omnigenarum amoenitatum, demulcens suavi sono, imo suaviter 1207 2, XVI, 2 | Insuper videbaris suaviter demulceri, quando extensis viribus 1208 | Denique 1209 2, I, 1 | sed omni secreto interior, densitatem tenebrarum mearum temperare 1210 2, VIII, 5 | sive negligentiarum, quasi denso corio undique circumducta, 1211 2, XIII, 1 | videbar mihi hoc quasi dentibus tuis extrahendo rapere et 1212 1, XIV, 2 | expediendum, huic securum ad me denuntiabis accessum; quia ipsi ob amorem 1213 1, III, 5 | in diademate meo, in quo dependent universa incommoda ejus 1214 1, XIII, 3 | simulque nubibus pluvialibus dependentibus in aere, ista ex profundo 1215 2, III, 3 | charitatis bonitas, videns me tam deperditae dementiae quod non attenderem 1216 2, XXIII, 5 | benignitatem, qua me sic deperdite vivente, tu Pater misericordiarum, 1217 2, XVI, 4 | donum sed debitam poenam deperditi praecedentis doni juste 1218 2, XXIV, 1 | studentes, sic per istas velut depictas imaginationes ducantur ad 1219 2, V, 1 | dextro latere crucifixi depicti in folio, scilicet de vulnere 1220 1, VI, 1 | necnon humanum inordinatumque deponens timorem, ac fiduciam habens 1221 2, IV, 4 | vulnera beatorum pedum tuorum deponere omnem rubiginem peccatorum 1222 2, XX, 5 | dispergo, saltem de alieno deposito aliquantulum fruotum spiritualis 1223 1, II, 4 | intellexit, ipse judicum decreto depositum affirmabat. Unde Abbatissa 1224 2, XI, 1 | puritas donorum tuorum per me depravaretur. ~ 1225 2, VIII, 3 | inveniatur in donorum Dei depravatione et proximorum scandalizatione. ~ 1226 1, XI, 1 | aliis quam in me vilissima depravatrice possit provenire." ~ 1227 2, XXIII, 17| quam sicut decet vilissimam depravatricem. Et hoc idem naturalis tibi 1228 1, IV, 3 | semper magis ad humilitatem deprimebatur. Unde et haec dicere solebat, 1229 2, XVIII, 2 | amantissimus unicus cum sceleratis deputaretur.~ 1230 2, XXIII, 12| in speciale ministerium deputasti mihi saepius nobilissimos 1231 2, X, 2 | videbatur, ex cujus impetuoso descensu ego vilis homuncio, tam 1232 1, VII, 2 | quantae virtutis sit pulchre describit Beda sic dicens: "Quae gratia 1233 1, 1, 4 | rerum visibilium formas describunt et earum memoriam per quamdam 1234 2, X, 3 | ut cum partem congruentem descripsissem, omnium sensuum meorum exercitio, 1235 1, 1, 4 | quasdam gemmas multipliciter descriptam; et scimus quidem quod horum 1236 2, IX, 1 | sola jacerem, Dominus qui deserere nescit ab humanis solatiis 1237 2, IX, 1 | nescit ab humanis solatiis desertos, aderat verificans illud 1238 2, III, 4 | exterioribus evenerit me deservire, particulariter ab eis mutuer 1239 2, XIII, 1 | aliter affecisse quam ut deservirem tibi sicut pastor mercenarius 1240 2, VII, 2 | humido lubricae animae meae, desiccans primo in ea fluxum mundanae 1241 2, XVIII, 1 | gratiae posset exsiccare, et desiderabam mihi talem immitti intellectum 1242 2, VIII, 2 | diversis quae humano cordi desiderabilia, amabilia, delectabilia, 1243 2, VI, 1 | immensa latitudo charitatis desiderabilis! Quam valide intumuerunt 1244 1, XI, 13| virtutum, et cui nihil negatur desiderabilium, sed multominus quod pertinet 1245 2, IV, 4 | penuria meritorum suppleta, desiderantissima et dulcissima praesentia 1246 1, x, 1 | expectatur nuntius qui diu desiderata reportat, sic ipsa cum gaudio 1247 2, XXI, 3 | 3] Cum itaque illam desideratissimam faciem exhibentem copiam 1248 1, XVI, 1 | beata M. admirans scire desideravit quidnam haec visio sibi 1249 2, XIX, 1 | ne ultra tam importune desideres dissolvi tali intentione, 1250 1, VII, 1 | corrigi desiderabat, nec desiderii sui videbat effectum, hoc 1251 1, III, 2 | hoc loco habens notitiam, desideriis in oratione niteretur obtinere 1252 1, VI, 1 | eo ad Deum orationum ac desideriorum effusione; quia in verbis 1253 1, 1, 4 | coelestium gaudiorum harmoniam designant. Legite Apocalypsim Johannis 1254 2, XX, 3 | 38). Ut cum ego heu! non desistam in majoribus saepe culpis 1255 2, VII, 2 | 2] O carbo desolatorius, Deus meus, continens et 1256 1, IV, 2 | expedire tentatum, consolari desolatum, aut in charitate quemquam 1257 2, III, 3 | avertere te potest [p. 65] despectio, quin indefessus semper 1258 2, XVI, 3 | reconciliatricem et in spem desperatis data esset, prorupi in haec 1259 2, VIII, 3 | egentem, vita et moribus despicabilem, evocare a finibus extremae 1260 2, XI, 2 | manum meam astitit quidam despicabilis, clam imponens manui meae 1261 2, III, 3 | recurris; supplicas, sed despiceris; sed nulla te prorsus confusio, 1262 2, III, 1 | florerem; insuper terrena despiciendo coelestia libero volatu 1263 2, II, 2 | in utero virginali tibi desponsaveras, tu qui antequam invoceris 1264 2, XII, 2 | quam virium solatio penitus destitutum. Tunc conscientia rea ex 1265 2, I, 1 | perturbatione, ut credo, destruere nitebaris turrim vanitatis 1266 2, IV, 4 | omnia quae [p. 68] mihi desunt in perfectione virtutum, 1267 2, XXIII, 21| amicis tuis secreta mea detegeres, ego, omisso eo quod tu 1268 1, XVII, 2 | deceret ut sponsi secreta detegeret, sibi vero gratia mutuae 1269 2, VII, 1 | consolata, corporali infirmitate detente deberem frustrari, a mediatrice 1270 2, III, 3 | quia recidere quam incidere deterius est, tunc etiam plus quam 1271 2, XXIII, 1 | naturaliter mihi insitam mali detestationem et boni delectationem, sive 1272 1, III, 5 | peccatum ex corde tamquam fel detestatur. Ipsa est lilium quod delector 1273 2, IV, 2 | secretum meum aliqualiter detexeram, quod ad salutem legentis 1274 2, III, 3 | quae vesania mentem meam detinuerit, nisi forte ut dares mihi 1275 1, VII, 3 | quietem, qua tamen, ipsa detrimante, per talem, ut praedixi, 1276 2, XXIII, 2 | aliqualiter dici potest, cessit in detrimentum laudis tuae, quam sine intermissione 1277 1, XIV, 6 | obaudit, in aeternum non deviabit.~ 1278 1, XIV, 6 | nunquam poterunt cadere vel deviare"; hoc est, quicumque verba 1279 2, XII, 2 | serenitatis: sic ego tuo devictus amore tecum eligens habitare 1280 2, VI, 2 | mihi tam longe aberranti in deviis vitiorum non decessit, quin 1281 2, XXIII, 21| tuo adjutorio certando eos devincerem, et inde majorem gloriam 1282 1, VII, 4 | libet scripta quaedam Deo devotae personae [p. 25] cujusdam, 1283 2, III, 4 | tam purae simplicitatis devotam, amorque tam candentis divinitatis 1284 1, XI, 13| praedictis magis extollenda, devoti lectoris animum non ad fastidium 1285 1, XV, 1 | nisi quod hominum inde devotio augmentatur et mea pietas 1286 1, XI, 4 | devotus maximam sentiret devotionem in oratione, intellixit 1287 2, XXIII, 1 | scilicet anno, me inter devotissimos amicos tuos in triclinio 1288 1, 1, 2 | nullum theologorum sive devotorum decet ea fastidire. Unde 1289 2, XXI, 1 | tibi persolvam famulatum devotum. ~ 1290 1, XI, 4 | Igitur cum quidam homo devotus maximam sentiret devotionem 1291 2, VI, 2 | vera virtus insuperabilis dextrae Excelsi, cum vas tam fictile 1292 2, V, 1 | videbatur mihi quasi de dextro latere crucifixi depicti 1293 2, XXIII, 20| cautelam, contra tyrannico, imo diabolico more malum reddens pro bono, 1294 1, III, 5 | sonus suaviter clangens in diademate meo, in quo dependent universa 1295 1, IX, 3 | istorum." Et Dominus illi: "Dic illi ut complaceat mihi 1296 2, XX, 1 | laudes et gratiarum actiones dicant tibi, dulcissime Deus, fidelissime 1297 1, IX, 3 | demandare, Dominus respondit: "Dicas illi ex parte mea: pulchra 1298 1, XI, 13| tamen multa occurrerent dicenda, quae aliquibus praedictis 1299 2, XXIII, 19| tantum (quod cum lacrymis dicendum [p. 111] esset), quandoque 1300 1, XI, 10| juxta praeceptum Domini dicentis: Quod uni ex minimis meis 1301 1, XIV, 4 | impellente spiritu alicui dicerem aliquam culpam non posse 1302 1, x, 4 | cum quandoque admirantes diceremus si non timeret absque praemunitione 1303 2, XX, 11| dedignatus asserere, nisi hoc dices jucundam fruitionem tuam, 1304 2, II, 2 | tu qui antequam invoceris dicis: ecce adsum, anticipasti 1305 2, XX, 1 | respicis b, quid divina dictavit miseratio tua cum videres 1306 2, X, 3 | meorum exercitio, ultra unam dictionem investigare non valerem 1307 1, 1, 2 | suavitate plenos [p. 9] de dictis Sanctorum more columbino 1308 1, XIII, 1 | frigoris temperetur." Quo dicto, cum amplius non adverteret, 1309 1, XIII, 5 | diligere, de quo superius satis dictum est, sufficiant etiam haec 1310 1, V, 2 | investigare. Nam cum saepe dictus beatus Bernardus dicat quod 1311 1, IV, 2 | quietem interrumpere, cibum differre, et quidquid ad proprii 1312 1, XVI, 6 | cujusquam libri tam exilem quod difficilis sibi videtur ad legendum, 1313 1, XIV, 1 | praescriptis convenientia quae difficilius investigavi quam si sub 1314 1, XVI, 1 | fieri consuevit, non tamen diffidat, quia dona praedictorum 1315 2, XXIII, 18| tuis, o Deus verax, sic diffidendo spei effectum averti, ac 1316 2, IX, 3 | amorosa benignitate tua minime diffido. Quomodo autem dare scires 1317 2, XIX, 1 | totam coeli latitudinem diffundi, ad quae singuli Sanctorum 1318 2, VI, 1 | incontinentia tam supereffluenter diffusa et mihi pulvisculo ausum 1319 2, VI, 2 | aeternitate, sed in fine temporum diffusum circumquaque! O vera virtus 1320 2, XX, 15| septem annulorum, in quolibet digito unus et in annulari tres, 1321 1, XIII, 4 | omnibus tam fidelissimum quam dignantissimum adjutorem inveniens. ~ 1322 2, II, 1 | visibili praesentia tua me dignareris, licet te clarius non viderem 1323 2, XX, 13| et suppleri. Pro quo sit dignationi tuae laus condigna et gratiarum 1324 1, XI, 2 | praestoletur qua te gestare dignetur." O vere mira dignationis 1325 1, V, 1 | verbum, ubi, tam veraces et digni sunt testes, nullomodo repellatur 1326 1, IV, 3 | quia sic omnem hominem digniorem se judicabat, quod aestimabat 1327 2, VI | CAPUT VI ~De digniori visitatione Domini in festo 1328 2, XX, 2 | per verba oris mei aliis dignioribus amicis tuis gratiam victoriae 1329 2, XXIII, 6 | plurimis omni acceptione dignis bonis, inter haec mihi salutarem 1330 1, XIV, 1 | testimonia quae a personis fide dignissimis veridica relatione recepi. ~ 1331 1, XI, 2 | praebet, dum universalis coeli dignitas cum ingenti exultationis 1332 1, XI, 12| etiam longe inferioribus dijudicanda requirebat, et in omnibus 1333 1, XIII, 4 | inveniri posses, sibi de manu dilapsum esset, et in audientia [ 1334 2, VI, 2 | praenobile balsamum divinitatis, dilatans undique rivos charitatis, 1335 2, VIII, 1 | incitasti mentem meam et dilatasti desiderium meum ad ea nobiliora 1336 2, III, 4 | persolvens, absque ulla dilatione illic se inveniat anima 1337 1, VII, 3 | aliquid sustinere. Ergo, dilecta, respice in me et compatere 1338 2, XVIII, 2 | efficacissimae orationis ejusdem dilecti Filii tui in virtute Spiritus 1339 2, IV, 1 | in me excitetur et ardor dilectionis tuae in me accendatur. Da 1340 2, XXIII, 11| hoc addidisti quod mihi dilectissimam matrem tuam beatissimam 1341 1, XVI, 6 | Quomodo fieri potest, dilectissime amator meus, quod pietas 1342 2, XXIII, 3 | amantissime, omnem Passionem tui dilectissimi Filii, ab illa hora qua 1343 1, III, 3 | corde et anima hujus meae dilectricis, ad quam mirabili modo converti 1344 2, XVI, 2 | dicens: Hic es Filius meus dilectus in quo mihi bene complacui ( 1345 1, XVI, 5 | est, spiritualia, saltem diligat in ea exteriora dona mea, 1346 1, XI, 10| quaslibet res suas secundum hoc diligebat quo eam plus ad cultum Dei 1347 1, III, 6 | anima totisque viribus esset diligendus, una ex verbis ejus compuncta 1348 1, XI, 13| illa [p. 38] nobilis et diligens virtutum conservatrix, scilicet 1349 1, VII, 2 | acquirendi Deo qui eum similiter diligent, ut otium contemplationis 1350 2, XVI, 4 | quasi devotionis meae magna diligentia hoc a te praecedenti anno 1351 2, XXIII, 17| naturali humanitate merito diligentiori cura respicere deberem aliquem 1352 2, XXIII, 11| commendasti, sicut unquam diligentius fidelis sponsus dilectam 1353 1, XIII, 5 | sed proximum sicut seipsum diligere, de quo superius satis dictum 1354 1, XVI, 5 | causa qua ab omni amico diligeretur. ~ 1355 2, III, 2 | servabit, et Pater meus diliget eum, et ad eum veniemus, 1356 2, III, 2 | ille evangelicus: Si quis diligit me, sermonem meum servabit, 1357 1, XVI, 5 | delector ut omne quod in ea diligitur mea sit operatio, in tantum 1358 2, II, 1 | viderem quam ea quae videntur diluculo, tamen ipsa cum benigna 1359 2, XII, 2 | fuissem, et sequenti mane ante diluculum orandi opportunitas instaret, 1360 2, XXIII, 9 | etiam nefas est dicere, dimidiam partem regni tui exinde 1361 1, XIII, 1 | quae non recto ordine foret directa; cum tamen tam placita vernalis 1362 1, XIII, 4 | ut inveniam;" et sic sine directione oculorum cum manum extenderet, 1363 1, x, 5 | semper habens animum firmum directum ad Deum, et in omnibus mire 1364 2, III, 1 | spero, initium praeveniendo direxeras, etiam finem meditationis 1365 2, XXIII, 6 | quandocumque ad interiora me direxi, exceptis semel undecim 1366 2, VIII, 3 | cujus naturaliorem effluxum direxisti in salutem generis humani, 1367 1, II, 1 | fragilitatis impetus suos dirigens, inter caeteras etiam hanc 1368 2, XII, 3 | tuae charitatis doceat me dirigere gratitudinis effectum ad 1369 2, V, 2 | fortitudine amoris in te dirigerem, et sic tibi indissolubiliter 1370 1, XIV, 5 | luce divinae veritatis meae discernens causam illam sicut ego eam 1371 1, x, 3 | Et quamvis nullum modum discerneret dignae praeparationis illius, 1372 2, XX, 5 | mecum moveret, nunquam a me discessurus esset sine aedificatione 1373 1, II, 6 | involumento pedum suorum discissum abjecisse, ipsum cum fiducia 1374 1, III, 1 | testis verificans est hominum discreta et uniformis relatio, quam 1375 1, XVI, 1 | quod secundum meam divinam discretionem ipsa singulorum requirentium 1376 1, XI, 12| 12] Virtutem quoque discretionis non mediocriter in ea refulsisse 1377 1, 1, 3 | et penetrans, linguam tam disertam, sermonem tam suadibilem, 1378 1, XI, 11| praeordinasset hoc modo ipso dispensante acciperet; et quodcumque 1379 2, XX, 5 | creditum quasi per terras dispergo, saltem de alieno deposito 1380 1, XVI, 6 | operatio tua, Deus meus, mihi displicere non potest, cum hoc nequaquam 1381 2, II, 2 | 2] Et cum disponerem laborare hoc perficiendum 1382 1, XVI, 3 | eorum quae Dominus adhuc disponeret infundere animae ipsius. 1383 1, VII, 4 | pro singulis te remunerare disponit tamquam si plenum effeceris 1384 2, X, 1 | novissimis temporibus, in quibus dispono benefacere multis. ~ 1385 1, XIV, 4 | ordinatione mea omnia tempore suo disponuntur." ~ 1386 2, XXIII, 18| amoenosa intimarum mearum dispositione sanctissimorum vulnerum 1387 2, XVI, 2 | misericordia cooperante, hoc disposuisse ut hinc mihi limpidius innotesceret 1388 2, VIII, 3 | dicere, dementavit, ut tam dissimilia conjungeres, sive quod convenientius 1389 2, XXIII, 17| distinctionem, propter sui ab auro dissimilitudinem, addo etiam quod meum est, 1390 1, 1, 2 | fuisse a Deo in regione dissimilitudinis, dum studiis liberalibus 1391 2, XXIII, 17| naturalis tibi regia mansuetudo dissimulabat sic quod ideo nunquam minus 1392 1, IX, 1 | haec cum tanta verecundia dissimulando declinabat, quod vix poenalius 1393 2, XXIII, 1 | longanimem patientiam tuam, qua dissimulasti, cum annos omnes infantiae 1394 2, XXIII, 19| 111] esset), quandoque dissimulavi intelligere voluntatem tuam, 1395 1, IX, 1 | omnino non intelligeret, dissimulavit, excepto quod gratiosae 1396 2, XIX, 1 | tam importune desideres dissolvi tali intentione, ut scilicet 1397 2, IX, 2 | decoratam, tantum tamen distantem a se quantum distat Creator 1398 1, XII, 2 | mihi videntur non multum distare a fulgoribus signorum, cum 1399 2, IX, 2 | tamen distantem a se quantum distat Creator a creatura! Et ideo 1400 1, III, 6 | ipsius resoluta jugiter distillat in animam ejus. " Et subjunxit 1401 2, XXIII, 17| nigredo notabiliorem faciat distinctionem, propter sui ab auro dissimilitudinem, 1402 2, XXIII, 17| Cum igitur aurum colorum distinctionibus magis rutilet, et inter 1403 1, XI, 10| eleemosynarum erogasset distributionem, quia sive dormiret sive 1404 2, X, 1 | Exaltationem sanctae Crucis distulissem, et ipso die inter Missam 1405 2, V, 4 | defectus meus suppleatur. Hic distulit scribere usque in Octobrem.~ 1406 1, III, 2 | reportaret, Dominus hoc illi de dit responsum: "Quae tibi primo 1407 2, XX, 3 | meritorum meorum ea certitudine, ditavit, quod cuicumque aliquid 1408 2, XVI, 6 | virtutum, ut per ipsam nostra ditetur inopia, sit pro nobis, quaesumus, 1409 1, II, 5 | 5] Quaedam etiam persona diutius tentationibus fatigata, 1410 1, XVI, 1 | conservet: quod si post moram diuturni temporis senserit sibi aliquantulum 1411 1, XII, 2 | sunt liberati a magnis et diuturnis gravaminibus, quod cum magna 1412 1, III, 1 | uniformis relatio, quam diversi tamquam uno ore fatebantur, 1413 2, XXIII | Gratiarum actio, cum expositione diversorum beneficiorum, quam cum orationibus 1414 2, XVI, 6 | vestitor coelestium luminarium, diversorumque vernantium florum, quod 1415 2, VIII, 3 | dignitatis nescius sed dignatione dives, amor, inquam, praeceps, 1416 2, XI, 3 | protectioni tuae, vera, una divinitas, una et trina veritas, trina 1417 1, 1, 3 | ancipiti, pertingens usque ad divisionem animae et spiritus, habitans 1418 1, XVII, 2 | quasi in thesaurario meo divitias gratiae meae congrego, hoc 1419 1, XIV, 4 | meo, alicui ex parte mea dixeris; et si quid cuiquam promiseris 1420 1, V, 1 | Prophetam quoque non de alio dixisse arbitror: Tu autem in sancto 1421 2, X, 1 | suam praesentibus tantum dixisset, dicta tantum essent non [ 1422 2, XII, 3 | dignatio tuae charitatis doceat me dirigere gratitudinis 1423 1, 1, 1 | facunda, et ita per omnia docilis ut omnes audientes admirarentur. 1424 1, 1, 1 | consodales in omni sapientia et doctrina longe superabat. Sicque 1425 1, 1, 3 | etc., quia revera fluenta doctrinae salutaris nemo temporibus 1426 2, X, 1 | audieram lectum: "Si Dominus doctrinam suam praesentibus tantum 1427 2, XI, 4 | tempore alia similitudine me docueris, quod in eo in quo quis 1428 2, V, 2 | possem non tunc finaliter docuisti, sed postmodum plenius aperuisti 1429 1, 1, 2 | alia multa aedificatoria documenta spiritualium exercitationum [ 1430 2, XVIII, 2 | pro pluribus salutaribus documentis, quibus tu, magistrorum 1431 1, VII, 4 | quem vel in te vel in aliis doles, et pro singulis te remunerare 1432 2, XIII, 1 | respicere, utpote omnino doli inexpertus putares me hoc 1433 1, VII, 1 | luiturus esset, hoc tanto dolore retractabat, quod quasi 1434 2, V, 1 | delectationis, spei, gaudii, doloris, timoris, caeterarumque 1435 2, III, 3 | enim recordor me pro eo doluisse, vel aliquo saltem parvo 1436 2, VIII, 1 | Dominiea Esto mihi, etc. (Dom. in Quinquagesima) inter 1437 2, XVIII, 1 | applauderet numerosa turba domesticorum et vicinorum, et inter quos 1438 2, XXIII, 17| hospitari in meae paupertatis domicilio, ego degenerrima, incurialissima 1439 2, XIV, 1 | Introitus expeteres a me domicilium cordis mei ad requiescendum; 1440 2, II, 2 | festi, dum propter diem dominicam Capitulum fieret post matutinas. 1441 2, VII, 1 | quasi sigillo imprimendam Dominico pectori; et subito videbatur 1442 1, XIV, 2 | confidenter ad sacramentum dominicum accedere consuleret et etiam 1443 2, VIII, 1 | 1] Post haec in Dominiea Esto mihi, etc. (Dom. in 1444 1, XVI, 4 | Item alia vice dum rogasset Domnam M. ut pro ea orans specialiter 1445 2, II, 2 | tam demeritae donata est. Donabas enim me ex tunc clariore 1446 1, XIII, 5 | cuilibet electorum, Deo donante, gaudent inesse.[p. 43]~ 1447 1, XIV, 5 | inimicitiae meae, cui saepius donavi experiri secreta amicitiae 1448 2, XX, 6 | saeculo antequam tali gratia donetur, quod [p. 97] conversatio 1449 1, XI, 10| distributionem, quia sive dormiret sive comederet, aut aliquid 1450 2, I, 2 | hora dum starem in medio dormitorii et secundum reverentiam 1451 2, III, 2 | occupatam, ad vesperum cum dormitura flexis genibus orationi 1452 2, III, 3 | Fugientes nos insequeris, dorsum vertimus et in faciem recurris; 1453 1, XVI, 1 | Dominum consuleret, non quasi dubia volens super acceptis certificari, 1454 1, XIV, 2 | requirerent ab ea de quibusdam dubiis et specialiter si propter 1455 1, XV, 2 | aliquid habent unde [p. 48] dubitare possint, et infideles unde 1456 1, XVI, 1 | indignitatis suae cogeret ipsam ad dubium declinare. Unde cum Domna 1457 2, XVII, 1 | illos per liberum arbitrium ducam ad viam perfectionis."~ 1458 2, XXIV, 1 | velut depictas imaginationes ducantur ad gustandum intra se manna 1459 2, XXIII, 5 | amori tuo associans, et me ducens ad intima mea mihi ante 1460 2, IX, 3 | necesse fuerit charitate ducente, tantae repletionis secum 1461 2, III, 2 | mare versum in sanguinem ducere possem per caput meum, ut 1462 2, XVI, 3 | redemptio eum hostiis in templum duci elegisti, inter Antiphonam: " 1463 1, x, 2 | sine quibus vita humana non ducitur, frequenter currere ad pedes 1464 2, VIII, 5 | centupliciter sanctus, qui gratia ductrice promotus, innocens manibus 1465 1, V, 2 | circulum plurimorum annorum ductu spiritualis familiaritatis 1466 2, XX, 1 | retrahitur, si humilitate ductus a me famularum tuarum minima 1467 2, IV, 3 | quae in antedicta oratione dudum petieram, scilicet intus 1468 2, II, 2 | tuos frequenter experiri dulcem unionem et unientem dulcedinem 1469 2, IV, 1 | et tu solus in corde meo dulcescas." ~ 1470 1, 1, 2 | plures orationes favo mellis dulciores et alia multa aedificatoria 1471 2, XXIII, 5 | collaudo et adoro illam dulcissimam benignitatem, qua me sic 1472 2, VI, 1 | jucundissimarum deliciarum et dulcissimarum suavitatum illarum, qua 1473 2, XIX, 1 | demissione quasi quaedam fluenta dulcissimi liquoris per totam coeli 1474 2, IV, 1 | ad te aspirare, et in te dulcissimo atque suavissimo respirare, 1475 1, XI, 5 | praeter te solum, Dominum meum dulcissimum." Tunc Dominus ipsi vicem 1476 1, III, 3 | teipso, et erga [p. 15] quam dulciter apposuisti cor tuum? " Respondit 1477 2, XVII, 1 | dulce, tunc tamen tanto dulcius quanto fluctuanti cordi 1478 2, VI, 1 | nocte sacratissima, quando dulcorante rore divinitatis per totum 1479 2, VIII, 3 | suavitas intrinsecus pertacta dulcore charitatis, qua non modo 1480 1, XVII, 1 | multipliciter cumulat meritum, dummodo per substractionem gratiae 1481 2, XXIII, 7 | mihi dedisses, in illis duobus solis tantam beatitudinem 1482 1, VI, 1 | aliquis esse posset tam durae ac perversae mentis, cui 1483 2, V, 1 | extendebatur, et sic per moram durans, affectum meum blande allexit. 1484 2, III, 2 | ad momentum perveni, si durasset omne tempus vitae meae, 1485 1, XIII, 1 | hanc temperiem heu! non duraturam, quae non recto ordine foret 1486 1, XIII, 1 | et inde per totum tempus duraverit. ~ 1487 2, III, 3 | videbatur, feria quinta, et duravit usque in secundam feriam, 1488 1, XII, 1 | prolatam, dum vice quadam durioribus verbis commovisset unam 1489 1, XIII, 1 | testimonium quod rigor hujus durissimi frigoris temperetur." Quo 1490 1, XIV, 5 | graviorem, huic tu ex parte mei durius respondebis, et iterum cujus 1491 2, XXIII, 5 | vitam angelicam in terris duxissem; et hoc inchoans in Adventu 1492 2, VI, 1 | sunt coeli, vellus animae m eae in area communitatis madefactum 1493 2, XXIV, 1 | gloriam Domini speculantes, in eamdem imaginem Domini transformemur 1494 | earum 1495 2, XVI, 6 | vero in gloriosa matre tua easdem supradictas virtutes pro 1496 2, VIII, 3 | dulcissime Deus meus, quasi ebrium, si audeo dicere, dementavit, 1497 1, XII, 1 | sicut clari in altum defixi (Eccl 12:11). Sed tamen quia humana 1498 1, x, 4 | timeret absque praemunitione ecclesiasticorum sacramentorum mori, respondit: " 1499 1, XIV, 4 | adhuc per omnes ministros ecclesiasticos fieri? ergo ob quam rem 1500 1, 1, 3 | suis corroboravit templum" (Eccli. 50.1) spiritualis devotionis,