Table of Contents | Words: Alphabetical - Frequency - Inverse - Length - Statistics | Help | IntraText Library |
Gertrud von Helfta Legatus Divinae Pietatis IntraText - Concordances (Hapax - words occurring once) |
bold = Main text Liber, Caput, Par. grey = Comment text
3509 2, X, 2 | sensuum intellectu pertingere praevalebam. Unde magis gravata requisivi 3510 1, XII, 1 | intendebat, semper facilius praevalebant. Unde et non immerito illi 3511 2, IX, 3 | electis tuis dare posses ex praevalentia omnipotentiae tuae omnino 3512 2, VI, 1 | inattingibilis altitudo praevalentiae admirabilis! O profunditas 3513 2, XV, 2 | niterer investigare quid praevalerem quo tibi tantae vicissitudinem 3514 2, XVII, 1 | omnipotentia mea, si hoc non praevaleret, ut quocumque loco fuero, 3515 2, XI, 1 | parvitatem meam assidue praeveneris, specialiter prioribus tribus 3516 1, XI, 1 | addicere ipsi qui aspirando praevenit quos vocat, et adjuvando 3517 2, XVI, 1 | accipere, tu qui frequenter praeventum nobiliori dono subsequeris , 3518 2, XX, 5 | quasi ipsum etiam congruum praevidens indigentiae meae, quia cum 3519 1, XIII, 2 | aliis orans tam efficaci precum instantia Domino institit 3520 2, XX, 2 | quod nunquam tam periculose premi posset ab illo defectu, 3521 2, XX, 2 | defectu, sicut antea fuerat pressus. In hoc etiam meae miserrimae 3522 2, VI, 2 | continuit ad immanationem tam pretiosi liquoris! O veraciter evidentissimum 3523 2, IV, 1 | vulnera tua in corde meo pretioso sanguine tuo, ut in eis 3524 2, III, 1 | et Ascensionem, cum ante Primam curiam intrassem et prope 3525 2, VIII, 1 | effectum, scilicet in versu primi Responsorii: Benedicens 3526 1, XVII, 2 | Dominus subintulit: "In primis saepius instruxi te per 3527 2, XVI, 4 | legeretur: Peperit Filium suum primogenitum, etc., immaculata mater 3528 2, IV, 1 | 1] Inter horum primordia, primo ut puto, vel secundo 3529 1 | Liber Primus~ 3530 2, IX, 2 | illius pulveris, quem illa principalis gemma coelestium nobilitatum 3531 2, XXIII, 12| nobilissimos palatii tui principes, non solum de choris Angelorum 3532 2, XII, 2 | nisi in spe reversionis prioris serenitatis: sic ego tuo 3533 1, 1, 2 | sapientiae gustu suavissimo se privasset. Coeperunt ipsi tunc repente 3534 2, XX, 15| fidele quod praedicta septem privilegia mihi ad votum meum essent 3535 1, III, 1 | principaliter potioribus gratiis privilegiata. Unde, verbi gratia, cum 3536 1, XIV, 5 | confide, quod hoc speciali privilegio praefero te, quod quicumque 3537 2, XI, 2 | extrahere possem finaliter probassem, videbatur mihi quasi manibus 3538 1, IX, 2 | autem vice quadam cum valde probato seniore de suis familiaritatibus 3539 1, XII, 1 | sermonem longum quorumdam probatorum praedicatorum. Et hoc etiam 3540 2, VII, 2 | scoria vertitur in aurum probatum et electum, cum anima fatigata 3541 1, XIII, 5 | Beatus Gregorius testetur proborum sanctitatis non esse signa 3542 2, I, 2 | suaveolentia unguentorum tuorum procedere coepi, ut et ego jugum tuum 3543 2, XX, 16| quo [p. 100] omne bonum procedit, et sine quo nihil validum 3544 2, XII, 2 | eligens habitare inter omnes procellas vitiorum inundantium, ad 3545 2, XVI, 3 | Purificationis eum celebraretur Processio illa qua tu salus nostra 3546 2, XXI, 1 | dominica dum ad missam ante processionem cantaretur responsorium 3547 2, VII, 1 | alleviata, cum instante hora Processionis sumpto vivifico alimento 3548 2, XVI, 3 | ingenita serene dulcedo processit. Ipsius ergo matris tuae 3549 1, III, 7 | plene emendantur. Sed cum processu temporis eos plene commutavero 3550 1, IV, 2 | libentius quae poterat utilia procurabat, ut omnes Christo posset 3551 1, II, 4 | periculum evacuatum, supervenit procurator curiae qui hoc idem quod 3552 2, XXIII, 11| beatissimam Virginem Mariam in procuratricem praebuisti et me saepius 3553 2, XIII, 1 | accipitribus sponsi quandoque escam procuret, non ob hoc omnino ipsius 3554 1, XIII, 5 | qui sperant sibi omnia prodesse quae cuilibet electorum, 3555 2, V, 1 | scilicet de vulnere lateris, prodiret tamquam radius solis, in 3556 2, III, 2 | mortalitatis tuae Judam proditorem tuum patereris. ~ 3557 2, X, 2 | intellectum saepe dicta produci possent. Tali pusillanimitati 3558 2, V, 2 | ex humore charitatis quem produxit fervor tam ineffabilis amoris, 3559 1, XV, 2 | proximum. Si vero nihil profecerit, mercedem tamen suam non 3560 1, III, 1 | emendandis, sive pro augmentandis profectibus orarent, hoc semper tale 3561 1, IV, 2 | immissum in ignem ferrum totum profecto ignis efficitur, sic ipsa 3562 2, XX, 5 | et humili confidentia, de profectu animae sermonem mecum moveret, 3563 1, IX, 1 | non potuit, saltem cursim proferendo quasi omnino non intelligeret, 3564 1, XIV, 4 | magno desiderio laudis tuae profero ad animarum salutem?" Ad 3565 2, XXI, 2 | quali possum similitudine proferre desidero quid parvitas [ 3566 1, III, 7 | defectuum quorum suaviores profert fructus gratiarum." Et adjecit 3567 2, XII, 3 | effectus, cordis, obsecro, proficiat affectus, et ex profundo 3568 1, IV, 2 | alicui unquam credebat esse proficua; et hoc ad laudem Dei ita 3569 2, II, 2 | subsequentis, in vera veritate profiteor esse gratiam quae tam gratis 3570 2, XXIV, 1 | spero, de gratia tua secure profiteri, audeo, quod nunquam ulla 3571 2, IV, 4 | amatorio lavacro, unde mihi profluxit sanguis et aqua, abluere 3572 1, XI, 13| supra scriptum est, tam profunde in mente ejus radices demiserit. 3573 1, III, 3 | fragilitatis sese deprimit ad ima profundissimae humilitatis; veram benignitatem, 3574 2, XXIII, 5 | pro gratiarum actione, in profundissimam abyssum humilitatis tuae ( 3575 2, VI, 1 | praevalentiae admirabilis! O profunditas abyssi sapientiae inscrutabilis! 3576 2, II, 1 | ambitu, terrarum circuitu profundoque abyssi complectitur, pro 3577 1, 1, 3 | nemo temporibus nostris profusius edidit illa. Habebat etiam 3578 2, IX, 3 | suspicatur! Insuper quotiescumque progredi necesse fuerit charitate 3579 2, IX, 1 | condescendis, nunquam longius a me progrediaris quam tibi in fluvio isto 3580 2, IX, 1 | simul et soliditatis, quae progrediens venerabile pectus illud 3581 1, XII, 1 | ferventis spiritus virtute prolatam, dum vice quadam durioribus 3582 2, Pro | p. 58] ~Prologus~ 3583 2, XXIII, 22| omnino sim in sufficiens ad promerendos dignos emendationum fructus, 3584 1, XIII, 3 | fulguris tonitruorum que sonitu promicabant, quod si quae in curia remanserunt 3585 1, XIV, 4 | continet quod olim soli promiseram Petro dicens: Quodcumque 3586 2, XX, 3 | confidentia divinae pietatis promiserim, hoc benignus amor tuus 3587 2, XX, 3 | ego ex parte tui salutem promisissem, taliter saluti meae providens 3588 2, XX, 14| se benigne satisfacturum promisit, dicens: "Ne haec causeris 3589 1, V, 1 | sensu maxime illa veritatis promissio: Ad eum, id est, ad sanctum 3590 1, XIV, 4 | aliquibus diebus, cum praedictae promissionis Domini memor et suae indignitatis 3591 1, XIV, 2 | inquirunt me et hoc certum in promisso tenebis ex me quod nullus 3592 1, XII, 1 | tantum compungebantur, quod promittebant se velle cedere in omnibus 3593 2, VIII, 5 | sanctus, qui gratia ductrice promotus, innocens manibus et mundo 3594 1, XI, 10| quo eam plus ad cultum Dei promovebant, ut librum in quo frequentius 3595 1, VII, 3 | in aliquo verbo vel facto promovent Religionem, tamquam columnis 3596 2, XXIII, 12| spiritualibus»exercitiis me promoverent. Sed cum ego indignissima 3597 2, IV, 2 | occasione, et utrum hoc promoverit Spiritus tuus, Domine Deus, 3598 2, III, 1 | Primam curiam intrassem et prope piscinam sedens intenderem 3599 2, IV, 4 | sinistrum vulnus ad pausandum properans quasi columba in petra nidificare. 3600 1, V, 1 | eum faciemus (Jn 14:23). Prophetam quoque non de alio dixisse 3601 2, IX, 1 | aderat verificans illud propheticum: "Cum ipso sum in tribulatione" ( 3602 2, XVI, 1 | intimis meis expressius propinaretur. Et cum aestimarem me huic 3603 2, IV, 3 | poculum nectarei amoris propinasti . Sed non ad huc indignitas 3604 2, VI, 1 | talium verborum divinitus propinata insatiabili aviditate imbibebat: " 3605 2, IV, 4 | Per tertium versum "Qui propitiatur," ad requiem spiritus ad 3606 1, III, 2 | personam ex qua ipsa Deo propitio lucrum animae reportaret, 3607 2, XV, 1 | vicinius, efficacius et propius tangunt. Sed praecipue serenatur 3608 1, XVI, 4 | et uno verbo nomen meum proponat et tunc fiducialiter loquatur 3609 2, XVI, 2 | specialius eum quodam sero proponerem quod in omni memoria animarum, 3610 2, XI, 3 | innitentes, tu litem contra nos propositam tuam facis, in tantum ut 3611 1, XV, 1 | sciret firmum cordis sui propositum in eo esse quod nullo modo 3612 2, XV, 2 | instructor sapientissime, proposuisti mihi illud Apostolicum: " 3613 1, XI, 13| virtutum, animam ipsius tam proprie possederit. Insuper et antedicta 3614 1, XI, 11| acceptabat, ac si Dominus illud propriis manibus porrexisset; et 3615 | proprio 3616 1, 1, 3 | justitiae et veritatis propugnatrix constantissima, ita quod 3617 | prorsus 3618 2, XIX, 1 | voluptate jucunde potati, proruperunt in melos dulcisonum laudis 3619 1, XI, 1 | quos vocat, et adjuvando prosequitur quos justificat; retinendo 3620 1, IX, 2 | donum Dei in ea diligenter prospexerit, non mirabatur, si prae 3621 2, XI, 3 | fidelitati tuae, Deus, gratias protectioni tuae, vera, una divinitas, 3622 2, XX, 3 | salubris longe ultra placitum protraheretur, constanter admonendo tibi 3623 1, x, 5 | responsum: "Ideo tamdiu protraxi tibi de his quae desideras 3624 1, 1, 2 | timens Deum ipsa laudabitur" (Prov 31:30), adjungamus etiam 3625 1, XI, 6 | spiritualia exercitia longe provectiorem quam aliqua exercitia corporis 3626 2, IV, 2 | vero ex humana affectione provenerit, eo dignius est ut me in 3627 1, XI, 1 | erga me fructus major non proveniat in aliis quam in me vilissima 3628 1, XII, 1 | appropriari poterat illud Proverbiorum: Verba sapientis velut stimuli, 3629 1, x, 5 | veraciter posses de ea illud proverbium dici: "Qui confidit in Deo 3630 1, 1, 2 | triclinium monastici Ordinis provexit , vocare quoque per gratiam 3631 2, XX, 3 | promisissem, taliter saluti meae providens secundum illud evangelicum: " 3632 2, II, 2 | Et utrum hoc tua sapiens providentia ordinaverit, seu mea studiosa 3633 2, XX, 16| subtiliter paternitas tua novit providere filiis extreme vilitate 3634 2, XX, 6 | salvari, eo saltem mihi provideretur quod ex participatione plurimorum 3635 2, IV, 2 | tibi [p. 67] fidelissimo provisori meo committo, cujus Spiritu, 3636 2, III, 1 | agens, et sic animum meum provocans, die quodam infra Resurrectionem 3637 2, XIII, 1 | adjecisti inertiam meam provocare et, quamvis per interpositam 3638 1, XVI, 1 | ad majorem gratitudinem provocari et in posterum confirmari, 3639 2, V | Cujus precibus, ut confido, provocatus in Dominica in qua canitur " 3640 1, III, 3 | itaque refulget quod ipsa est proxima mea, quia nullus homo vivit 3641 1, XI, 13| scilicet charitas Dei et proximi, sic praevalenter tam in 3642 1, III, 3 | vivit in terris qui mihi sit proximior illa, pura intentione et 3643 1, XVII, 1 | opportunitate accepta, requi" "Nimia proximitas quandoque impedit quod amici 3644 1, XI, 12| hora de diversis causis tam prudenter respondisset quod audientes 3645 1, XI, 13| abstinentia, voluntaria paupertas, prudentia, fortitudo, temperantia, 3646 1, x, 5 | fortis est ut leo" [cf. Prv 28:1). Cujus virtutis testimonium 3647 2, XXI, 4 | defunctis, saepe inter unum psalmum decies vel pluries praedulce 3648 1, IX, 1 | excepto quod gratiosae pudicitiae roseus decor in genis ejus 3649 2, XXIII, 5 | terminasti mihi etiam diem puellaris vanitatis obscuratum tenebris 3650 1, 1, 1 | gratuito collegit, dum ipsam puellulam in quinto anno a mundi perturbationibus 3651 2, XXIII, 9 | tui exinde amisisses, si puerilem verecundiam meam vel in 3652 2, XXIII, 3 | infantiles necessitates, pueriles defectus, adolescentiles 3653 1, 1, 1 | transgrediens, a multis puerilibus quibus illa aetas aberrare 3654 2, XI, 3 | liberalitate, tibi servans pugnam, nobis tribuas victoriam, 3655 1, V, 1 | dixit tantum ut fieret, sed pugnavit ut acquireret, occubuit 3656 1, IX, 3 | Dicas illi ex parte mea: pulchra et amoenosa." Quod cum illa 3657 1, VII, 2 | Quod quantae virtutis sit pulchre describit Beda sic dicens: " 3658 1, III, 4 | Respondit: "Pulsus cordis ipsius pulsibus amoris mei continue intricantur, 3659 1, III, 4 | agis cum ea? " Respondit: "Pulsus cordis ipsius pulsibus amoris 3660 1, III, 4 | delectatio; attamen ego virtutem pulsuum meorum contineo in meipso 3661 2, IX, 2 | dignitatem minutissimi illius pulveris, quem illa principalis gemma 3662 2, VI, 1 | supereffluenter diffusa et mihi pulvisculo ausum praestitit lambere 3663 2, XXIII, 1 | bonum remunerares, vel malum punires; cum tamen ab infantia, 3664 1, III, 3 | mihi sit proximior illa, pura intentione et bona voluntate. 3665 2, III, 4 | intentam, et innocentia tam purae simplicitatis devotam, amorque 3666 1, IV, 2 | et hoc ad laudem Dei ita pure faciebat, quod nullius unquam 3667 2, XVI, 2 | pro peccatoribus, animabus purgandis, vel alio modo afflictis, 3668 2, XV, 1 | sive gravior est passio, eo puriorem clarificationem animae praestat; 3669 2, VIII, 5 | innocens manibus et mundo corde purisque labiis illic meruerit appropinquare! 3670 2, XI, 1 | meam formasti, quali modo puritas donorum tuorum per me depravaretur. ~ 3671 1, 1, 1 | pueritiae simulque adolescentiae puro corde, avidaque liberalium 3672 2, XVI, 6 | facta [p. 90] tua coegit, purpureo amictu circumdabaris ad 3673 2, III, 2 | examinandum, ut decocta ad purum scoria ejus, saltem et si 3674 2, XXIII, 22| omnino aliud coegit me nisi purus amor clementiae tuae laudis, 3675 2, XXIII, 10| sicut ego cognovi , propter pusillanimitatem cordis humani. ~ 3676 2, X, 2 | dicta produci possent. Tali pusillanimitati praevalenter Dominus consulens 3677 1, XV, 2 | ignoraret quosdam homines tam pusillos corde quod saepius talia 3678 1, XI, 10| simulans recreatum, post pusillum cum suavi spiramine se erigens, 3679 1, III, 2 | omnino se alienaret, illa putans se deceptam, cum dejectione 3680 2, XIII, 1 | utpote omnino doli inexpertus putares me hoc tibi blandiendo inferre. 3681 1, 1, 3 | posset quod emanaverunt putei aquarum etc., quia revera 3682 2, XXI, 1 | pertransirem quod in quadam quadragesima accept mira dignatione tuae 3683 2, XIV, 1 | 1] Tempore quodam, ante Quadragesimam, in Dominica, dum imponeretur 3684 2, X, 1 | adhuc retines persolves quadrantem," Et cum animo revolverem 3685 1, XIII, 4 | laborarem, nunc ad illud quaerendum nihil valeret, tu da ut 3686 2, XX, 14| perversam, more judaico signa quaerentem, dextram meam imponere, 3687 1, XVI, 1 | cognitionis, et in hoc omnes quaerentes per eam verae salutis subsidium 3688 1, XI, 12| pluribus consilium ab ea quaerentibus una hora de diversis causis 3689 1, XVII, 3 | ea consilium vel solatium quaereret, ipsa statim in praesenti 3690 1, XIII, 3 | hanc pluviam continere, quaeso, protinus relaxetur, et 3691 2, XVI, 6 | ditetur inopia, sit pro nobis, quaesumus, perpetua interventrix .~ 3692 | quale 3693 2, XXIII, 12| et hoc quod amiseram sive qualecumque donum a te repetere, in 3694 2, I, 2 | sedecim annorum, in tali forma qualem tunc juventus mea exoptasset 3695 2, XI, 1 | tibi gratiarum actiones quales dedisti posse per eumdem 3696 1, x, 4 | ipsum emigrabo, certa quod qualicumque morte emigrabo sive decedo, [ 3697 2, IX, 2 | ut divina clementia donum qualiscumque gratiae mihi indulgeat meritis 3698 1, XIV, 5 | sicut ego eam judico, pro qualitate casus sive personae, et 3699 2, II, 2 | fuit. Recognoscens namque qualitatem vitae meae tam praecedentis 3700 1, VIII, 1 | afficiebatur pietatis affectu, ut quamcumque creaturarum, sive volatilium, 3701 | quamdiu 3702 2, XIII, 1 | quod attrahere conaretur quamlibet affectionum mearum, sive 3703 1, VII, 2 | 2] Quod quantae virtutis sit pulchre describit 3704 2, XXIII, 6 | exceptis semel undecim diebus. Quantis et quam plurimis omni acceptione 3705 1, V, 1 | mensura charitatis quae est quantitas animae. Est ergo coelum 3706 2, V, 1 | desiderio meo usque in feriam quartam dum post Missam a fidelibus 3707 2, IV, 4 | nidificare. Ex hinc per quartum versum "Qui redimit de interitu," 3708 1, XVI, 4 | Domino studeret obtinere, quarum sibi videbatur magis indigere; 3709 1, 1, 4 | argentum et margaritas et alias quasdam gemmas multipliciter descriptam; 3710 1, XI, 10| 36] delectabilitatem, et quaslibet res suas secundum hoc diligebat 3711 | quatenus 3712 2, VIII, 5 | amplexuum! O ter felix, quater beatus, et, si dici potest, 3713 2, X, 3 | convenientissima hora per quatuor dies semper mihi partem 3714 1, XIII, 3 | coruscatione fulguris tonitruorum que sonitu promicabant, quod 3715 | quemadmodum 3716 1, IV, 3 | judicabat, quod aestimabat quemlibet hominem uno cogitatu Deo 3717 2, XX, 2 | humiliato, aliquem defectum mihi querulando exposuerit, secundum quod 3718 2, XII, 2 | praecedenti lapsu remordente, querulans coepi revolvere quam indecens 3719 2, IV, 5 | ingratitudine et negligentia me querulor perdidisse. Quod tamen dissimulans 3720 1, XVI, 1 | venientes pro requirendis quibuslibet expedire in veritate tuae 3721 2, XVI, 2 | removi, mihi evenisse; sed quidlibet horum in causa fuerit, tu 3722 1, XVI, 1 | admirans scire desideravit quidnam haec visio sibi vellet. 3723 1, VII, 3 | illi ut jam a tali labore quiesceret, et ipsi soli amatori suo 3724 2, III, 1 | absconsae sessionis secreta quiete; animo revolvere coepi quid 3725 1, VII, 4 | desiderat sub umbra suae quietissimae consolationis. Nam sicut 3726 2, VIII, 1 | Esto mihi, etc. (Dom. in Quinquagesima) inter Missam incitasti 3727 2, III, 3 | ut mihi videbatur, feria quinta, et duravit usque in secundam 3728 2, XXIII, 1 | usque pene ad finem vicesimi quinti anni tam caecata dementia 3729 | quisquam 3730 | quisquis 3731 | quoad 3732 2, X, 3 | instruens et refraenans quodammodo per hoc impetuositatem meam, 3733 | quolibet 3734 1, 1, 2 | omnes libros divinae paginae quoscumque habere vel acquirere potuit 3735 1, 1, 2 | et aedificatorius; unde quoslibet ad se venientes posset satis 3736 1, XVI, 1 | talia dona ut secure possit quosque ad se venientes pro requirendis 3737 1, VII, 2 | conversatio esse potest, quam quae quotidiano exercitio altos ad auctoris 3738 2, X, 3 | dum indulgens moram qua Rachelis amplexibus jucundis valeam 3739 1, XI, 13| tam profunde in mente ejus radices demiserit. Et super haec 3740 2, VI, 1 | supercoelesti illi partui, qua sicut radium protulit Virgo filium verum 3741 2, XIII, 1 | dentibus tuis extrahendo rapere et inimico tuo praebere; 3742 2, XXIII, 13| Pentecosten, induxisti, imo rapuisti me ad talem tui unionem, 3743 1, XVI, 1 | quia ego certe omnia tenebo rata quaecumque ipsa alicui spopondit 3744 2, XX, 8 | negasses mihi decus humanae rationabilitatis; cum tamen pietas tua longe 3745 1, XIV, 4 | ferris de bonitate mea, certe ratum tenebitur in coelis." Ad 3746 2, XII, 2 | destitutum. Tunc conscientia rea ex praecedenti lapsu remordente, 3747 1, XI, 1 | retinendo sibi tantummodo reatum illum quo tam gratuitis 3748 1, XII, 1 | ad eam venientes, cum tam rebelles viderentur quasi omnino 3749 1, XIII, 5 | cogere menses quorumdam rebellium ut saltem pro hoc orando 3750 2, VIII, 4 | qua, die Purificationis, receperat animam meam in similitudine 3751 2, XX, 9 | mansuetudinis tuae consortem in me recepisses et inde mihi adjungi per 3752 1, III, 2 | extollens beatam illam non recepisset, Dominus respondit: "Magna 3753 1, XI, 1 | quae est omnium gratiarum receptaculum, universarumque virtutum 3754 2, III, 3 | in initio immeritae, quia recidere quam incidere deterius est, 3755 2, VI, 1 | ostento porrigi sibi et recipi a se tamquam in parte cordis 3756 2, VII, 2 | non omnino in aliquo alio recipiemus hanc virtutem, ut ad imaginem 3757 1, XII, 2 | gratitudine censeam esse recipiendam alleviationem animarum quam 3758 1, XIII, 5 | spirituale donum pro eis recipies." Quod illa audiens libentissime 3759 1, XI, 1 | Dominus tunc fructum donorum recipiet in aliis." Nullum enim tam 3760 1, III, 6 | inter caetera hoc attentius recitaret, quod Dominus toto corde, 3761 2, XXIII, 17| benignitatis suavis accubitus est, reclinatorium elegeris hospitari in meae 3762 2, XXIII, 3 | in praesepio super foenum reclinatus vagitum dedit, et deinceps 3763 1, III, 6 | aliis offensus suaviter reclino me super eam immittendo 3764 2, XX, 15| Quoties tu indignitatem tuam recogitans te immeritam donorum meorum 3765 1, XV, 2 | intelligunt, et donum proprium recognoscentes, in gratitudine crescent, 3766 2, I, 2 | praedictum promissum recepi, recognoverim vulnerum illorum praeclara 3767 1, XVI, 3 | donum Dei subtilius in ea recognoverunt. ~ 3768 1, XVI, 6 | de culpis suis offensum recognovisset, tale accepit responsum: " 3769 2, XXI, 2 | excitetur. Et egomet saepius recolendo etiam caliginem negligentiarum 3770 2, VII, 1 | verbis consolata: "Sicut non recolis te acerbiorem dolorem infirmitatum 3771 2, V, 1 | post Missam a fidelibus recolitur tuae adorandae Incarnationis 3772 2, XIII, 1 | cum in loco orationis me recollegissem, hac inductione tristitiam 3773 2, XX, 5 | fruotum spiritualis lucri recolligam. ~ 3774 1, 1, 2 | more columbino triticum recolligentis, compilavit et conscripsit 3775 2, XVI, 2 | conatus meos aliqualiter recolligerem, ut amatoria te blanditate 3776 1, XI, 11| quod quandoque compassive recoluit miseriam paganorum et Judaeorum, 3777 1, XI, 5 | Tunc Dominus ipsi vicem recompensans respondit: "Similiter et 3778 2, XV | CAPUT XV ~De recompensatione gratiae ~ 3779 2, XXIII, 5 | aderas mihi, amicabilissima reconciliatione me cognitioni et»amori tuo 3780 2, XVI, 3 | apud te, peccatoribus in reconciliatricem et in spem desperatis data 3781 2, XXI, 2 | excitare videtur delectationem recordatio praelibatorum. Unde et ego 3782 2, XXI, 2 | vel majora acceperit, per recordationem ad gratiarum actionem excitetur. 3783 2, XXIII, 23| Domine Deus creator et recreator, pro eo quod desuper emuenti 3784 1, XI, 10| eorumdem aromatum se simulans recreatum, post pusillum cum suavi 3785 2, XX, 5 | bona voluntate, intentione recta et humili confidentia, de 3786 2, XX, 9 | indomabile cor meum, cui rectissime ferrea vincula congruerent, 3787 1, XIII, 1 | non duraturam, quae non recto ordine foret directa; cum 3788 2, XX, 7 | aliquem exaudire, si ad recuperanda neglecta cum humili devotione 3789 2, III, 4 | universaliter ad te in intima recurram, sicut impetus aquarum remoto 3790 1, XIV, 2 | divinae pietatis clementiam recurrens et ei cum fiducia quod timebat 3791 2, III, 3 | dorsum vertimus et in faciem recurris; supplicas, sed despiceris; 3792 2, III, 4 | remoto obstaculo ad ima recurrit; et de caetero frequenter 3793 2, XXIII, 1 | per exteriorem proximorum redargutionem, ac si pagana inter paganos 3794 1, 1, 3 | revera testimonium evidens reddebant spiritui Dei qui loquebatur 3795 1, x, 2 | omnibus libere consentiens, reddebat se velut instrumentum ad 3796 2, XXIII, 20| imo diabolico more malum reddens pro bono, magis assumo ausum 3797 2, III, 3 | etiam plus quam demeritae reddere dignatus es laetitiam salutaris 3798 2, XVI, 6 | ut te in tua innocentia redderem laudabiliorem. Unde ex tali 3799 1, x, 1 | quaelibet dona Dei paratissima redderetur; et cum videretur sibi velut 3800 2, XVI, 3 | filiolum dilectum uteri sui reddi sibi a me repetiit vultu 3801 1, XI, 6 | laetificando in orationibus suis, reddidit ad spiritualia exercitia 3802 2, XXIII, 16| ingerunt, tibi quod tuum est reddo, et per organum illud dulcisonum, 3803 1, VII, 2 | potita votis tanto ardentius redeat in idipsum, quanto fructuosius 3804 2, XVI, 3 | illa qua tu salus nostra et redemptio eum hostiis in templum duci 3805 2, XVII, 1 | et terrae in toto opere redemptionis magis usus sum sapientia 3806 2, I, 2 | tuae; quia tu, creator et redemptor meus, tali modo cervicem 3807 2, XIV, 1 | dies, quoties ad cor meum redii, videbaris mihi ad similitudinem 3808 1, V, 1 | acquireret, occubuit ut redimeret. Ideo et post laborem voto 3809 2, IV, 4 | per quartum versum "Qui redimit de interitu," ad dextram 3810 2, XXIV, 2 | cordium ipsorum tam suavis redolentia ascendat ad te, unde tibi 3811 2, XXI, 2 | cum diu arefacta dicitur redoluisse suaviter, aliquantulum tamen 3812 2, X, 1 | Dominus intellectum meum reduxit ad haec verba: "Certe scias 3813 2, XXIII, 15| torpentem ad gratitudinem reexcitasti: quod scilicet quibusdam 3814 2, X, 2 | allevians his verbis animam meam refecit: "Ex quo inutilis tibi videtur 3815 2, IV, 2 | ad collationes sederem in refectorio ad latus cujusdam personae, 3816 1, II, 4 | exultans in Domino gratias ipsi referebat. ~ 3817 2, XII, 1 | etiam modo gratias tibi refero pro alia item similitudine 3818 2, XXIV, 1 | desiderio te laudari, et grates referri, eo quod incontinentissima 3819 2, VIII, 5 | intellectualium musicorum, reficiens odorifero spiramine vitalium 3820 1, III, 3 | gloriam meam affectuose reflectendo." Adjecitque Dominus: "Nusquam 3821 2, VII, 2 | originis nostrae valeamus reformari. O invalescens caminus [ 3822 2, X, 3 | praesto erant: instruens et refraenans quodammodo per hoc impetuositatem 3823 1, XI, 1 | in se, et tamen in nullo refugiebat quin omnibus horis paratam 3824 1, XII, 1 | infirmitas [p. 39] quandoque refugit audire veritatem ex ferventis 3825 1, VI, 1 | tam praeeminenter in ista refulgebat, quod si opportunitas exegisset 3826 1, III, 3 | patebunt clare. In primo itaque refulget quod ipsa est proxima mea, 3827 1, XI, 12| discretionis non mediocriter in ea refulsisse ex eo vel maxime patet, 3828 1, IX, 1 | indicium continentiae in ea refulsit. Nam et si aliquando aliquid 3829 2, III, 1 | jugi et debita gratitudine refunderem in modum aquae, et ad hoc 3830 1, V, 1 | veritas, sed incredulus refurator potius erubescat, pro eo 3831 1, 1, 2 | decenti quod nulli magistrorum refutare congruit, quin delectetur 3832 2, V, 4 | zelus animarum tot horis tam regalem gemmam continuit in limo 3833 1, VII, 3 | stans et quasi humeris suis regalibus et delicatis domum quamdam 3834 2, XXIII, 6 | frui tanquam reginam cum rege. ~ 3835 2, XV, 2 | tui, corporalibus sensibus regendis invigilaret, ac operibus 3836 2, VIII, 2 | misericordiam suam, adoptiva regeneratione confortando et habilitando 3837 1, x, 1 | circumamictam varietate astare regi saeculorum immortali, et 3838 2, XXIII, 17| hoc idem naturalis tibi regia mansuetudo dissimulabat 3839 2, VIII, 3 | vilitatis ad associationem regiae imo divinae dignitatis, 3840 2, XXIII, 17| secundum tibi ingenitam regiam, imo divinam liberalitatem, 3841 1, XI, 13| illa reginarum virtutum regina, scilicet charitas Dei et 3842 1, XI, 13| Et super haec omnia illa reginarum virtutum regina, scilicet 3843 2, VIII, 2 | 2] O regio illa beata et beaticans, 3844 2, XXIII, 3 | introivit per aurem virginis in regionem nostram tuus Unigenitus, 3845 2, XXIII, 8 | beatissimae matri tuae, tecum regnanti in coelo, tam dignantissimae 3846 2, XXIII, 9 | dicere, dimidiam partem regni tui exinde amisisses, si 3847 2, XX, 14| cujus medio ego vivo et regno, verus Deus, per aeterna 3848 2, XVI, 6 | charitas sine qua nullus regnum intrat coeleste. Cum vero 3849 1, x, 1 | niteretur, mox quasi in ipso regressu intra se similitudinem Dei 3850 1, XI, 13| una vel unum in quo Rex regum stellato solio habitare 3851 1, II, 3 | esset occidendus, quod et rei comprobavit eventus. ~ 3852 1, III, 1 | hominum discreta et uniformis relatio, quam diversi tamquam uno 3853 1, XI, 1 | quam ad altos, qui per ejus relationem susceperunt. In luce etiam 3854 2, XIII, 1 | commotionem in verbis vel factis relaxabam, videbar mihi hoc quasi 3855 1, XIII, 3 | continere, quaeso, protinus relaxetur, et tua placidissima voluntas 3856 2, XX, 2 | hoc semper habere deberet relevamen, quod nunquam tam periculose 3857 1, XII, 2 | quo facto, sunt certissime relevati. Et haec quidem mihi videntur 3858 2, XV, 2 | hoc esse magnum si anima, relicta dulcedine fruitionis cordis 3859 2, XX, 8 | prae caeteris christianis religione insigniendam. ~ 3860 1, VII, 1 | Qualiter etiam zelus animarum, Religionisque studium accenderit mentem 3861 2, XXII, 1 | etiam permittit me intactum relinquere, ne forte si humana fragilitas 3862 1, IX, 1 | propter munditiam cordis inter reliquias super altare poneretur. 3863 1, XI, 4 | utilibus evidentissimum reliquit testimonium, et insuper 3864 2, XVIII, 1 | qui nondum ad elegantiam reliquorum pervenisset, quem paterno 3865 1, VI, 1 | caeteras virtutes clarius in ea relucebat, necnon humanum inordinatumque 3866 2, XX, 10| in minus habili clarius reluceret miraculum tuae dignationis. ~ 3867 1, XIII, 3 | promicabant, quod si quae in curia remanserunt satis madidatae exierunt. ~ 3868 2, XX, 2 | nequaquam etiam uno tantum remedio contenta fuit miseratio 3869 2, XX, 3 | qua mensi [p. 96] fueritis remetietur vobis" (Lk 6:38). Ut cum 3870 2, XIII, 1 | statim virga timoris tui reminarem et [p. 84] illam affectionem 3871 2, XX, 3 | haberes occasionem culpas meas remissius judicandi. ~ 3872 2, XII, 2 | rea ex praecedenti lapsu remordente, querulans coepi revolvere 3873 2, XXIII, 1 | factis perficerem absque remorsione conscientiae, ut mihi nunc 3874 2, VIII, 3 | humani, ut tibi persuasum est remotissimum homuncionem tam fortuitis 3875 2, III, 4 | recurram, sicut impetus aquarum remoto obstaculo ad ima recurrit; 3876 2, XVI, 2 | cogitationibus segnius me removi, mihi evenisse; sed quidlibet 3877 1, VII, 4 | doles, et pro singulis te remunerare disponit tamquam si plenum 3878 2, XXIII, 1 | tu, Deus meus, vel bonum remunerares, vel malum punires; cum 3879 2, XX, 6 | tua liberalissima pietate remuneraretur, quod nunquam exiet de hoc 3880 2, XXIII, 23| eum tali speciali gratia remuneres, quod tibi conversatio ipsius 3881 1, III, 3 | sicut ad illam. In tertio renitet quod nullus homo in terris 3882 2, XXIII, 15| acclinare dignatus es, tu dator, renovator et conservator omnis boni, 3883 2, III, 3 | aliquo saltem parvo desiderio reoptasse, quod nunc miror quae vesania 3884 1, V, 1 | digni sunt testes, nullomodo repellatur veritas, sed incredulus 3885 2, XV, 2 | dignationis saltem ex parte rependere possem, tu instructor sapientissime, 3886 2, XII, 2 | splendorem solis, cum ingruit repentina tempestas, nisi in spe reversionis 3887 1, XIII, 3 | tonitruo, pluviaeque guttae repentino impetu erumpebant. Tunc 3888 1, XIV, 6 | altaris apprehendit, se pacem reperiisse gaudebat, ita nunc ex quo 3889 1, III, 3 | Nusquam me affectuosius reperire poteris in terris quam in 3890 2, XXIII, 12| sive qualecumque donum a te repetere, in ipso momento illud mihi 3891 2, XVI, 3 | uteri sui reddi sibi a me repetiit vultu severo, quasi minus 3892 1, VII, 2 | accenderit, tanto interdum repleat desiderio acquirendi Deo 3893 1, 1, 2 | impletis usque ad summum replebat, ita ut semper praesto sibi 3894 2, IV, 4 | per quintum versum "Qui replet in bonis," jam omni infamia 3895 2, XVI, 3 | malis mihi severa appareret, repletam eam tamen usque ad summum 3896 2, IX, 3 | charitate ducente, tantae repletionis secum deferre ructus, ut 3897 1, XVI, 1 | et floret ex amore." Et replicans: "Tota viret et floret, 3898 1, XV, 1 | pietas erga humanum genus replicatur?" Et subjunxit Dominus: " 3899 1, III, 2 | Deo propitio lucrum animae reportaret, Dominus hoc illi de dit 3900 1, x, 1 | nuntius qui diu desiderata reportat, sic ipsa cum gaudio expectabat 3901 2, IV, 4 | virtutum, ibi mihi plene reposita fiducialiter appropriare. 3902 1, XI, 1 | non videretur fructuosius repositum donum Dei quam in se, et 3903 2, XXI, 2 | negligentiarum mearum aliqualiter reprimam per gratitudinem, hoc speculo 3904 2, VI, 1 | extremae vilitatis vermiculum reptantem in sabulo negligentiarum 3905 2, XII, 2 | solummodo hora qua negligerem repugnare hosti ad tam contraria tibi 3906 2, II, 1 | sicut nec omnis vilitas mea repulit te, Jesu mi amantissime, 3907 2, XVIII, 1 | mea, ut timeo, divinitus repulsa, recolerem plura erga me 3908 1, x, 3 | confidentiae attribuebat, reputans illud tanto magis gratuitum, 3909 1, III, 1 | fundata, se omnium donorum Dei reputaret valdeindignam, quandoque 3910 2, XX, 16| validum seu bonum poterit reputari.~ 3911 1, x, 3 | Tam exigua et pene nulla reputavit studia sua, quod propter 3912 1, XVII, 1 | quadam opportunitate accepta, requi" "Nimia proximitas quandoque 3913 2, IV, 4 | versum "Qui propitiatur," ad requiem spiritus ad sinistrum vulnus 3914 1, XI, 10| utensilibus semper magis requierebat necessitatem et utilitatem 3915 1, V, 1 | laborem voto potitus ait: Haec requies mea in saeculum saeculi; 3916 2, XIV, 1 | domicilium cordis mei ad requiescendum; et exhinc per illos tres 3917 1, XI, 12| inferioribus dijudicanda requirebat, et in omnibus tantum consensum 3918 1, XVI, 1 | quosque ad se venientes pro requirendis quibuslibet expedire in 3919 1, XVI, 1 | discretionem ipsa singulorum requirentium defectus graviores seu leviores 3920 1, XIV, 2 | indignum sinetur a me super hoc requirere a te, ideoque quemcumque 3921 1, XIV, 2 | Cum enim plures saepius requirerent ab ea de quibusdam dubiis 3922 1, IX, 1 | a minus intelligentibus requiri aliqua de similibus, haec 3923 1, XIV, 5 | causis humiliter et fideliter requisierit te, tu in luce divinae veritatis 3924 2, VIII, 4 | tam impenetrabile intimum reseraretur. ~ 3925 2, XXIII, 12| illud in tuum sinum mihi reservandum reposuissem. ~ 3926 2, XXIII, 12| momento illud mihi illibatum resignasti, ac si ego diligentissima 3927 2, XXIII, 12| tempus gratia tua contigit me resipiscere, et hoc quod amiseram sive 3928 2, III, 4 | gravatam et tam omnino tibi resistentem misericordiam tuam perducere, 3929 2, XI, 4 | fructuosius et felicius cuilibet resistitur malo. [p. 82]~ 3930 2, VIII, 5 | vitalium aromatum, inebrians resolventi dulcedine internorum saporum, 3931 2, XXIII, 16| virtutem Spiritus Paracliti ea resonans decanto tibi, Domine Deus, 3932 2, XXI, 4 | amicissimum adverterim in me respectum ac strictissimum persenserim 3933 1, x, 2 | tamen sibi statuerat, utpote respersa maculis sine quibus vita 3934 2, V, 3 | jure studiosiori reverentia respexissem. ~ 3935 1, VII, 3 | sustinere. Ergo, dilecta, respice in me et compatere lassitudini 3936 1, XI, 9 | crebrius ad vultum Domini respicientem, atque ad emissiones divini 3937 1, XVI, 1 | ipse a me affectuosius respicietur et quod secundum meam divinam 3938 2, XX, 1 | altis habitas et humilia respicis b, quid divina dictavit 3939 2, XVI, 2 | non bene scit, diligenter respicit librum. Quanta tamen neglexerim 3940 1, x, 1 | subito cooperante gratia Dei respirans, cum se per intentionem 3941 2, IV, 1 | dulcissimo atque suavissimo respirare, ac totum spiritum meum 3942 1, III, 3 | bona voluntate. In secundo resplendet quod modo in terris ad nullam 3943 2, XVI, 2 | horum in causa fuerit, tu responde pro me, Domine Deus meus. 3944 1, XVI, 1 | dubio quodcumque sentit respondeat, quia ego certe omnia tenebo 3945 1, XIV, 5 | huic tu ex parte mei durius respondebis, et iterum cujus causam 3946 1, XVII, 3 | sensit sibi infundi gratiam respondendi cum tanta fiducia, quod 3947 1, XIV, 5 | cuiquam aliter in causa sua responderet quam divinae voluntati suae 3948 1, XVI, 6 | ex propria clementia sua respondisse, in nimiam, ut dicebat, 3949 1, XI, 12| diversis causis tam prudenter respondisset quod audientes multum mirarentur, 3950 1, XVII, 2 | saepius instruxi te per responsa quibus posses aliis beneplacitum 3951 1, XIV, 2 | mentis sincerae, in talibus responsis se plus justo praesumere. 3952 1, XIV, 2 | timebat aperiens, tali est responso consolata: "Ne formides, 3953 2, III, 1 | provocans, die quodam infra Resurrectionem et Ascensionem, cum ante 3954 1, XI, 10| laudem Dei aromatibus in ore retentis relevare niteretur, benignus 3955 1, XI, 1 | exhibuit et indignam; nec tamen reticere potuit pietatem Dei erga 3956 1, XI, 1 | prosequitur quos justificat; retinendo sibi tantummodo reatum illum 3957 2, X, 1 | donec et ilium quem adhuc retines persolves quadrantem," Et 3958 2, X, 3 | multo tempore memoriter retinuissem, impraecogitata scribere 3959 1, VII, 1 | esset, hoc tanto dolore retractabat, quod quasi gladius videbatur 3960 2, VI, 1 | pro modulo capacitatis retractare praeludia jucundissimarum 3961 1, XIV, 5 | Dominator coeli et terrae, retrahe jam et contine superaffluentiam 3962 2, XX, 15| tuae verba, cum manum meam retraherem, apparuerunt in ea septem 3963 2, XX, 1 | conscientiae, trepidans retrahitur, si humilitate ductus a 3964 1, XVI, 1 | vice circumplecti videbatur retrorsum cum sua sinistra. Quod beata 3965 2, IV, 2 | audierim tale secretum utilius revelandum ei, qui non solum benignitate 3966 2, XXIII, 15| cum ego hoc nulli hominum revelassem , et tamen ex eorum ore 3967 2, XXIV, 1 | exilii viam, quo ad usque revelata facie gloriam Domini speculantes, 3968 1, XVI | eam Dominus per aliorum revelationes certificavit. ~ 3969 2, XIX, 2 | intentionem, addidisti jam dictae revelationi etiam et hunc intellectum: 3970 1, III, 2 | quaedam persona in divinis revelationibus valde probata, fragrantia 3971 1, XVI, 1 | felicis memoriae M. in gratia revelationum tunc nominatissinam et reverentissimam, 3972 2, XIX, 1 | tuae, amantissime Deus, pro revelato testimonio dignantissimae 3973 1, IX, 2 | caeteris ipsi Deus secreta sua revelaverit, cum ipse in Evangelio dicat: 3974 2, XXIII, 6 | omni creatura stupendum et reverendum contulisti: quod scilicet 3975 1, XVI, 1 | revelationum tunc nominatissinam et reverentissimam, humiliter supplicans quatenus 3976 2, V, 1 | sacramenta, ad locum orationis reversa fuissem, videbatur mihi 3977 2, XII, 2 | repentina tempestas, nisi in spe reversionis prioris serenitatis: sic 3978 2, I, 2 | pateret ad praedictum juvenem revertendi. Et cum hinc haesitans et 3979 2, I, 2 | spines linxisti, tandem revertere ad me, et ego torrente voluptatis 3980 1, XI, 9 | illud perficere satagens revertitur, mox ad alia mihi placita 3981 2, XXII, 1 | memoriam et gratitudinem possem revocari. Sed benignissima pietas 3982 2, Pro, 1 | Februario usque ad Aprilem, revoluto die sancto Coenae Dominicae, 3983 1, XV, 1 | hominum pervenirent, admirando revolvebat mente quae utilitas in hoc 3984 2, III, 3 | usque in praesens, ubi jam revolvitur nonus annus, exceptis semel 3985 1, XIII, 1 | mihi hoc testimonium quod rigor hujus durissimi frigoris 3986 2, VIII, 5 | deliciarum praeterfluens rivis inaestimabilium voluptatum, 3987 2, VI, 2 | divinitatis, dilatans undique rivos charitatis, vigens et florens 3988 1, XVI, 4 | 4] Item alia vice dum rogasset Domnam M. ut pro ea orans 3989 1, III, 7 | defectibus emendandis, ut ipsa rogaverat, tale accepit responsum: " 3990 1, XII, 2 | referre familiares suas rogaverunt. Nec hoc praetermittendum 3991 2, XXIII, 4 | tui super omni adverso, rogo per Unigenitum tuum, in 3992 1, XVI, 3 | tam parum sciret, sicut Romani parum scire possum quid 3993 1, II, 3 | quo dominus Rudolphus rex Romanorum obiit et ista eum caeteris 3994 1, XII, 1 | tonas, fulguras signis, roras gratia." In his tribus pro 3995 2, VI, 1 | sacratissima, quando dulcorante rore divinitatis per totum mundum 3996 2, IX, 1 | et perfectio patientiae roseae humanitatis meae per omnem 3997 2, IX, 1 | videbatur aureo colore et roseo, qui alternatim inter se 3998 2, IV, 4 | pedum tuorum deponere omnem rubiginem peccatorum et mundanae voluptatis 3999 2, XXIII, 9 | amicabiliter in his pepercisti rubori meo, ac si tu, quod etiam 4000 2, IX, 3 | repletionis secum deferre ructus, ut etiam ipsi divinae ubertatis 4001 1, II, 3 | scilicet illo quo dominus Rudolphus rex Romanorum obiit et ista 4002 1, VII, 3 | totum mundum in proximo ruinam minatur, eo quod tam perpauci 4003 1, 1, 2 | potuit infastidibiliter ruminans, cophinum cordis sui crebro 4004 | rursus 4005 2, XXIII, 17| etiam pro ingenita mihi rusticitate hoc aliter non suscepi, 4006 2, XXIII, 17| colorum distinctionibus magis rutilet, et inter caeteros colores 4007 2, VI, 1 | vermiculum reptantem in sabulo negligentiarum et defectuum 4008 1, 1, 3 | Sapientiae dicitur de Simone sacerdote magno, "quia in vita sua