[7] Claruit quoque in ea tanta libertas spiritus, quod nihil omnino unquam conscientiae contrarium per aliquam moram potuit ferre. Nam et in hoc Dominus ipsam commendans cuidam devoto in oratione sua sciscitanti quid sibi in hac electa sua maxime complaceret, sic respondit: "Libertas cordis." Quod ille multum admirans et quasi parvipendens ait: "Aestimabam, Domine, quod ipsa ad majorem cognitionem et ad ferventem insuper amorem gratia tua jam [p. 35] pervenisset." Ad quod Dominus: "Etiam, ait, ut existimasti ita est; sed hoc mediante gratia libertatis, quae tale bonum est, quod per eam directe pertingitur ad summam perfectionem. Nam singulis horis donis meis apta invenitur, quia nunquam permittit cordi suo inhaerere aliquid quod me impediat."