[4] In pluribus etiam causis frequentius miraculose et quasi sine precibus, tantum verbo aliquando velut jocoso, divinum adminiculum sibi obtinebat adesse, ut est illud. Cum sederet inter stramenta, et ibi stylus vel acus seu aliud quid parvum, quod nullo modo inter tam magnam congeriem straminis inveniri posses, sibi de manu dilapsum esset, et in audientia [p. 42] omnium diceret ad Dominum: "Domine, quantumcumque laborarem, nunc ad illud quaerendum nihil valeret, tu da ut inveniam;" et sic sine directione oculorum cum manum extenderet, statim hoc inter stramina apprehendit, tamquam si in pianissimo pavimento jacere videret. His et similibus cum frequentissime uteretur in omnibus agendis tam magnis quam parvis, semper dilectum animae suae praesulem sibi advocans, et in omnibus tam fidelissimum quam dignantissimum adjutorem inveniens.