CAPUT XV
De recompensatione gratiae

[1] Item gratia pietatis tuae illustrante intellectum meum, pluries revelasti mihi qualiter anima manens in corpore humanae fragilitatis offuscatur ad instar unius qui stans in medio angustae inhabitationis, undique susciperet in se, tam circa quam supra et inferius, nebulam quam habitatio illa immitteret, velut olla coquens vaporem emittit. Et rursum cum contigerit corpus per aliquam passionem affligi, ex parte membri patientis suscipit anima tamquam aerem solari luce perfusum et ex hoc miro modo clarificatur; et quanto universalior sive gravior est passio, eo puriorem clarificationem animae praestat; sed specialius afflictio vel exercitatio cordis in humilitate, patientia et similibus, tanto animae candorem colorant, quanto eam vicinius, efficacius et propius tangunt. Sed praecipue serenatur et fulgescit ex operibus charitatis.