[3] Vespere autem post coenam, dum Conventus propter laborem aliquem faciendum curiam intraret, sole adhuc clarius splendente simulque nubibus pluvialibus dependentibus in aere, ista ex profundo cordis ingemiscens dixit ad Dominum, me audiente: "O Domine Deus universitatis, non desidero te quasi coactum meae indignissimae voluntati obaudire; sed si incontinens bonitas tua causa mei contra decorem justitiae tuae dignatur hanc pluviam continere, quaeso, protinus relaxetur, et tua placidissima voluntas perficiatur." Mira res! nondum verba finierat, et ecce fulgur cum tonitruo, pluviaeque guttae repentino impetu erumpebant. Tunc stupefacta dixit ad Dominum: "Contineat se bonitas tua, clementissime Deus, si tibi placeat, quousque laborem ex obedientia nobis injunctum perficiamus." Ad cujus petitionem benignus Dominus tempestatem illam continuit, donec Conventus laborem illum injunctum complesset. Quo completo, dum adhuc in foribus staret Conventus, mox tam impetuosus imber cum coruscatione fulguris tonitruorum que sonitu promicabant, quod si quae in curia remanserunt satis madidatae exierunt.