CAPUT VI
De digniori visitatione Domini in festo nativitatis

[1] O inattingibilis altitudo praevalentiae admirabilis! O profunditas abyssi sapientiae inscrutabilis! O immensa latitudo charitatis desiderabilis! Quam valide intumuerunt nectarei torrentes tuae mellitae divinitatis, dum sic ubertim inundaverunt super me extremae vilitatis vermiculum reptantem in sabulo negligentiarum et defectuum meorum, ut liceat et libeat mihi, etiam in exilio peregrinationis meae, pro modulo capacitatis retractare praeludia jucundissimarum deliciarum et dulcissimarum suavitatum illarum, qua quis adhaerens Deo unus spiritus fit cum eo, cujus beatitudinis incontinentia tam supereffluenter diffusa et mihi pulvisculo ausum praestitit lambere qualescumque guttulas ejus hoc modo. [p. 72]

2. In nocte sacratissima, quando dulcorante rore divinitatis per totum mundum melliflui facti sunt coeli, vellus animae m eae in area communitatis madefactum attentavit meditando se ingerere et per devotionis exercitationem ministerium exhibere supercoelesti illi partui, qua sicut radium protulit Virgo filium verum Deum et hominem. Cognovit quasi in momentaneo quodam ostento porrigi sibi et recipi a se tamquam in parte cordis tenerum quemdam puerulum velut sub ea hora natum, in quo certe latuit donum summae perfectionis ac vere optimum datum. Quem cum intra se teneret anima mea, repente tota mutata videbatur cum ipso in eumdem colorem, si tamen color dici possit quod nulli visibili speciei valet comparari. Hinc percepit anima mea intellectum quemdam ineffabilem verborum illorum suavifluorum: "Erit Deus omnia in omnibus" (I Cor. 15:28), cum dilectum praecordiis suis immissum se continere sentiret et cum jucundissimae blandidatis sponsi gratam praesentiam sibi non deesse gauderet. Unde mellita pocula talium verborum divinitus propinata insatiabili aviditate imbibebat: "Sicut ego sum figura substantiae Dei Patris in divinitate, sic tu eris figura substantiae meae ex parte humanitatis, suscipiens in tuam deificatam animam emissiones meae divinitatis, sicut aer suscipit solares radios; quo unitivo medullitus penetrate habilitaris ad familiariorem mei unionem."