[2] Sequenti namque anno, eodem die inter Missam Dominus dixit accepi te sub specie tenerrimi et delicatissimi infantuli, de gremio virgineae Genitricis; quem aliquandiu super pectore gestans cooperari mihi videbatur illa compassio quam ante praedictum festum specialibus orationibus exhibueram cuidam afflicto. Sed fateor, cum illud donum habui, heu! minus justo calui devotione, sed utrum hoc tua justitia, seu mea negligentia exegerit, nescio; cum tamen hinc sperem tuam justitiam, misericordia cooperante, hoc disposuisse ut hinc mihi limpidius innotesceret indignitas mea, et illinc timeam negligentiam meam, quo inutilibus cogitationibus segnius me removi, mihi evenisse; sed quidlibet horum in causa fuerit, tu responde pro me, Domine Deus meus. Cum tamen conatus meos aliqualiter recolligerem, ut amatoria te blanditate foverem, parum me sensi profecisse, donec pro peccatoribus, animabus purgandis, vel alio modo afflictis, movi verba orationis; quorum mox sensi effectum, et specialius eum quodam sero proponerem quod in omni memoria animarum, sicut hactenus parentes meos praeposuissem cum Collecta Deus qui nos patrem, etc., ita ulterius praeponerem tuos speciales cum Collecta Omnipotens sempiterne Deus, cui nunquam sine spe etc.; in hoc videbaris mihi amplius delectari. Insuper videbaris suaviter demulceri, quando extensis viribus ad cantandum per singulas notes intentionem in te defixi, sicut qui cantans quod usu non bene scit, diligenter respicit librum. Quanta tamen neglexerim in his et aliis quae tibi cognovi laudabilia, confiteor tibi, Pater benignissime, in amaritudine passionis innocentissimi Filii tui Jesu Christi, in quo tibi summe complacere testatus es dicens: Hic es Filius meus dilectus in quo mihi bene complacui (Mt 17:5). Et per ipsum exhibeo emendationem ut per eumdem omnis negligentia mea suppleatur. [p. 88]