[2] Laborabat etiam crebrius in colligendis et scribendis omnibus quae alicui unquam credebat esse proficua; et hoc ad laudem Dei ita pure faciebat, quod nullius unquam grates ex hoc affectabat, sed solum salutem animarum desiderabat. Unde et in quibus majorem fructum sperabat, his alacrius quae conscripserat impertiebatur, et etiam in quibus majorem locis inopiam Scripturae sacrae sciebat. Ibi libentius quae poterat utilia procurabat, ut omnes Christo posset lucrari. Somni quietem interrumpere, cibum differre, et quidquid ad proprii corporis spectabat commodum omittere, magis gaudium reputabat quam laborem. Nec in his suffecit, quin etiam dulcedinem contemplationis pluries interrumperet, cum necessitas exigeret aliquem expedire tentatum, consolari desolatum, aut in charitate quemquam juvare. Ut enim immissum in ignem ferrum totum profecto ignis efficitur, sic ipsa charitate Dei succensa tota effecta est charitas, salutem desiderans universorum.