Liber,  Caput

 1   I,3 |      in exilium retrusi sunt. Lodharium quoque sola Italia contentum
 2   I,4 |    fuerant custodia emittunt; Lodharium, ut rem publicam invadat,
 3   I,4 |    quis illorum secundus post Lodharium in imperio haberetur, ambigerent,
 4   I,4 |      deliberaturi contendunt. Lodharium pater persequi distulit,
 5   I,6 |     deligunt et in Italiam ad Lodharium mittunt, promittentes, si
 6   I,7 | peractis, benigne et pacifice Lodharium in Italiam ditatum remissionis
 7   I,8 |    conventum indixit, ad quod Lodharium filium suum ab Italia venire
 8  II,2 |       et uti ocius valuit, ad Lodharium direxit, mandans ac deprecans,
 9  II,3 |       procederent. Insuper ad Lodharium Hugonem, Adelhardum, Gerhardum
10  II,7 |    valeret, partim defecti ad Lodharium transeunt, partim fugam
11  II,9 |     inisse iactarent, et hinc Lodharium et suos audentiores fieri
12  II,10|   gaudentes, velociterque, ut Lodharium cito consequi possent, ibant.
13  II,10|      Lodhuwicus et Karolus ad Lodharium mittunt, mandant sibi valde
14  II,10|    autem die fratres sui post Lodharium iter accelerantes, antecesserunt
15 III,3 |   episcopum [Noviomensem], ad Lodharium direxit, solito more humiliter
16 III,5 |    deligunt, quos protinus ad Lodharium et in Saxoniam mittunt;
17  IV,1 |   Usque Lodhuwicus et Karolus Lodharium a regno suo abisse certis
18  IV,2 |   suorum divisa, unaque eorum Lodharium, altera vero Lodhuwicum
19  IV,3 |     praestolaturi. Qui cum ad Lodharium venissent, reppererunt illum
20  IV,4 |    Kalend. Octobris venisset, Lodharium in villa Teotonis reperit,
21  IV,4 |    horum saluti consulens, ad Lodharium dirigit; mandat, quoniam
22  IV,5 |        cum et hoc, ut fieret, Lodharium nolle repperissent, aiebant,