V . 1. Et quoniam nobis
iter sic erat, ut per valle illa media, qua tenditur per longum, iremus, id est
illa valle, quam superius dixi, ubi sederant filii Israhel, dum Moyses
ascenderet in montem Dei et descenderet: itaque ergo singula, quemadmodum
venimus per ipsam totam vallem, semper nobis sancti illi loca demonstrabant.
2. Nam in primo capite ipsius vallis, ubi manseramus et
videramus rubum illum, de quo locutus est Deus sancto Moysi in igne, videramus
etiam et illum locum, in quo steterat ante rubum sanctus Moyses, quando ei
dixit Deus: «solve corrigiam calciamenti tui; locus enim, in quo stas, terra
sancta est.»
3. Ac sic ergo cetera loca, quemadmodum profecti sumus de
rubo, semper nobis coeperunt ostendere. Nam et monstraverunt locum, ubi fuerunt
castra filiorum Israhel his diebus, quibus Moyses fuit in montem. Monstraverunt
etiam locum, ubi factus est vitulus ille; nam in eo loco fixus est usque in
hodie lapis grandis.
4. Nos etiam, quemadmodum ibamus, de contra videbamus
summitatem montis, quae inspiciebat super ipsa valle tota, de quo loco sanctus
Moyses vidit filios Israhel habentes choros his diebus, qua fecerant vitulum.
Ostenderunt etiam petram ingentem in ipso loco, ubi descendebat sanctus Moyses
cum Iesu, filio Nave, ad quem petram iratus fregit tabulas, quas afferebat.
5. Ostenderunt etiam, quemadmodum per ipsam vallem
unusquisque eorum habitationes habuerant, de quibus habitationibus usque in
hodie adhuc fundamenta parent, quemadmodum fuerunt lapide girata. Ostenderunt
etiam locum, ubi filios Israhel iussit currere sanctus Moyses «de porta in
porta», regressus a monte.
6. Item ostenderunt nobis locum, ubi incensus est vitulus
ipse iubente sancto Moyse, quem fecerat eis Aaron. Item ostenderunt torrentem
illum, de quo potavit sanctus Moyses filios Israhel, sicut scriptum est in
Exodo.
7. Ostenderunt etiam nobis locum, ubi de spiritu Moysi
acceperunt septuaginta viri. Item ostenderunt locum, ubi filii Israhel
habuerunt concupiscentiam escarum. Nam ostenderunt nobis etiam et illum locum,
qui appellatus est Incendium, quia incensa est quaedam pars castrorum, tunc qua
orante sancto Moyse cessavit ignis.
8. Ostenderunt etiam et illum locum, ubi eis pluit manna et
coturnices. Ac sic ergo singula, quaecumque scripta sunt in libris sanctis
Moysi facta fuisse in eo loco, id est in ea valle, quam dixi subiacere monti
Dei, id est sancto Sina, ostensa sunt nobis. Quae quidem omnia singulatim scribere
satis fuit, quia nec retinere poterant tanta; sed cum leget affectio vestra
libros sanctos Moysi, omnia diligentius pervidet, quae ibi facta sunt.
9. Haec est ergo vallis, ubi celebrata est pascha completo
anno profectionis filiorum Israhel de terra Aegypti, quoniam in ipsa valle
<filii> Israhel commorati sunt aliquandiu, id est donec sanctus Moyses
ascenderet in montem Dei et descenderet primum et iterato; et denuo tandiu ibi
inmorati sunt, donec fieret tabernaculum et singula, quae ostensa sunt in
montem Dei. Nam ostensus est nobis et ille locus, in quo confixum <a>
Moyse est primitus tabernaculum et perfecta sunt singula, quae iusserat Deus in
montem Moysi, ut fierent.
10.
Vidimus etiam in extrema iam valle ipsa Memorias concupiscentiae, in eo tamen
loco, in quo denuo reversi sumus ad iter nostrum, hoc est ubi exeuntes de valle
illa grande reingressi sumus via, qua veneramus, inter montes illos, quos
superius dixeram. Nam etiam ipsa die accessimus et ad ceteros monachos valde
sanctos, qui tamen pro aetate aut inbecillitate occurrere in monte Dei ad
oblationem faciendam non poterant; qui tamen nos dignati sunt in monasteriis
suis advenientes valde humane suscipere.
11. Ac
sic ergo visa loca sancta omnia, quae desideravimus, nec non etiam et omnia
loca, quae filii Israhel tetigerant eundo vel redeundo ad montem Dei, visis
etiam et sanctis viris, qui ibi commorabantur, in nomine Dei regressi sumus in
Pharan.
12.
Et licet semper Deo in omnibus gratias agere debeam, non dicam in his tantis et
talibus, quae circa me conferre dignatus est indignam et non merentem, ut
perambularem omnia loca, quae mei meriti non erant: tamen etiam et illis
omnibus sanctis nec sufficio gratias agere, qui meam parvitatem dignabantur in
suis monasteriis libenti animo suscipere vel certe per omnia loca deducere,
quae ego semper iuxta scripturas sanctas requirebam. Plurimi autem ex ipsis sanctis, qui in
montem Dei vel circa ipsum montem commorabantur, dignati sunt nos usque in
Pharan deducere, qui tamen fortiori corpore erant.
|