XVI . 1. Ac sic ergo euntes
aliquandiu per vallem Iordanis super ripam fluminis ipsius, quia ibi nobis iter
erat aliquandiu, ad subito vidimus civitatem sancti prophetae Heliae, id est
Thesbe, unde ille habuit nomen Helias Thesbites. Inibi est ergo usque in hodie
spelunca, in qua sedit ipse sanctus, et ibi est memoria sancti Gethae, cuius
nomen in libris Iudicum legimus.
2. Ac sic ergo et ibi gratias Deo agentes iuxta
consuetudinem perexivimus iter nostrum. Item euntes in eo itinere vidimus
vallem de sinistro nobis venientem amoenissimam, quae vallis erat ingens,
mittens torrentem in Iordanem infinitum. Et ibi in ipsa valle vidimus
monasterium cuiusdam fratris nunc, id est monachi.
3. Tunc ego, ut sum satis curiosa, requirere coepi, quae
esset haec vallis, ubi sanctus monachus nunc monasterium sibi fecisset; non
enim putabam hoc sine causa esse. Tunc dixerunt nobis sancti, qui nobiscum iter
faciebant, id est loci notores: «haec est vallis Corra, ubi sedit sanctus
Helias Thesbites temporibus Achab regis, qua famis fuit, et iusso Dei corvus ei
escam portabat, et de eo torrente aquam bibebat. Nam hic torrens, quem vides de
ipsa valle percurrentem in Iordanem, hic est Corra ».
4. Ac sic ergo nihilominus Deo gratias agentes, qui nobis
non merentibus singula, quae desiderabamus, dignabatur ostendere, itaque ergo
ire coepimus iter nostrum sicut singulis diebus. Ac sic ergo facientes iter
singulis diebus ad subito de latere sinistro, unde e contra partes Phoenicis
videbamus, apparuit nobis mons ingens et altus infinitum, qui tendebatur in
longo . . . * * *
[Deest unum folium.]
5. Qui sanctus monachus vir ascitis necesse habuit post tot
annos, quibus sedebat in eremum, movere se et descendere ad civitatem Carneas,
ut commoneret episcopum vel clericos temporis ipsius, iuxta quod ei fuerat
revelatum, ut foderent in eo loco, qui ei fuerat ostensus, sicut et factum est.
6. Qui fodientes in eo loco, qui ostensus fuerat, invenerunt
speluncam, quam sequentes fuerunt forsitan per passus centum, quo ad subito
fodientibus illis adparuit lapis: quem lapidem cum perdisco peruissent,
invenerunt sculptum in coperculo ipsius Iob. Cui Iob ad tunc in eo loco facta
est ista ecclesia, quam videtis, ita tamen, ut lapis cum corpore non moveretur
in alio loco, sed ibi, ubi inventum fuerat corpus, positum esset, et ut corpus
subter altarium iaceret. illa autem ecclesia, quam tribunus nescio qui
faciebat, sic stat inperfecta usque in hodie.
7. Ac sic ergo nos alia die mane rogavimus episcopum, ut
faceret oblationem, sicut et facere dignatus est, et benedicens nos episcopus
profecti sumus. Communicantes ergo et ibi, gratias agentes Deo semper, regressi
sumus in Ierusolimam, iter facientes per singulas mansiones, per quas ieramus
[tres annos].
|