XXI . 1. Post biduo autem, quam
ibi feceram, duxit nos episcopus ad puteum illum, ubi adaquaverat santus Iacob
pecora sanctae Rachel, qui puteus sexto miliario est a Charris; in cuius putei
honorem fabricata est ibi iuxta sancta ecclesia ingens valde et pulchra. Ad
quem puteum cum venissemus, facta est ab episcopo oratio, lectus etiam locus
ipse de Genesi, dictus etiam unus psalmus competens loco atque iterata oratione
benedixit nos episcopus.
2. Vidimus etiam locum iuxta puteum iacentem lapidem illum
infinitum nimis, quem moverat sanctus Iacob a puteo, qui usque hodie
ostenditur.
3. Ibi autem circa puteo nulli alii commanent nisi clerici
de ipsa ecclesia, quae ibi est, et monachi habentes iuxta monasteria sua, quorum
vitam sanctus episcopus nobis retulit, sed vere inauditam. Ac sic ergo facta
oratione in ecclesia accessi cum episcopo ad sanctos monachos per monasteria
ipsorum et Deo gratias agens et ipsis, qui dignati sunt me per monasteria sua,
ubicumque ingressa sum, libenti animo suscipere et alloqui illis sermonibus,
quos dignum erat de ore illorum procedere. Nam et eulogias dignati sunt dare
mihi et omnibus, qui mecum erant, sicut est consuetudo monachis dare, his
tamen, quos libenti animo suscipiunt in monastriis suis.
4. Et quoniam ipse locus in campo grandi est, de contra
ostensus est mihi a sancto episcopo vicus ingens satis forte ad quingentos
passos de puteo, per quem vicum iter habuimus. Hic autem vicus, quantum
episcopus dicebat, fuit quondam villa Laban Syri, qui vicus appellatur Fadana.
Nam ostensa est mihi in ipso vico memoria Laban Syri, soceri Iacob, ostensus
est etiam mihi locus, unde furata est Rachel idola patris sui.
5. Ac sic ergo in nomine Dei pervisis omnibus faciens vale
sancto episcopo et sanctis monachis, qui nos usque ad illum locum deducere
dignati fuerant, regressi sumus per iter vel mansiones, quas veneramus de
Antiochia.
|