VITA TERENTI
I. PUBLIUS
TERENTIUS AFER, Carthagine natus, serviit Romae Terentio Lucano senatori, a quo
ob ingenium et formam non institutus modo liberaliter sed et mature manumissus
est. Quidam captum esse existimant, quod fieri nullo modo potuisse Fenestella
docet, cum inter finem secundi Punici belli et initium tertii natus sit et
mortuus; nec si a Numidis et Gaetulis captus sit, ad ducem Romanum pervenire
potuisse, nullo commercio inter Italicos et Afros nisi post deletam Carthaginem
coepto. Hic cum multis nobilibus familiariter vixit, sed maxime cum Scipione
Africano et C. Laelio. Quibus etiam corporis gratia conciliatus existimatur,
quod et ipsum Fenestella arguit, contendens utroque maiorem natu fuisse,
quamvis et Nepos aequales omnes fuisse tradat et Porcius suspicionem de
consuetudine per haec faciat:
"Dum lasciviam nobilium et laudes
fucosas petit,
Dum Africani vocem divinam inhiat avidis auribus,
Dum ad Philum se cenitare et Laelium pulchrum putat,
Dum in Albanum crebro rapitur ob florem aetatis suae:
Post sublatis rebus ad summam inopiam redactus est.
Itaque e conspectu omnium abit Graeciam in terram ultimam.
Mortuust Stymphali, Arcadiae in oppido. Nil Publius
Scipio profuit, nil illi Laelius, nil Furius,
Tres per id tempus qui agitabant nobiles facillime.
Eorum ille opera ne domum quidem habuit conducticiam,
Saltem ut esset quo referret obitum domini servulus."
|