Caput
1 5 | quod perfecte caritatis et fidei non ficte preclarum imitandumque
2 5 | tantum ad domesticos sue fidei, verum etiam ad omnes homines
3 5 | duritiam ad obediendum vere fidei emollire non posse conspiceret,
4 5 | ut fieri solet, manu in fidei sue argumentum baiolans
5 5 | orat, ut ad celebrandum hoc fidei spectaculum ferrum exorzizare
6 5 | tametsi magnam in illo fidei constantiam mirabatur atque
7 5 | summeque laudis existere, teste fidei ipsius auctore Domino nostro,
8 5 | autem dispensatore admirande fidei et precipuum perfecte caritatis
9 11| caliginem propellere et vere fidei lumen possem invenire. Itaque
10 11| diligenter requirens, sue ab eis fidei et religionis exigo rationem.
11 11| prevenire, ad ipsum, qui fidei merito comparatur, intellectum
12 12| repente cordi meo christiane fidei claritas infulsit, ut ab
13 13| Dei una pretiosa catholice fidei margarita, cepi evangelici
14 16| fortiter in amore catholice fidei ac religionis cepi fervere,
15 16| disputationem ingressus, cuius fidei essem quantumve ex multis
16 16| que adversus ipsos pro fidei christiane defensione protuleram,
17 21| itaque scutella catholice fidei signi|ficat unitatem. De
18 21| evangelii precepta in unitate fidei catholice custodit. In qua
19 21| fidelibus per unitatem catholice fidei sociare, verum etiam per
|