Caput

 1 3 |      loqui exorsus sum: »Magnum vos Christiani Iudeis preiudicium
 2 3 |       sua non manifestavit eis. Vos autem nimia divinorum erga
 3 3 |     quoque vestra superbia, qua vos inaniter de legis observatione
 4 3 |  discernitur, nichil excipitur. Vos autem non legis, ut dicitis,
 5 3 |         Cui utique maledictioni vos Christiani obnoxii estis,
 6 3 |    proferatur: cur qui de legis vos observantia extollitis,
 7 3 |   pendet in ligno, quanto magis vos maledicti estis, qui pendentem
 8 3 |  brachium suum, quanto graviori vos maledictionis sententie
 9 4 |    Terminum posuit inter nos et vos Dominus, o filii Ruben et
10 4 |        testimonium inter nos et vos, et inter sobolem nostram
11 5 |     benefacite his, qui oderunt vos, sciebat non tantum ad domesticos
12 6 |         me, et ego convertar ad vos. Iuxta cuius promissionis
13 9 |        inquit, potestis credere vos, qui gloriam ab invicem
14 12|         precibus sublevarent. O vos ergo devote et sancte mulieres,
15 14|         sanctum est, quod estis vos. Habebam enim septennem
16 16| transfigurare personam, ut tali vos assertionum mearum edocti
17 18|        super humerum eius? Huic vos olim de Christo prophetie
18 21|     immolare non desino. Sed et vos, quicumque hec legeritis