Caput

 1 Epist|        gratiam conversus sim, vel si que inter ipsa conversionis
 2 1    |            tamen levitate puerili ea que tam insolita videram, inania
 3 1    |  interpretaretur, oravi. Qui ea sola que carnis sunt sapiens quandam
 4 2    |          consilio Monasterium petii, que videlicet civitas episcopatus
 5 2    |              audiebam, quanto et ea, que de veteris instrumenti memorabat
 6 2    |             Christianis autem ea me, que dicebantur, attentissime
 7 2    |            effigies simulachra esse, que vario delusa errore gentilitas
 8 3    |              omni poscenti se de ea, que in Christo est, fide et
 9 3    |              hoc enim illa testatur, que ab ore vestro cotidie ruminatur
10 3    |              permanserit in omnibus, que scripta1 sunt in volumine
11 3    |        nimirum verbis, sicut nostra, que ex lege est, iustitia contra
12 3    |              permanserit in omnibus, que scripta sunt in hoc volumine,
13 3    |             homines velle corrigere, que Deus instituit atque sub
14 4    |          Robertus: »In omnibus, ait, que mihi utcumque convenienter
15 5    |        pietatis affectu plenissimus, que sibi missa fuerant, ante
16 5    |            ait, preterea est, fidem, que miraculis |persuadetur,
17 5    |          meritum habere, illam vero, que sine ullo miraculorum incitamento
18 6    |              Tua quippe vox est illa que dicit: Ego diligentes me
19 6    |              non solum mundum et ea, que in mundo sunt, verum etiam,
20 6    |        sustinerem, recordatus eorum, que dudum de conversione beati
21 9    |       invicem accipitis, et gloriam, que a solo Deo est, non queritis?
22 10   |         provideres, ut scire posses, que te manent supplicia, que
23 10   |             que te manent supplicia, que te, si in hac superstitione
24 10   |      inquiens, missus, nisi ad oves, que perierunt, domus Israel.
25 10   |       spirituali auditu carebam, ea, que corporali solum aure perceperam,
26 10   |           uxore est, sollicitus est, que sunt mundi huius quomodo
27 10   |        defluere nichilque iam eorum, que Dei sunt, querere, sed his
28 11   |         protracto nullus a me eorum, que probabiliter ab illo dicebantur,
29 11   |           mihi cepit reducere, inter que et hoc Iudeis preceptum
30 11   |             quid faciam? Quo fugiam? Que mihi de reliquo poterit
31 12   |            sororum occurrit memoria, que apud Coloniensem civitatem
32 14   |          rationalem predam abducere, que summi regis templum non
33 14   |              scriptum est, consilia, que non potuerunt stabilire.
34 16   |             itaque putas tunc omnes, que aderant, Iudeos stupor apprehenderit,
35 16   | percunctantibus eis, num in omnibus, que adversus ipsos pro fidei
36 17   |            me signo armavi, cassata, que me cecaverat, diabolica
37 18   |           apertum, cuius imaginaria, que mihi per visum apparebat
38 18   |              sero nobis sunt probata que memoras, quoniam amisso
39 18   |            impleta in eis scriptura, que ait: Tollatur impius, ne
40 18   |         trare sategeram, cepi in his que videram gaudio spirituali
41 20   |             esse, vade, vende omnia, que habes, et da pauperibus
42 20   |          quis renuntiaverit omnibus, que possidet, non potest meus
43 20   |               cepi hilariter cuncta, que temporaliter habere videbar,
44 20   |        sarcina exoneratus per artam, que ad vitam ducit, viam expedito
45 21   |         spiritus dona intelliguntur, que quecumque impleverint, morum
46 21   |         regem secutus sum, mundum et que in mundo sunt contempnendo