Caput

 1 III  |          quacunque de causa, nec hominem se videri praestitisset:
 2 III  |         praestitisset: nam quis, hominem videns eum, negaret natum?
 3 III  |   homines si natum putabant quia hominem videbant.' quanto ergo dignius,
 4 III  |           Ne si natus fuisset et hominem vere induisset deus esse
 5 III  |       ideo, inquis, nego deum in hominem vere conversum, ita ut et
 6 III  |      valuerit Christus eius vere hominem indutus deus perseverare?
 7 IV   |       natus es? odisti nascentem hominem, et quomodo diligis aliquem?
 8 IV   |           certe Christus dilexit hominem illum in immunditiis in
 9 IV   |      aufer nativitatem et exhibe hominem, adime carnem et praesta
10 V    |     utriusque substantiae census hominem et deum exhibuit, hinc natum
11 V    |          coetu, nec deum praeter hominem sed magum hominem, nec salutis
12 V    |        praeter hominem sed magum hominem, nec salutis pontificem
13 VIII |         non ad carnem, caelestem hominem refert, ut quos ei comparat
14 IX   | celaverunt, non alias tantummodo hominem existimatum quam humana
15 IX   |        et virtute sola, Christum hominem obstupescebant: notaretur
16 XI   |    valuit. nemo ostendere volens hominem cassidem aut personam ei
17 XII  |      potuisset. puto autem magis hominem, animal solum rationale,
18 XII  |          rationalis quae efficit hominem rationale animal, si ipsa
19 XIV  |  Christus.' qua ratione? 'Qua et hominem.' eadem ergo est et causa.
20 XIV  |      eadem ergo est et causa. ut hominem gestaret Christus salus
21 XIV  |         perierat. homo perierat, hominem restitui oportuerat. ut
22 XIV  |        erat dei filius qui solus hominem liberaret, a solo et singulari
23 XIV  |         ut per angelum liberaret hominem? cur ergo ipse descendit,
24 XIV  |         filius. quanto ergo, dum hominem gestat, minor angelis factus
25 XIV  |      Hebioni convenire qui nudum hominem et tantum ex semine David,
26 XV   |      substantia ipse Christus et hominem se et filium hominis pronuntiarit:
27 XV   |       Nunc autem vultis occidere hominem veritatem ad vos locutum:
28 XV   |         a deo destinatum, utique hominem. haec sola sufficere vice
29 XV   |          substantiam Christi nec hominem se sed vermem pronuntiantis,
30 XV   |        imbecillitatem. agnoscunt hominem deo mixtum, et negant hominem:
31 XV   |    hominem deo mixtum, et negant hominem: mortuum credunt, et quod
32 XVII |    nondum sementi subacta: ex ea hominem factum accipimus a deo in
33 XVIII|  nasceretur potuit matrem habere hominem sine homine patre: sic denique
34 XVIII|         de semetipso, plane nega hominem Christum et ita defende