Caput

 1 III  |      decurro. si enim nasci se deus noluisset, quacunque de
 2 III  |      et hominem vere induisset deus esse desisset, amittens
 3 III  |       deo distant, a quibus et deus distat, cum convertuntur
 4 III  | contrarium obtineat, id est ut deus et in omnia converti possit
 5 III  |    quod fuerunt, quorum utique deus in omnibus par non est:
 6 III  |      eius vere hominem indutus deus perseverare? aut numquid
 7 IV   |   adime carnem et praesta quem deus redemit. si haec sunt homo
 8 IV   |         si haec sunt homo quem deus redemit, tu haec erubescenda
 9 IV   |   delesti: Stulta mundi elegit deus, ut confundat sapientia.
10 IV   |        esse, et alia sint quae deus in aemulationem elegerit
11 V    |      nonne vere crucifixus est deus? nonne vere mortuus est
12 V    |      Maria quam homo, aut homo deus Marcionis? aliter non diceretur
13 V    |      parente homine, sicut nec deus sine spiritu dei nec dei
14 VI   |    deum Moysi reicit? si alius deus est, aliter sint res eius.
15 XI   |   carnalem videatur habuisse. 'Deus enim inquiunt gestivit animam
16 XIV  |    deiectum? ergo iam non unus deus nec unus salutificator,
17 XIV  |   potest infra angelos haberi, deus scilicet et dei filius.
18 XVII |       in deo, ex quo in homine deus natus est carne antiqui
19 XVII |       hic ratio defendit, quod deus imaginem et similitudinem
20 XVII |     praestaret. in vulvam ergo deus verbum suum detulit bonum
21 XVIII|   natum est spiritus est, quia Deus spiritus est, et De deo
22 XVIII|       spiritu dei (et spiritus deus est) ex deo natus, ipse
23 XX   |        imponit: Misit, inquit, deus filium suum factum ex muliere.
24 XX   |        Et ab utero matris meae deus meus es tu: ecce aliter.
25 XXI  |        carnis eius, iurat illi deus consessurum in throno ipsius.
26 XXIV |      alia quam quae videtur et deus non alius quam qui praedicatur.
27 XXIV |  prospiciens, Ego sum, inquit, deus, et alius absque me non
28 XXIV |    idipsum modo dicit, Ante me deus non fuit, nescioquas illas