Caput

 1 II   |           odit moras, qui subito Christum de caelo deferebat. aufer
 2 II   |         non putaveris natum esse Christum. ~
 3 V    |           quid dimidias mendacio Christum? totus veritas fuit. maluit,
 4 V    |  accessus et contactus. ergo iam Christum non de caelo deferre debueras
 5 VI   | confitentur vere corpus habuisse Christum. unde materia si non ex
 6 VI   |       hoc non recipitis, non eum Christum recipientes qui iam tunc
 7 VIII |          confirmatur ipsum etiam Christum in carne terrena fuisse
 8 IX   |        doctrina et virtute sola, Christum hominem obstupescebant:
 9 X    |     liberandae causa processisse Christum, primo quam absurdum est
10 XII  |       cognosceret in Christo sed Christum in semetipsa: non enim se
11 XVI  |     quasi nos affirmemus idcirco Christum terreni census induisse
12 XVI  |     inquit carnis peccati fuisse Christum, non quod similitudinem
13 XVIII|    semetipso, plane nega hominem Christum et ita defende non et in
14 XX   |       David: ille apud nos canit Christum, per quem se cecinit ipse
15 XX   |   inquinamentis sanctificata per Christum virginem et ipsum etiam
16 XXII |     apostolus Christi, confirmat Christum ex semine David secundum
17 XXII |         substantiae deducatur in Christum, aut concedant carnem Christi
18 XXIV |         dirigit. certe Qui negat Christum in carne venisse hic antichristus
19 XXIV |        et definiens ipsum quoque Christum unum multiformis Christi
20 XXIV |        quatit, qui alium faciunt Christum alium Iesum, alium elapsum