Table of Contents | Words: Alphabetical - Frequency - Inverse - Length - Statistics | Help | IntraText Library
Quintus Septimius Florens Tertullianus
De carne Christi liber

IntraText - Concordances

(Hapax - words occurring once)
abdit-dimid | dimit-magna | magni-redde | redem-zacha

                                                    bold = Main text
     Caput                                          grey = Comment text
1 IX | caespitem et ipsos medullarum in abdito thesauros ut metalla carnis. 2 VII | defixis in illum tam proximi aberant: denique superveniunt et 3 XVII | concepit. nam exinde ut abiecta pareret et in doloribus 4 XVII | quod per eiusmodi sexum abierat in perditionem per eundem 5 VII | figura est synagogae in matre abiuncta, et Iudaeorum in fratribus 6 VII | adoptavit qui ei adhaerebant, ea abnegavit illos qui ab eo absistebant. 7 XX | quasi] sequelam quandam abruptae unitatis et producem mutui 8 VII | foris stare, ille eos sciret absentes esse vel valetudinis vel 9 VII | abnegavit illos qui ab eo absistebant. solet etiam adimplere Christus 10 XXIV | antichristus est, nudam et absolutam et simplici nomine naturae 11 | absque 12 VII | compertos: licet propterea abstulerint haereses ista de evangelio 13 X | processisse Christum, primo quam absurdum est ut animam solam liberaturus 14 II | sumus: post quas nunc ex abundanti retractamus, desiderantes 15 XXV | utuntur provocavimus ex abundanti--uti cum eo quod probavimus 16 XXIII| virginis Mariae, de quo Academici isti, 'Peperit et non peperit 17 XXI | semine nata> processerit? accedant adhuc comminius ad congressum. 18 VI | causam cur non nascendo acceperint carnem: non venerant mori, 19 VII | temptans eum: et alibi, Et accesserunt ad eum pharisaei temptantes 20 V | oculos, omnium sensus, omnium accessus et contactus. ergo iam Christum 21 XX | se cecinit ipse Christus. accipe vicesimum primum et audi 22 XIII | omnia periclitabuntur aliter accipi quam sunt, et amittere quod 23 XVII | subacta: ex ea hominem factum accipimus a deo in animam vivam. igitur 24 XIII | cum demutantur qualitates accipiunt vocabulorum possessiones. 25 XIII | amittere quod sunt dum aliter accipiuntur, si aliter quam sunt cognominantur. 26 VI | inde erit, cui angelorum accommodant exemplum. constat angelos 27 IV | quasi indignam reicias et accuses. ab ipsa quidem exorsus 28 XV | Christus Iesus: item Petrus in actis apostolorum, Iesum Nazarenum 29 VIII | caelestem sicut ii sunt qui ei adaequantur. ~ 30 IV | si ab alio deo est, magis adamavit, quando alienum redemit. 31 XXIII| scriptum est, Omne masculinum adaperiens vulvam sanctum vocabitur 32 XXIII| dei pronuntiavit agnovit adapertae vulvae nuptialem passionem. 33 XXIII| filius? quis proprie vulvam adaperuit quam qui clausam patefecit? 34 VII | alios sibi adoptavit qui ei adhaerebant, ea abnegavit illos qui 35 XXI | et Iesse per David sciant adhaerere. adeo hunc fructum ex lumbis 36 XIII | autem non est et [nomen] non adhaeret. ergo et anima caro facta 37 VII | mater aeque non demonstratur adhaesisse illi, cum Martha et Mariae 38 XX | qui avulsus est, quomodo adhaesisset nisi dum ex utero est per 39 XIII | facta. et quoniam proximum adhibuimus exemplum plenius eo utemur. 40 VII | produxerunt in quaestionem? eo adicimus, etiam si temptandus esset 41 IV | nativitatem et exhibe hominem, adime carnem et praesta quem deus 42 VII | Christus, legem et prophetas adimplens, tanti retro aevi caliginem 43 VII | absistebant. solet etiam adimplere Christus quod alios docet. 44 XXIII| XXIII. Sed agnoscimus adimpleri propheticam vocem Simeonis 45 XXI | et insuper spiritu sancto adimpleta: sine causa enim dicit, 46 VI | recipientes qui iam tunc et adloqui et liberare et iudicare 47 XIV | neque mandavit, Christus administrare non potuit. cui igitur rei 48 VIII | instituto eo paenitentiam admiserit. et hoc suo loco tractavimus-- 49 I | haeretica et ipse potuisset aut admissa carne nativitatem negare 50 XXIII| interfuit de vi masculi admissi an emissi: idem illud sexus 51 XII | nihil adhuc de iudicio eius admittens deo commendare se dicit: 52 XX | quasi folliculi sui traducem adnexus origini vulvae? etiam cum 53 VII | quidem nunquam quisquam adnuntiasset illi matrem et fratres eius 54 VII | dei verbum ipse dei verbum adnuntiata matre et fraternitate desereret? 55 VII | mendacio petitus praesentiae adnuntiatae eorum qui in praesentia 56 VII | temptaretur, earum personarum adnuntiatione quae poterant etiam nato 57 II | Plane nativitas a Gabriele adnuntiatur: quid illi cum angelo creatoris? 58 XIV | scilicet restitutionem, adnuntiaturus saeculo erat. non ideo tamen 59 VII | fratres: qua enim alios sibi adoptavit qui ei adhaerebant, ea abnegavit 60 XX | syllabam praepositionis officio adscriptam auferre quaeratis et alia 61 XXIV | aliam carnem resurrectionem adseverant. sed bene quod idem veniet 62 XX | veritatem ex virgine factae adseveravit. nobis quoque ad hanc speciem 63 VIII | mali sollicitatis animabus adstructam et idcirco indignam Christo 64 XV | et nostra par eius statim adsumitur? aut cur illa par nostrae 65 XIX | capitulo ego potius utar, cum adulteratores eius obduxero: sic enim 66 XVII | adhuc Evam irrepserat verbum aedificatorium mortis: in virginem aeque 67 XVII | similitudinem suam a diabolo captam aemula operatione recuperavit. 68 IV | et alia sint quae deus in aemulationem elegerit sapientiae saecularis: 69 XXIV | nescioquas illas Valentinianorum aeonum genealogias pulsat. et Non 70 V | conditionum, divinae et humanae, aequa utique naturae cuiusque 71 XVI | peccatum, genere non vitio Adae aequanda. hinc etiam confirmamus 72 VII | prophetas adimplens, tanti retro aevi caliginem dispergens, indigne 73 VII | quasi necessarius aliquid afferrent eo quod ille cum maxime 74 XVI | Alexander ille quasi nos affirmemus idcirco Christum terreni 75 IV | habita nativitate perora, age iam spurcitias genitalium 76 VII | eo quod ille cum maxime agebat, sed amplius interpellant 77 VII | quam nativitatem, an intus agens sciret quid foris esset 78 VII | computantes scilicet quid intus ageretur, nec sustinent saltem, quasi 79 VII | nulla temptatio tendens ad agnitionem eius de quo dubitando temptat 80 VIII | displicet nostra, aut eam agnoscant qua etiam caelestis melior 81 IX | negas quam unde terrenam agnoscas habes? esurit sub diabolo, 82 XXIV | resuscitatus, et videbunt et agnoscent qui eum confixerunt, utique 83 XXII | quam debemus et possumus agnoscere in Christo carnis qualitatem? 84 XV | sciens ferre imbecillitatem. agnoscunt hominem deo mixtum, et negant 85 XXIII| filium dei pronuntiavit agnovit adapertae vulvae nuptialem 86 XIV | Christo nunquam est dictum, Et ait mihi angelus qui in me loquebatur. 87 XIV | XIV. Sed et angelum,' aiunt, 'gestavit Christus.' qua 88 IV | coagula, carnis ex eodem caeno alendae per novem menses. describe 89 XVI | haeretici locum sibi fecit Alexander ille quasi nos affirmemus 90 XVII | XVII. Sed remisso Alexandro cum suis syllogismis quos 91 | aliae 92 XI | animae si in carne conversa alienam induit superficiem. sed 93 IV | magis adamavit, quando alienum redemit. amavit ergo cum 94 | aliis 95 | aliquam 96 | aliquando 97 | aliquem 98 | aliquis 99 | aliquod 100 | aliunde 101 XI | totum invisibilem eam retro allegent, utrum quasi incorporalem 102 XIV | salutis artifices, et utique alter altero indigens. an vero 103 XIV | artifices, et utique alter altero indigens. an vero ut per 104 XIV | autem spiritus dei et virtus altissimi non potest infra angelos 105 IV | etiam carnem eius: nihil amari potest sine eo per quod 106 XXIV | imprimis Vae qui faciunt dulce amarum et tenebras lucem, istos 107 IV | aliquem? te quidem plane non amasti cum ab ecclesia et fide 108 IX | venarum ramosos discursus ut ambages rivorum et lanugines ut 109 XXIV | alium in secessu montis in ambitu nubis sub tribus arbitris 110 XVI | sententiam nostram, dum ne tanta amentia qua putavit tanquam ipsam 111 XV | Christus oppressit, ut cum amicis de inimicis triumphet. ~ 112 III | induisset deus esse desisset, amittens quod erat dum fit quod non 113 XIII | aliter accipi quam sunt, et amittere quod sunt dum aliter accipiuntur, 114 XXIII| dubium, nec retortum in ancipitem defensionem: lux lux et 115 II | dura praesepia: viderit angelica multitudo deum suum noctibus 116 VI | dubitare hoc esse proprium angelicae potestatis, ex nulla materia 117 II | Caesaris census et diversoria angusta et sordidos pannos et dura 118 XIII | animalis: unum enim est anima-caro aut caro-anima. nisi si 119 VIII | praeside mali sollicitatis animabus adstructam et idcirco indignam 120 XII | animae natura: adeo nihil animale sine sensu, nihil sensuale 121 XIII | et carnem carnem, nusquam animam-carnem aut carnem-animam, quando 122 VII | Utique natusne esset annon: si enim hoc negavit responsio 123 XXI | conceptum et partum virginis annuntiantis? an et omnis iam scriptura 124 VI | nativitas eius et mortalitas annuntiarentur. igitur probent angelos 125 VI | cuius est mors nativitas antecedit. ~ 126 | antequam 127 XXIV | Christum in carne venisse hic antichristus est, nudam et absolutam 128 XVII | homine deus natus est carne antiqui seminis suscepta sine semine 129 XVII | spiritali, reformaret exclusis antiquitatis sordibus expiatam. sed tota 130 XVII | seminis suscepta sine semine antiquo, ut illam novo semine, id 131 II | exinde contristet: taceat et anus illa, ne fascinet puerum. 132 XIII | et seorsum carnem. quid? Anxia est, inquit, anima mea usque 133 IV | diem insolescentem, gravem, anxium, nec somno tutum, incertum 134 VII | revocatum volunt. oro te Apelle, vel tu Marcion, si forte 135 XXIV | anathema sit, ad energema Apelleiacae virginis Philumenes [filium] 136 VIII | nativitatis. sed quoniam et isti Apelleiaci carnis ignominiam praetendunt 137 VI | carbonariam, a Marcione ad Apellen, qui posteaquam a disciplina 138 XX | patrocinabuntur, non quidem apostatae et haeretici et platonici 139 XVI | substantiam sed culpam, secundum apostoli auctoritatem dicentis, Evacuavit 140 II | apostolus praedica publice, si apostolicus cum. apostolis senti, si 141 II | publice, si apostolicus cum. apostolis senti, si tantum Christianus 142 XVII | Adae, unde Christus Adam ab apostolo dictus est si terreni non 143 XXIV | est passus, idem omnibus apparebit qui est resuscitatus, et 144 VII | frequententur. hoc denique in loco apparet incredulitas eorum: cum 145 III | angeli illi phantasma carnis apparuerunt? sed non audebis hoc dicere: 146 VI | angelos illos ipse dominus apparuit Abrahae sine nativitate, 147 XXI | extranea: matris uterum non appellat nisi filia uteri caro; filia 148 IX | carne terram, sanguine aquam. nam licet alia sit species 149 III | est, quatenus hoc putas arbitrio tuo licuisse, ut aut impossibilem 150 XXIV | ambitu nubis sub tribus arbitris clarum alium ceteris passivum, < 151 XXV | praesenti. satis iam enim arbitror instructam esse carnis in 152 XII | ignorat, ut auctorem et arbitrum et statum suum norit. nihil 153 VIII | conceptum prolatumque est. mala arbor malos fructus edat necesse 154 XIX | ostendant esse semen illud arcanum electorum et spiritalium 155 XVI | XVI. Insuper argumentandi libidine ex forma ingenii 156 VI | sit: his vero quae insuper argumentantur, nos resistemus. confitentur 157 VII | Christi volutatum est, quid tu argumentaris voluisse illos per temptationem 158 XI | XI. Sed aliam argumentationem eorum convenimus, exigentes 159 XXIV | unum multiformis Christi argumentatores quatit, qui alium faciunt 160 V | pontificem sed spectaculi artificem, nec mortuorum resuscitatorem 161 XIV | salutificator, sed duo salutis artifices, et utique alter altero 162 XV | imaginariae, si sine studio et artificio contentionis haereses esse 163 IX | quoque prophetis de ignobili aspectu eius, ipsae passiones ipsaeque 164 IX | papillas calculos quosdam: aspice nervorum tenaces conexus 165 V | discipulis inspiciendos offert, Aspicite, dicens, quod ego sum, quia 166 III | interfecerat substantiam propriam assumpta substantia extranea. sed 167 XII | sed adeo non ignorat, ut auctorem et arbitrum et statum suum 168 XVII | impudentia quasi idonei alicuius auctoris interserit, ad unam iam 169 XIV | dominus, coram et ex sua auctoritate pronuntians, Ego autem dico 170 III | carnis apparuerunt? sed non audebis hoc dicere: nam si sic apud 171 VII | mater et qui mihi fratres? audiat igitur et Apelles quid iam 172 XII | commendare se dicit: nihil magis audiens quam spem nullam esse post 173 VII | discipuli autem novi, intus audientes et credentes, cohaerentes 174 VII | praelationis ostendens, audientiam scilicet verbi, demonstrat 175 VII | designans qui verbum dei audiunt. ~ 176 XX | innexum est ei a quo ut auferatur avellitur? si non adhaesit 177 III | permanerent, hoc tu potentiori deo auferes, quasi non valuerit Christus 178 XX | praepositionis officio adscriptam auferre quaeratis et alia magis 179 V | loquentem, ut phantasma auribus fuerit sermo eius per imaginem 180 VII | vel de histrionibus aut aurigis contendens tali nuntio avocareris 181 II | de longinquo: dono illis aurum suum: melior sit et Herodes 182 VII | aurigis contendens tali nuntio avocareris nonne dixisses, Quae mihi 183 V | resuscitatorem sed vivorum avocatorem: nisi quod et si magus fuit, 184 XX | causas sanguinis ipsius, avulsionem scilicet suae carnis. quid 185 VII | magis habere quam matrem et avunculos magis quam fratres. adeo 186 XXII | Abrahae, Et in semine tuo benedicentur omnes nationes, Non, inquit, 187 XXII | retexens enim promissionem benedictionis nationum in semine Abrahae, 188 XXI | gestabat Iesum, quomodo dicit, Benedictus fructus uteri tui? quis 189 IV | unctionibus formatur, quod blanditiis deridetur. hanc venerationem 190 VI | quod de exemplis ipsius blasphemias suas instruunt--facile est 191 V | deo optimo et simplici et bono tantum infers Iesum? ecce 192 XVII | deus verbum suum detulit bonum fratrem, ut memoriam mali 193 XII | sumus, ne hominis quidem sed cadaveris nomen. si ergo ignoramus 194 IV | restituit: leprosam emaculat, caecam reluminat, paralyticam redintegrat, 195 IX | aut edite aliquid in illo caeleste de Septentrionibus et Virgiliis 196 VI | materia quam de ullo genere caelestium substantiarum, cum adeo 197 IV | pecoris corpore indutus regnum caelorum praedicaret, tua opinor 198 IV | coagula, carnis ex eodem caeno alendae per novem menses. 199 II | inquit, molestos semper Caesaris census et diversoria angusta 200 IX | lanugines ut muscos et comam ut caespitem et ipsos medullarum in abdito 201 VI | natam.' pervenimus igitur de calcaria quod dici solet in carbonariam, 202 IX | saxa, etiam circum papillas calculos quosdam: aspice nervorum 203 VII | adimplens, tanti retro aevi caliginem dispergens, indigne usus 204 XIX | quam constat sanguinis esse calorem ut despumatione mutatum 205 XX | prophetae David: ille apud nos canit Christum, per quem se cecinit 206 VIII | VIII. Solis istis capitulis quibus maxime instructi 207 XIX | deo natus est?' hoc quidem capitulo ego potius utar, cum adulteratores 208 XVII | similitudinem suam a diabolo captam aemula operatione recuperavit. 209 VII | negavit responsio eius, hoc captavit nuntiatio temptatoris.' 210 VI | calcaria quod dici solet in carbonariam, a Marcione ad Apellen, 211 VII | digniorem fraternitatem recusato carnali genere nuncupavit. eodem 212 XX | virginem et ipsum etiam carnaliter ut ex virginis carne. ~ 213 X | nostras animas non tantum non carneas sed etiam a carne disiunctas 214 XIII | nusquam animam-carnem aut carnem-animam, quando ita nominari debuissent 215 XIII | enim est anima-caro aut caro-anima. nisi si et seorsum aliam 216 XIX | feminae: nam ex coagulo in caseo eius <vis> est substantiae 217 XI | ostendere volens hominem cassidem aut personam ei inducit: 218 VI | carne scilicet, pro eadem causae diversitate: sed vos hoc 219 XX | canit Christum, per quem se cecinit ipse Christus. accipe vicesimum 220 IX | sunt quae illum dei filium celaverunt, non alias tantummodo hominem 221 XXII | non de spiritali stirpe censetur. ~ 222 VIII | peccatrix de peccatorio censu, et pars iam erit eius substantiae, 223 IV | praedicaret, tua opinor illi censura praescriberet turpe hoc 224 VII | constare. facilius plane est ut certi illum et matrem et fratres 225 VII | eius foris stantes qui non certus esset et habere illum matrem 226 IX | condicio ipsa erat quae cetera eius miranda faciebat cum 227 XVIII| ad ipsum, illud supra ad ceteros homines, qui utramque substantiam 228 II | non credendo quod creditum Christianos facit: et eo magis mortuus 229 XXII | usque describitur inferens Christum--immo ipse Christus prodit -- 230 V | deferre debueras sed de aliquo circulatorio coetu, nec deum praeter 231 IX | glebas, ossa ut saxa, etiam circum papillas calculos quosdam: 232 II | Hieremias glorietur: sed nec circumcidatur infans, ne doleat, nec ad 233 V | carnem gestare an crucem, circumcidi an suffigi, educari an sepeliri, 234 XIII | quae caro erat, et aliam circumferebat carnem praeter illam quae 235 IV | sensu iudicemus deum. sed circumspice, Marcion, si tamen non delesti: 236 V | ecce fallit et decipit et circumvenit omnium oculos, omnium sensus, 237 XXIV | nubis sub tribus arbitris clarum alium ceteris passivum, < 238 XXIII| patefacta est quia magis erat clausa. utique magis non virgo 239 XXIII| vulvam adaperuit quam qui clausam patefecit? ceteris omnibus 240 XXV | praeiudicaverimus. ut autem clausula de praefatione commonefaciat, 241 IV | humoris et sanguinis foeda coagula, carnis ex eodem caeno alendae 242 IV | in immunditiis in utero coagulatum, illum per pudenda prolatum, 243 XIX | despumatione mutatum in coagulum sanguinis feminae: nam ex 244 V | sed de aliquo circulatorio coetu, nec deum praeter hominem 245 VII | quae dubitationem inferens cogat temptationem. porro si nusquam 246 XIV | naturae vocabulo: magnum enim cogitatum patris, super hominis scilicet 247 VII | tunc nuntiabat, vel retro cognitos vel tunc ibidem compertos: 248 XIII | accipiuntur, si aliter quam sunt cognominantur. fides nominum salus est 249 XII | subiit, non ut ipsa se anima cognosceret in Christo sed Christum 250 XII | initio, nihil a Christo cognovisse debuerat nisi qualis esset. 251 XV | Hieremias, Et homo est et quis cognovit illum? et Daniel, Et ecce 252 VII | audientes et credentes, cohaerentes Christo ecclesiam deliniabant, 253 XX | unitatis et producem mutui coitus. ceterum cum et ubera matris 254 XX | et audi dominum patri deo colloquentem: Quia tu es qui avulsisti 255 III | esset, tam vere erat et columba quam et spiritus, nec interfecerat 256 IX | et lanugines ut muscos et comam ut caespitem et ipsos medullarum 257 XXII | evangelii commentator ut comes domini, non aliam ob causam 258 XVII | constitisse. ante omnia autem commendanda erit ratio quae praefuit 259 XII | iudicio eius admittens deo commendare se dicit: nihil magis audiens 260 XXII | fidelissimus evangelii commentator ut comes domini, non aliam 261 VII | Martha et Mariae aliae in commercio eius frequententur. hoc 262 XV | carnem Christi spiritalem comminisci. quidvis eam fmgere potuit 263 XXI | processerit? accedant adhuc comminius ad congressum. Ecce, inquit, 264 XXV | clausula de praefatione commonefaciat, resurrectio nostrae carnis 265 XIII | vocabulum suscipit, nec communicat cum vocabulo pristini generis 266 XX | factum est, non ex vulvae communicatione, nihil operata vulva, nihil 267 VIII | caelestis Christus, non compararentur illi non secundum carnem 268 VIII | hominem refert, ut quos ei comparat constet in hac carne terrena 269 VI | natam dicentes licet carnem, comparent velim et causas tam Christi 270 III | natus est) consideremus. ad compendium decurro. si enim nasci se 271 VII | cognitos vel tunc ibidem compertos: licet propterea abstulerint 272 VII | igitur materia temptationis competente liberatur simplicitas nuntiatoris, 273 XII | animal solum rationale, compotem et animam esse sortitum 274 XXII | originis Christi carnalis compotes faceret ita exorsus est: 275 XVII | adhuc terra, nondum opere compressa, nondum sementi subacta: 276 VI | supra magistrum sapere compulsi, concedunt Christo carnis 277 VII | subsistunt nec introeunt, non computantes scilicet quid intus ageretur, 278 XX | extraneo adglutinatur, ita concarnatur et convisceratur cum eo 279 XXII | deducatur in Christum, aut concedant carnem Christi spiritalem 280 VI | magistrum sapere compulsi, concedunt Christo carnis veritatem, 281 XXI | non quod peperit ex verbi conceptu caro ipsius est. sola haec 282 I | interpretari ut condiscipulus et condesertor eius Valentinus. sed et, 283 VII | scilicet verbi, demonstrat qua condicione negaverit matrem et fratres: 284 XI | incedere animam quoque humanae condicionis ostenderit, non faciens 285 I | aliter illas interpretari ut condiscipulus et condesertor eius Valentinus. 286 XXII | habuisse contendant, quo eadem conditio substantiae deducatur in 287 V | viventem. quae proprietas conditionum, divinae et humanae, aequa 288 IX | aspice nervorum tenaces conexus ut traduces radicum et venarum 289 VIII | siquidem omnis paenitentia confessio est delicti quia locum non 290 I | et carnem et nativitatem confessus aliter illas interpretari 291 I | nativitatem quoque phantasma confingere, ut et conceptus et praegnatus 292 XVI | Adae aequanda. hinc etiam confirmamus eam fuisse carnem in Christo 293 XXII | eiusdem apostolus Christi, confirmat Christum ex semine David 294 VIII | substantiam gestant, hinc quoque confirmatur ipsum etiam Christum in 295 XIX | non negavit ex carne, immo confirmavit ex carne, quia non perinde 296 VI | argumentantur, nos resistemus. confitentur vere corpus habuisse Christum. 297 II | credidisti, sicut et ipse confiteris in quadam epistula et tui 298 IX | utrumque originis elementum confitetur, carne terram, sanguine 299 XXIV | videbunt et agnoscent qui eum confixerunt, utique ipsam carnem in 300 III | reiecisses alias corrupisses, confudisset te in hac specie evangelium 301 IV | Stulta mundi elegit deus, ut confundat sapientia. quaenam haec 302 V | alias non invenio materias confusionis quae me per contemptum ruboris 303 V | domino meo: Qui me, inquit, confusus fuerit, confundar et ego 304 VI | transfigurabiles ad tempus videri et congredi cum hominibus posse. igitur 305 XXI | accedant adhuc comminius ad congressum. Ecce, inquit, virgo concipiet 306 XVIII| tracta ex quo magis credere congruat carnem factum verbum nisi 307 XI | erat, et proposito eius congruentius competebat, nova aliqua 308 III | ereptus sit Sodomitis Loth, conluctatus quoque homini angelus toto 309 III | satis erat illi, inquis, conscientia sua: viderint homines si 310 III | natus subiturus cum iniuria conscientiae suae. quantum ad fiduciam 311 III | reputas ut non natus adversus conscientiam suam natum se existimari 312 XXI | prophetam portans iam domini sui conscium infantem et insuper spiritu 313 XXIV | luce proprietatum suarum conservant ut anima non alia sit quam 314 XXI | carnis eius, iurat illi deus consessurum in throno ipsius. si ex 315 IX | conversa in figuras suas? considera singulas qualitates, musculos 316 VII | evangelium ipsius provocavimus, considerandam scilicet materiam pronuntiationis 317 III | et potuit et natus est) consideremus. ad compendium decurro. 318 XX | et Verbum caro factum est consignavit et carnis veritatem ex virgine 319 XIV | dictus est quidem magni consilii angelus, id est nuntius, 320 II | fascinet puerum. his opinor consiliis tot originalia instrumenta 321 XX | et cum dicit in ea, ex ea consonat, quia ex ea erat quod in 322 III | quanto ergo dignius, quo constantius, humanam sustinuisset existimationem 323 VII | sine fratrum nominatione constare. facilius plane est ut certi 324 XVII | exitu passionis humanam constitisse. ante omnia autem commendanda 325 XIV | id est non et dei filium, constituit Iesum--plane prophetis aliquo 326 XI | invisibilem dicant corporalem constituunt, habentem quod invisibile 327 XVI | fuit caro Christi.' noli constringere explicabilem sensum: nostram 328 XIX | substantiae quam medicando constringit, id est lactis. intellegimus 329 V | sensus, omnium accessus et contactus. ergo iam Christum non de 330 IX | corpus novum, sputaminibus contaminare faciem nisi merentem? quid 331 V | confusionis quae me per contemptum ruboris probent bene impudentem 332 XXII | spiritalem carnem habuisse contendant, quo eadem conditio substantiae 333 VII | histrionibus aut aurigis contendens tali nuntio avocareris nonne 334 VII | Sed quotiens de nativitate contenditur omnes qui respuunt eam ut 335 XV | sine studio et artificio contentionis haereses esse potuissent. 336 XVIII| ista quid caro sit factum contestatur et declarat, nec tamen periclitatur 337 VII | evangelio ante Marcionem edito continetur: mater aeque non demonstratur 338 XXIII| agnoscimus ergo signum contradicibile conceptum et partum virginis 339 XXIII| Israel et in signum quod contradicitur. signum enim nativitatis 340 III | a ceteris rebus nisi ut contrarium obtineat, id est ut deus 341 II | ne senem moriturum exinde contristet: taceat et anus illa, ne 342 I | Sadducaeorum propinquos sine controversia moratam ita student inquietare 343 XXII | carne est Mariae. totam hanc controversiam dirimit idem apostolus ipsum 344 XI | aliam argumentationem eorum convenimus, exigentes cur animalem 345 XIV | poterit haec opinio Hebioni convenire qui nudum hominem et tantum 346 XXIII| esset, a nobis magis dici conveniret: peperit enim quae ex sua 347 III | non est: sic nec in exitu conversionis. angelos creatoris conversos 348 III | angelis inferioris dei licuit conversis in corpulentiam humanam, 349 III | conversionis. angelos creatoris conversos in effigiem humanam aliquando 350 III | nego deum in hominem vere conversum, ita ut et nasceretur et 351 III | permanendo pereant dum perdunt convertendo quod fuerunt. sed nihil 352 III | competit fmis.' plane natura convertibilium ea lege est ne permaneant 353 III | ne permaneant in eo quod convertitur in eis, et ita non permanendo 354 X | X. Convertor ad alios aeque sibi prudentes 355 III | quibus et deus distat, cum convertuntur amittunt quod fuerunt, ubi 356 IX | generositate radiasset? ex hoc ergo convincimus nihil in illa de caelis 357 XX | adglutinatur, ita concarnatur et convisceratur cum eo cui adglutinatur 358 | coram 359 XII | invisibilem, nasci et mori, nisi corporaliter exhiberetur. ignoravimus 360 VI | eiusmodi fuit causa angelorum corporandorum, habes causam cur non nascendo 361 III | ut et nasceretur et carne corporaretur, quia qui sine fine est 362 IV | periculosam deo repudias corporationem, superest ut quasi indignam 363 VI | ostenditur quid postea factum sit corporibus illorum: quod de nihilo 364 III | dei licuit conversis in corpulentiam humanam, ut angeli nihilominus 365 III | industria alias reiecisses alias corrupisses, confudisset te in hac specie 366 IV | stultum propterea qui ita credat. sit plane stultum: de nostro 367 II | si tantum Christianus es crede quod traditum est: si nihil 368 XVIII| ut de Hebionis opinione credendus erat. ergo iam dei filius 369 II | quod credidisti iam non credens rescidisti: non tamen quia 370 V | est dei filius: prorsus credibile est, quia ineptum est. et 371 VI | angelos sumpsisse carnem, credibilius utique est de terrena materia 372 VII | Apelles. fratres domini non crediderant in illum, sicut et in evangelio 373 XVII | redigeretur in salutem. crediderat Eva serpenti, credidit Maria 374 V | sapientior eris si nec ista credideris. sed non eris sapiens nisi 375 XVII | crediderat Eva serpenti, credidit Maria Gabrieli: quod illa 376 XXII | haec nihilominus legimus et credimus, quam debemus et possumus 377 IV | tamen apud illam facilius creditur Iuppiter taurus factus aut 378 V | totus veritas fuit. maluit, credo, nasci quam ex aliqua parte 379 V | mori, carnem gestare an crucem, circumcidi an suffigi, 380 VI | angelus ideo descendit ut crucifigeretur, ut mortem experiretur, 381 IV | usque ad mortem, et mortem crucis. amavit utique quem magno 382 V | musculis solidam, sine sanguine cruentam, sine tunica vestitam, sine 383 XII | et bene et male defuncto cuique imprecatur. plenius haec 384 X | id est nostrae formae, cuiuscunque formae est in occulto anima 385 I | retractatur, an fuerit et unde et cuiusmodi fuerit. renuntiatio eius 386 V | humanae, aequa utique naturae cuiusque veritate dispuncta est, 387 XVI | naturam, nec substantiam sed culpam, secundum apostoli auctoritatem 388 IV | sunt? conversio hominum ad culturam veri dei, reiectio erroris, 389 IV | Iuppiter taurus factus aut cycnus, quam vere homo Christus 390 XVII | salutem hominis quo homo iam damnatus intraverat. ~ 391 XV | quis cognovit illum? et Daniel, Et ecce super nubes tanquam 392 XVII | dedicator de qua signum daturus dominus ab Esaia praedicabatur. 393 XXII | legimus et credimus, quam debemus et possumus agnoscere in 394 VIII | substantiam competisse, debeo eos de sua paratura repercutere. 395 VI | nisi quod nascitur: mutuum debitum est nativitati cum mortalitate: 396 V | Christum non de caelo deferre debueras sed de aliquo circulatorio 397 XV | sufficere vice praescriptionis debuerunt ad testimonium carnis humanae 398 XIII | carnem-animam, quando ita nominari debuissent si ita fuissent, sed etiam 399 XX | nunc et ad sensus ipsos decertemus. Avulsisti, inquit, ex utero. 400 V | infers Iesum? ecce fallit et decipit et circumvenit omnium oculos, 401 XVIII| sit factum contestatur et declarat, nec tamen periclitatur 402 XX | mamillam et ipsa translatione decoquentibus in materiam lactis laetiorem: 403 XX | Matthaeus originem domini decurrens ab Abraham usque ad Mariam, 404 III | consideremus. ad compendium decurro. si enim nasci se deus noluisset, 405 V | quid destruis necessarium dedecus fidei? quodcunque deo indignum 406 XIII | mortem: et, Panis quem ego dedero pro salute mundi caro mea 407 XVII | debebat novae nativitatis dedicator de qua signum daturus dominus 408 VIII | quam ut peccatricem Christo dedignantur inducere. ita si nihil de 409 IV | profusum, utique et oblitum. dedignaris quod pannis dirigitur, quod 410 XXII | eadem conditio substantiae deducatur in Christum, aut concedant 411 XXII | manante cum gradatim ordo deducitur ad Christi nativitatem, 412 XV | sed forma eius ignobilis, defecta citra omnes homines, homo 413 XVIII| hominem Christum et ita defende non et in ipsum competisse. ' 414 XXV | nostrae carnis alio libello defendenda hic habebit praestructionem, 415 XVI | peccatricem in qua dolus non fuit. defendirnus autem non carnem peccati 416 XVII | homo eius? sed et hic ratio defendit, quod deus imaginem et similitudinem 417 II | ne doleat, nec ad templum deferatur, ne parentes suos oneret 418 II | subito Christum de caelo deferebat. aufer hinc, inquit, molestos 419 V | iam Christum non de caelo deferre debueras sed de aliquo circulatorio 420 XVIII| dominus sententialiter et definitive pronuntiavit, Quod in carne 421 VII | medendis operaretur, extraneis defixis in illum tam proximi aberant: 422 XII | post mortem et bene et male defuncto cuique imprecatur. plenius 423 IV | propter eum omni se humilitate deiecit usque ad mortem, et mortem 424 XIV | solo et singulari serpente deiectum? ergo iam non unus deus 425 | deinde 426 XXII | XXII. Deleant igitur et testimonia daemonum 427 IV | circumspice, Marcion, si tamen non delesti: Stulta mundi elegit deus, 428 XVII | credendo deliquit haec credendo delevit. 'Sed Eva nihil tunc concepit 429 VIII | paenitentia confessio est delicti quia locum non habet nisi 430 VIII | locum non habet nisi in delicto. si mundus delictum est, 431 VII | cohaerentes Christo ecclesiam deliniabant, quam potiorem matrem et 432 XVII | Gabrieli: quod illa credendo deliquit haec credendo delevit. ' 433 XIV | induisse, sic infra angelos deminutus dum homo fit, qua caro et 434 IV | paralyticam redintegrat, demoniacam expiat, mortuam resuscitat: 435 XI | quale erit, ut per carnem demonstraretur anima sibi aut nobis, quae 436 VII | audientiam scilicet verbi, demonstrat qua condicione negaverit 437 VII | continetur: mater aeque non demonstratur adhaesisse illi, cum Martha 438 XI | aliud animam quam quod erat demonstravit, infirmitas si id quod erat 439 XIII | proprietatum. etiam cum demutantur qualitates accipiunt vocabulorum 440 VI | carnem: plus est naturam demutare quam facere materiam. sed 441 IX | originis suae non est, etsi demutetur in novam proprietatem. ipsum 442 V | sine fame esurientem, sine dentibus edentem, sine lingua loquentem, 443 V | an sepeliri, in praesepe deponi an in monimento recondi? 444 XV | deterior angelis dominus deprehendatur qui non terrenae carnis 445 IX | novum nihilque peregrinum deprehendo. denique verbis et factis 446 XIV | propterea unus ex famulis deputabitur filius quia famulorum successit 447 XI | et si incorporalis anima deputetur, ut aliqua vi rationis occulta 448 IV | formatur, quod blanditiis deridetur. hanc venerationem naturae, 449 IV | alendae per novem menses. describe uterum de die in diem insolescentem, 450 XXII | faciens in virginem usque describitur inferens Christum--immo 451 III | columbae corpore lapsum desedisse super dominum. qui spiritus 452 VII | adnuntiata matre et fraternitate desereret? negavit itaque parentes 453 I | Apelles discipulus et postea desertor ipsius, aut et carnem et 454 II | ex abundanti retractamus, desiderantes rationem qua non putaveris 455 XII | visibilitatem per carnem desideraret? ~ 456 III | corporis pondere dimitti desideraverit, adeo detinebatur. quod 457 VII | ubera negans sed feliciores designans qui verbum dei audiunt. ~ 458 XIX | credentes in nomine eius designet, ut ostendant esse semen 459 III | vere induisset deus esse desisset, amittens quod erat dum 460 II | non tamen quia credere desisti recte rescidisti, atquin 461 IX | doctrina et signa ista? etiam despicientium formam eius haec erat vox: 462 IV | venerationem naturae, Marcion, despuis, et quomodo natus es? odisti 463 XIX | sanguinis esse calorem ut despumatione mutatum in coagulum sanguinis 464 XV | Nazarenum virum vobis a deo destinatum, utique hominem. haec sola 465 V | spei totius orbis: quid destruis necessarium dedecus fidei? 466 I | resurrexerit. igitur unde illi destruunt carnis vota, inde nobis 467 XXIV | elapsum de mediis turbis alium detentum, alium in secessu montis 468 XV | substantiam informatam ne deterior angelis dominus deprehendatur 469 XVIII| suo de carne vero non sua determinasse. ita cum sit ipse de spiritu 470 III | dimitti desideraverit, adeo detinebatur. quod ergo angelis inferioris 471 XXII | semine est David. quocunque detorseris dictum, aut ex carne est 472 XVII | vulvam ergo deus verbum suum detulit bonum fratrem, ut memoriam 473 XVI | in ipso, cum illam et ad dexteram patris in caelis praesidere 474 XVII | fuit: enixa est denique diabolum fratricidam. contra Maria 475 XIV | successit officio. facilius ergo dicam, si forte, ipsum filium 476 XIV | ita in illo angelum fuisse dicatur quemadmodum in aliquo Zacharia: 477 VII | eius optime notos sibi esse dicebant qui mirabantur doctrinam 478 XXIII| utique magis non virgo dicenda est quam virgo, saltu quodam 479 XX | enuntiasset natum: factum autem dicendo, et Verbum caro factum est 480 XXIII| virgo.' quasi non, et si ita dicendum esset, a nobis magis dici 481 XXIII| pronuntiasset dubitative, Esaia dicente Concipiet et pariet. ~ 482 VI | proponunt angelorum, non natam dicentes licet carnem, comparent 483 XVI | secundum apostoli auctoritatem dicentis, Evacuavit peccatum in carne. 484 XVI | carnem peccati. quod etsi diceremus, quacunque ratione muniremus 485 IX | eius miranda faciebat cum dicerent, Unde huic doctrina et signa 486 V | deus Marcionis? aliter non diceretur homo Christus sine carne, 487 IX | faciem nisi merentem? quid dicis caelestem carnem quam unde 488 XX | scripturas sanctas? per virginem dicitis natum, non ex virgine, et 489 XXI | virga filius Mariae qui dicitur Iesus Christus, ipse erit 490 VII | dispergens, indigne usus est hoc dicto ad percutiendam incredulitatem 491 XII | autem non effigiem suam didicit a Christo sed salutem. propterea 492 IV | menses. describe uterum de die in diem insolescentem, gravem, 493 IV | describe uterum de die in diem insolescentem, gravem, anxium, 494 VIII | caelo: non tamen ad materiae differentiam spectat, sed tantum terrenae 495 VII | quam potiorem matrem et digniorem fraternitatem recusato carnali 496 VIII | Christi habuerit ad ea opera dignum aliquid paenitentia fecerit. 497 IV | redemit, et indigna, quae nisi dilexisset non redemisset? nativitatem 498 IV | es natus: certe Christus dilexit hominem illum in immunditiis 499 IV | nascentem hominem, et quomodo diligis aliquem? te quidem plane 500 V | virtutibus falsus. quid dimidias mendacio Christum? totus


abdit-dimid | dimit-magna | magni-redde | redem-zacha

IntraText® (V89) Copyright 1996-2007 EuloTech SRL