bold = Main text
     Caput                                          grey = Comment text

1502 IV   |                quae nisi dilexisset non redemisset? nativitatem reformat a
1503 X    |              suscepit etiam non carneam redigere potuit in salutem. item
1504 XVII |            perditionem per eundem sexum redigeretur in salutem. crediderat Eva
1505 IV   |           caecam reluminat, paralyticam redintegrat, demoniacam expiat, mortuam
1506 VII  |                 se ruborem temptationis referre. nulla igitur materia temptationis
1507 VIII |               carnem, caelestem hominem refert, ut quos ei comparat constet
1508 XVII |               semine, id est spiritali, reformaret exclusis antiquitatis sordibus
1509 IV   |                 redemisset? nativitatem reformat a morte regeneratione caelesti,
1510 XX   |            edidimus, et uti virgo esset regeneratio nostra spiritaliter, ab
1511 IV   |            nativitatem reformat a morte regeneratione caelesti, carnem ab omni
1512 VI   |             tamen quale est ut alterius regulae fides ab ea fide quam impugnat
1513 IV   |              superest ut quasi indignam reicias et accuses. ab ipsa quidem
1514 VI   |                cum Moyse qui deum Moysi reicit? si alius deus est, aliter
1515 III  |      resistentes non de industria alias reiecisses alias corrupisses, confudisset
1516 IV   |           hominum ad culturam veri dei, reiectio erroris, disciplina iustitiae
1517 IV   |              honorandum, vel pro natura religiosum. horres utique et infantem
1518 VI   |                 unde sumpserint carnem, relinquitur intellectui nostro non dubitare
1519 IV   |               leprosam emaculat, caecam reluminat, paralyticam redintegrat,
1520 XVII |                               XVII. Sed remisso Alexandro cum suis syllogismis
1521 VI   |                  sine praeiudicio tamen renuendae nativitatis: 'Habuerit,
1522 XIX  |              negavit substantiam carnis renuit, sed materiam seminis quam
1523 I    |               unde et cuiusmodi fuerit. renuntiatio eius dabit legem nostrae
1524 VIII |               debeo eos de sua paratura repercutere. angelum quendam inclitum
1525 III  |               displicentis etiam opinio reprobatur, quia nihil interest utrum
1526 XIV  |                 patre. quod pater neque repromisit neque mandavit, Christus
1527 XIV  |          nunquam tamen illis restitutio repromissa est: nullum mandatum de
1528 IV   |                neque ut periculosam deo repudias corporationem, superest
1529 III  |               suae. quantum ad fiduciam reputas ut non natus adversus conscientiam
1530 XIV  |               nam etsi angelis perditio reputatur in ignem praeparatum diabolo
1531 VI   |               nihilo est. propterea nec requiritur nec ostenditur quid postea
1532 X    |          carnalis. et hic itaque causas requiro. si ut animam salvam faceret
1533 III  |              est: natura eius ab omnium rerum conditione distat. si ergo
1534 VI   |             alius deus est, aliter sint res eius. sed utantur haeretici
1535 II   |             credidisti probas ante quam rescinderes aliter fuisse: quod credidisti
1536 XVII |               carne) nondum generationi resignata in spiritum vivificantem
1537 XXIII|                emissi: idem illud sexus resignavit. haec denique vulva est
1538 VI   |              insuper argumentantur, nos resistemus. confitentur vere corpus
1539 III  |                scripturas opinioni tuae resistentes non de industria alias reiecisses
1540 V    |            subire potuisse. sed iam hic responde, interfector veritatis:
1541 XVIII|               XVIII. Nunc et simplicius respondeamus. non competebat ex semine
1542 XX   |                 sine dubio quae hausit--respondeant obstetrices et medici et
1543 VI   |         Philumenes eadem voce apostolus respondebit qua ipsum illum iam tunc
1544 I    |                invicem sibi testimonium responderent nativitas et caro, quia
1545 VII  |          supervenissent. sed quae ratio responsi matrem et fratres ad praesens
1546 VII  |              annon: si enim hoc negavit responsio eius, hoc captavit nuntiatio
1547 VII  |              igitur et Apelles quid iam responsum sit a nobis Marcioni eo
1548 VII  |        nativitate contenditur omnes qui respuunt eam ut praeiudicantem de
1549 XIV  |                 fuit causa, scilicet ad restituendum quod perierat. homo perierat,
1550 XIV  |                  homo perierat, hominem restitui oportuerat. ut angelum gestaret
1551 IV   |                carnem ab omni vexatione restituit: leprosam emaculat, caecam
1552 XIV  |               eius, nunquam tamen illis restitutio repromissa est: nullum mandatum
1553 XIV  |                  super hominis scilicet restitutionem, adnuntiaturus saeculo erat.
1554 XV   |             illa resurrexit et in caelo resumpta est, ita et nostra par eius
1555 III  |                corpus columbae ubi sit, resumpto spiritu in caelum. aeque
1556 XI   |         morientem et, quod sit amplius, resurgentem videremus.' et hoc autem
1557 XXV  |              praefatione commonefaciat, resurrectio nostrae carnis alio libello
1558 I    |                eius dabit legem nostrae resurrectioni. Marcion ut carnem Christi
1559 I    |                            I. Qui fidem resurrectionis ante istos Sadducaeorum
1560 XII  |          exhiberetur. ignoravimus plane resurrecturam cum carne. hoc erit quod
1561 V    |           moreretur quod sepeliretur et resuscitaretur, carnem scilicet hanc sanguine
1562 IV   |              demoniacam expiat, mortuam resuscitat: et nasci in illam erubescit?
1563 V    |                artificem, nec mortuorum resuscitatorem sed vivorum avocatorem:
1564 XXII |               David, quasi recentioris. retexens enim promissionem benedictionis
1565 XXIII|              apud nos nihil dubium, nec retortum in ancipitem defensionem:
1566 II   |             post quas nunc ex abundanti retractamus, desiderantes rationem qua
1567 XXIII|             nupta. et quid ultra de hoc retractandum est? cum hac ratione apostolus
1568 I    |                veritas et qualitas eius retractatur, an fuerit et unde et cuiusmodi
1569 XI   |            possit. denique ad hoc prius retractemus an isto modo ostendenda
1570 IV   |            nasci in illam erubescit? si revera de lupa aut sue aut vacca
1571 VII  |                 importunitatem ab opere revocantium? ceterum ad negandam nativitatem
1572 VII  |           interpellant et a tanto opere revocatum volunt. oro te Apelle, vel
1573 IX   |            ramosos discursus ut ambages rivorum et lanugines ut muscos et
1574 IX   |           ceterum quid est sanguis quam rubens humor, quid caro quam terra
1575 VII  |                 modo quo sciat posse se ruborem temptationis referre. nulla
1576 V    |      confusionis quae me per contemptum ruboris probent bene impudentem
1577 XXIII|                 Ecce hic positus est in ruinam et suscitationem multorum
1578 XV   |                locutum: et, Dominus est sabbati filius hominis. de ipso
1579 I    |               resurrectionis ante istos Sadducaeorum propinquos sine controversia
1580 IV   |        aemulationem elegerit sapientiae saecularis: et tamen apud illam facilius
1581 XXIV |             utique ipsam carnem in quam saevierunt, sine qua nec ipse esse
1582 XVIII|                nihilque haberet amplius Salomone et amplius Iona, ut de Hebionis
1583 VII  |                 ageretur, nec sustinent saltem, quasi necessarius aliquid
1584 XXIII|                 dicenda est quam virgo, saltu quodam mater antequam nupta.
1585 XIV  |              iam non unus deus nec unus salutificator, sed duo salutis artifices,
1586 X    |          suscepit animam Christus, quia salva non esset nisi per ipsum
1587 X    |                etiam a carne disiunctas salvas praestet, quanto magis illam
1588 XIV  |                legatus sed ipse dominus salvos eos fecit. ~
1589 XVII |               Israel interemptorem suum salvum quandoque praestaret. in
1590 IX   |           esurit sub diabolo, sitit sub Samaritide, lacrimatur super Lazarum,
1591 XX   |              invenitur penes scripturas sanctas? per virginem dicitis natum,
1592 XX   |                ab omnibus inquinamentis sanctificata per Christum virginem et
1593 XX   |                 platonici Valentini sed sanctissimi et receptissimi prophetae
1594 XXIII|            masculinum adaperiens vulvam sanctum vocabitur domino. quis vere
1595 XX   |                ut uberum tempore menses sanguinum vacent. quodsi verbum caro
1596 IX   |             aliud fit. ceterum quid est sanguis quam rubens humor, quid
1597 VI   |                 illius, supra magistrum sapere compulsi, concedunt Christo
1598 V    |                credideris. sed non eris sapiens nisi stultus in saeculo
1599 IV   |               elegit deus, ut confundat sapientia. quaenam haec stulta sunt?
1600 IV   |                in aemulationem elegerit sapientiae saecularis: et tamen apud
1601 V    |                an in monimento recondi? sapientior eris si nec ista credideris.
1602 XIX  |        nativitatem domini negatam, quod sapit voluntas viri et carnis,
1603 XIV  |                 quoque gestavit nisi ut satellitem forte cum quo salutem hominis
1604 IX   |             musculos ut glebas, ossa ut saxa, etiam circum papillas calculos
1605 V    |                quod speramus a Christo, scelestissime hominum, qui interemptores
1606 XXI  |               Mariam et Iesse per David sciant adhaerere. adeo hunc fructum
1607 VII  |                nemo temptat eo modo quo sciat posse se ruborem temptationis
1608 VII  |         voluisse illos per temptationem sciscitari quod nunquam produxerunt
1609 III  |                 de nihilo proferebatur, scisses et cum in nihilum subducebatur.
1610 XII  |          naturalium necessitate, si non scit suam qualitatem, cui quid
1611 XII  |               prosequitur libellus quem scripsimus DE TESTIMONIO ANIMAE. alioquin
1612 VII  |                  non recipio quod extra scripturam de tuo infers. dehinc materia
1613 XXIV |                alium detentum, alium in secessu montis in ambitu nubis sub
1614      | secum
1615 VIII |             spiritu substantiam opponit secundi hominis, id est Christi.
1616 XXIV |                 vaginam exempto Christo sedere, aut qui carnem et animam
1617      | semel
1618 XVII |                 opere compressa, nondum sementi subacta: ex ea hominem factum
1619 XII  |                 Christo sed Christum in semetipsa: non enim se ignorando de
1620      | semetipsum
1621 XXII |            nationes, Non, inquit, dixit seminibus tanquam de pluribus, sed
1622      | semper
1623 II   |              manus tradatur Simeoni, ne senem moriturum exinde contristet:
1624 XII  |               animale sine sensu, nihil sensuale sine anima, et ut impressius
1625 XII  |              quoquo modo fieret. opinor sensualis est animae natura: adeo
1626 XVIII|              est, vel quia ipse dominus sententialiter et definitive pronuntiavit,
1627 XVI  |             quacunque ratione muniremus sententiam nostram, dum ne tanta amentia
1628 II   |              apostolicus cum. apostolis senti, si tantum Christianus es
1629 XII  |                sentire praestet et ipsa sentiat omnium etiam sensus, nedum
1630 XX   |               suspendentibus inde venis sentinam illam inferni sanguinis
1631 XII  |                igitur cum omnibus anima sentire praestet et ipsa sentiat
1632 VI   |                 tamen infringitur semel separata condicio dominicae carnis
1633 V    |           figeretur quod moreretur quod sepeliretur et resuscitaretur, carnem
1634 V    |       circumcidi an suffigi, educari an sepeliri, in praesepe deponi an in
1635 IX   |             aliquid in illo caeleste de Septentrionibus et Virgiliis et Suculis
1636 V    |                 Iesum crucifixum, falso sepultum ingessit, falso resuscitatum
1637 V    |               est, quia ineptum est. et sepultus resurrexit: certum est,
1638 XX   |                 a quo avellitur [quasi] sequelam quandam abruptae unitatis
1639 XVII |               Adam ita traditur, merito sequens vel novissimus Adam, ut
1640 V    |                phantasma auribus fuerit sermo eius per imaginem vocis.
1641 VII  |                 locus et tempus et ordo sermonis, non eius qui possit pronuntiari
1642 XIV  |          liberaret, a solo et singulari serpente deiectum? ergo iam non unus
1643 XVII |                 salutem. crediderat Eva serpenti, credidit Maria Gabrieli:
1644 II   |                 suum noctibus honorans: servent potius pecora pastores,
1645 XXIII|           admissi an emissi: idem illud sexus resignavit. haec denique
1646 VI   |                 fuerit: sit nunc quoque siderea eodem modo terrenis pabulis
1647 XV   |       spiritalis sicut nec animalis nec sidereae nec imaginariae, si sine
1648 XIII |           animam intellegamus et animam significantes carnem interpretemur. omnia
1649 VII  |              nemo prohibebat hic quoque significari temptandi gratia factum.
1650 XX   |                Paulus grammaticis istis silentium imponit: Misit, inquit,
1651 II   |       oblationis, nec in manus tradatur Simeoni, ne senem moriturum exinde
1652 XXIII|             adimpleri propheticam vocem Simeonis super adhuc recentem infantem
1653 XV   |       extiterunt, dehinc quod oporteret similem nostrae carnem similiter
1654 XV   |        oporteret similem nostrae carnem similiter nasci, non de spiritu nec
1655 XVI  |               in carne. nam et alibi in similitudine inquit carnis peccati fuisse
1656 XIII |              invenimus animam et carnem simplicibus et nudis vocabulis editas,
1657 VII  |       temptationis competente liberatur simplicitas nuntiatoris, quod vere mater
1658 XXIII|           ceterum non contra illam suam simplicitatem pronuntiasset dubitative,
1659      | simus
1660 XIV  |            hominem liberaret, a solo et singulari serpente deiectum? ergo
1661 XIII |            facta uniformis soliditas et singularitas tota est, et indiscreta
1662 XIX  |             etiam Valentinus ipse? adeo singulariter ut de domino scriptum est,
1663 XXV  |              sufficere potuisset--citra singularum ex diverso opinionum congressionem
1664 IX   |                 figuras suas? considera singulas qualitates, musculos ut
1665 XXII |               ipsa Abrahae et David per singulos traducem sui faciens in
1666 IX   |              habes? esurit sub diabolo, sitit sub Samaritide, lacrimatur
1667 III  |             manibus ipsorum ereptus sit Sodomitis Loth, conluctatus quoque
1668 X    |             quam absurdum est ut animam solam liberaturus id genus corporis
1669 XX   |                natura, an aliter manare soleant sine vulvae genitali passione,
1670 V    |            ossibus duram, sine musculis solidam, sine sanguine cruentam,
1671 VI   |         Philumenen spiritu eversus est, solidum Christi corpus sed sine
1672 VIII |                                   VIII. Solis istis capitulis quibus maxime
1673 X    |               carnis sed animae nostrae solius liberandae causa processisse
1674 VIII |                igneo illo praeside mali sollicitatis animabus adstructam et idcirco
1675 XIV  |              solus hominem liberaret, a solo et singulari serpente deiectum?
1676 XII  |               ignorat. ita superest hoc solummodo inspicere, an se anima sic
1677 XIV  |                 non erat dei filius qui solus hominem liberaret, a solo
1678 XX   |              vulva, quia. et angelus in somnis ad Ioseph--Nam quod in ea
1679 IV   |      insolescentem, gravem, anxium, nec somno tutum, incertum libidinibus
1680 XVII |        reformaret exclusis antiquitatis sordibus expiatam. sed tota novitas
1681 II   |                et diversoria angusta et sordidos pannos et dura praesepia:
1682 VII  |             matrem Mariam et fratres et sorores eius optime notos sibi esse
1683 XII  |               ipsa sensum sui ab initio sortita non sit? unde illi scire
1684 XII  |                 compotem et animam esse sortitum quae illum faciat animal
1685 V    |              nec salutis pontificem sed spectaculi artificem, nec mortuorum
1686 VIII |                ad materiae differentiam spectat, sed tantum terrenae retro
1687 V    |               phantasma erit totum quod speramus a Christo, scelestissime
1688 XX   |              matris meae: ecce unum. Et spes mea ab uberibus matris meae,
1689 VI   |               utpote natura substantiae spiritalis--etsi corporis alicuius,
1690 XX   |                esset regeneratio nostra spiritaliter, ab omnibus inquinamentis
1691 XIX  |              illud arcanum electorum et spiritalium quod sibi imbuunt. quomodo
1692 IV   |              nativitate perora, age iam spurcitias genitalium in utero elementorum,
1693 IX   |              perstringere corpus novum, sputaminibus contaminare faciem nisi
1694 VII  |            matrem et fratres eius foris stantes qui non certus esset et
1695 VII  |       percutiendam incredulitatem foris stantium vel ad excutiendam importunitatem
1696 VII  |              quos illi nuntiabant foris stare, ille eos sciret absentes
1697 XVII |                 de nomine hominis et de statu qualitatis et de sensu tractationis
1698 V    |                 scilicet mortuus? falso statuit inter nos scire Paulus tantum
1699 XII  |                 auctorem et arbitrum et statum suum norit. nihil adhuc
1700 III  |               non erat': periculum enim status sui deo nullum est. 'Sed
1701 XXII |           fuisse, quae non de spiritali stirpe censetur. ~
1702 VIII |           igitur Christi de caelestibus structa de peccati constat elementis,
1703 I    |                controversia moratam ita student inquietare ut eam spem negent
1704 XV   |                nec imaginariae, si sine studio et artificio contentionis
1705 V    |               sed non eris sapiens nisi stultus in saeculo fueris, dei stulta
1706      | suarum
1707 XVII |               compressa, nondum sementi subacta: ex ea hominem factum accipimus
1708 III  |               scisses et cum in nihilum subducebatur. si non fuit initium visibile,
1709 VII  |              materia temptationis debet subesse. quid temptandum putaverint
1710 XI   |           exigentes cur animalem carnem subeundo Christus animam carnalem
1711 XVIII|               ipsum competisse. 'Atquin subicit, Et quod de spiritu natum
1712 XII  |                 dei descendit et animam subiit, non ut ipsa se anima cognosceret
1713 V    |              imaginariae vacua ludibria subire potuisse. sed iam hic responde,
1714 III  |          existimationem etiam non natus subiturus cum iniuria conscientiae
1715 XX   |              sanguinem non potuit lacti subministrando si non haberet et causas
1716 VII  |           denique superveniunt et foris subsistunt nec introeunt, non computantes
1717 VI   |              sideribus, inquiunt, et de substantiis superioris mundi mutuatus
1718 V    |               sanguine suffusam ossibus substructam nervis intextam venis implexam,
1719 XIV  |       deputabitur filius quia famulorum successit officio. facilius ergo dicam,
1720 IX   |         Septentrionibus et Virgiliis et Suculis emendicatum: nam quae enumeravimus
1721 IV   |        erubescit? si revera de lupa aut sue aut vacca prodire voluisset,
1722 V    |                an crucem, circumcidi an suffigi, educari an sepeliri, in
1723 V    |           carnem scilicet hanc sanguine suffusam ossibus substructam nervis
1724 IX   |         acceptum, ita aliud esse ut non suggerat unde sit acceptum. omnis
1725 XVIII|                 alio, non ex semetipso, suggerit factum. si non ex semetipso
1726 XVI  |         meminerimus et venturam inde in suggestu paternae claritatis praedicemus.
1727 XXIV |             alias [Esaias] iaculatur in suggillatione haereticorum ipsorum, et
1728 XVIII|              sola erat ex hominis carne sumenda sine viri semine: vacabat
1729 VI   |               nulla materia corpus sibi sumere. Quanto magis, inquis, ex
1730 IX   |                ausus esset aliqui ungue summo perstringere corpus novum,
1731 VI   |                cum relatum non sit unde sumpserint carnem, relinquitur intellectui
1732 VI   |            materia necesse fuit angelos sumpsisse carnem, credibilius utique
1733 XVIII|               quia aliud est quod a deo sumpsit? 'Quoniam, inquiunt, verbum
1734 XV   |             carnis humanae et ex homine sumptae et non spiritalis sicut
1735 II   |                 ne parentes suos oneret sumptu oblationis, nec in manus
1736 XI   |                 conversa alienam induit superficiem. sed et si incorporalis
1737 VI   |             inquiunt, et de substantiis superioris mundi mutuatus est carnem:
1738 XXII |                utero Christus: et adhuc superius nec aliam quam Adae, siquidem
1739 VII  |              vere mater et fratres eius supervenissent. sed quae ratio responsi
1740 VII  |                proximi aberant: denique superveniunt et foris subsistunt nec
1741 XIX  |                 ex deo nati sunt, quasi supradictos credentes in nomine eius
1742 VII  |                 erga eum: Ecce, inquit, surrexit legis doctor temptans eum:
1743 XVII |               est carne antiqui seminis suscepta sine semine antiquo, ut
1744 XIII |                excocta testae vocabulum suscipit, nec communicat cum vocabulo
1745 VI   |                 experiretur, ut a morte suscitaretur. si nunquam eiusmodi fuit
1746 XXIII|                positus est in ruinam et suscitationem multorum in Israel et in
1747 XX   |               vulvae genitali passione, suspendentibus inde venis sentinam illam
1748 VII  |                quid intus ageretur, nec sustinent saltem, quasi necessarius
1749 III  |                suam natum se existimari sustineret? quid tanti fuit, edoce,
1750 III  |                quo constantius, humanam sustinuisset existimationem vere natus,
1751 XX   |         tortuositas vestra, ut ipsam EX syllabam praepositionis officio adscriptam
1752 XVII |              remisso Alexandro cum suis syllogismis quos in argumentationibus
1753 VII  |                 sed et alias figura est synagogae in matre abiuncta, et Iudaeorum
1754 VII  |                vel tu Marcion, si forte tabula ludens vel de histrionibus
1755 II   |            moriturum exinde contristet: taceat et anus illa, ne fascinet
1756 XXI  |              non est, si sibi nata est. tacebit igitur et Elisabeth, prophetam
1757 VII  |          scriptura non dicit, alias non tacens cum quid temptationis gratia
1758 IX   |             nedum caelestis claritatis. tacentibus apud vos quoque prophetis
1759      | tales
1760 VII  |     histrionibus aut aurigis contendens tali nuntio avocareris nonne
1761      | tanta
1762 III  |               legisti et credidisti, et tantam corporis gestasse veritatem
1763 IV   |              facilius creditur Iuppiter taurus factus aut cycnus, quam
1764 II   |               infans, ne doleat, nec ad templum deferatur, ne parentes suos
1765 XX   |                 inde adeo fit ut uberum tempore menses sanguinum vacent.
1766 VII  |        temptationis debet subesse. quid temptandum putaverint in illo? ' Utique
1767 VII  |      quaestionem? eo adicimus, etiam si temptandus esset de nativitate, non
1768 VII  |           inquit, surrexit legis doctor temptans eum: et alibi, Et accesserunt
1769 VII  |            accesserunt ad eum pharisaei temptantes eum: quod nemo prohibebat
1770 VII  |         nativitate, non utique hoc modo temptaretur, earum personarum adnuntiatione
1771 VII  |                  hoc captavit nuntiatio temptatoris.' sed nulla temptatio tendens
1772 VII  |               habere divinitatem potius temptaverint eius quam nativitatem, an
1773 IX   |                quosdam: aspice nervorum tenaces conexus ut traduces radicum
1774 VII  |       temptatoris.' sed nulla temptatio tendens ad agnitionem eius de quo
1775 XVIII|            utique vel eo magis in ipsum tendit si et in credentes eius.'
1776 VIII |           legimus plane, Primus homo de terrae limo, secundus homo de caelo:
1777 XV   |      factiuncula legi, primo non putant terrenamet humanam Christo substantiam
1778 XIII |                 gratia, argilla excocta testae vocabulum suscipit, nec
1779 VIII |          erraticae ovis interpretantur. teste igitur paenitentia institutoris
1780 XXII |               discipulus et magister et testis, quia eiusdem apostolus
1781 IX   |              ipsos medullarum in abdito thesauros ut metalla carnis. haec
1782 XXI  |                illi deus consessurum in throno ipsius. si ex lumbis David,
1783      | tibi
1784 XVII |               quos in argumentationibus torquet, etiam cum psalmis Valentini
1785 XX   |                    XX. Qualis est autem tortuositas vestra, ut ipsam EX syllabam
1786      | tot
1787 XXII |               quod ex carne est Mariae. totam hanc controversiam dirimit
1788      | totius
1789 III  |       conluctatus quoque homini angelus toto corporis pondere dimitti
1790 XVIII|         semetipso sed ex alio, iam hinc tracta ex quo magis credere congruat
1791 XVII |            statu qualitatis et de sensu tractationis et de exitu passionis humanam
1792 VIII |              admiserit. et hoc suo loco tractavimus-- nam est nobis et ad illos
1793 II   |                oblationis, nec in manus tradatur Simeoni, ne senem moriturum
1794 II   |                eis traditum quorum fuit tradere: ergo quod erat traditum
1795 XVII |               igitur si primus Adam ita traditur, merito sequens vel novissimus
1796 IX   |             nervorum tenaces conexus ut traduces radicum et venarum ramosos
1797 VI   |                 in carnem autem humanam transfigurabiles ad tempus videri et congredi
1798 XX   |              passa, quomodo fontem suum transfudit in ubera quae nisi pariendo
1799 XVI  |               coagulo in eiusdem carnis transire materiam. ~
1800 XX   |           sanguinis in mamillam et ipsa translatione decoquentibus in materiam
1801 IX   |                fabulas nationum veritas transmisit, utrumque originis elementum
1802 XVII |              humana matrice substantiam traxit: quanquam licuit iam et
1803 XXIV |             alium magnanimum alium vero trepidantem, novissime alium passum
1804 IX   |               lacrimatur super Lazarum, trepidat ad mortem--Caro enim inquit
1805 XXIV |              montis in ambitu nubis sub tribus arbitris clarum alium ceteris
1806 XIII |                 caro et una anima, illa tristis usque ad mortem et illa
1807 XV   |               ut cum amicis de inimicis triumphet. ~
1808      | tua
1809      | tuae
1810 V    |                 sanguine cruentam, sine tunica vestitam, sine fame esurientem,
1811 XXIV |                 alium elapsum de mediis turbis alium detentum, alium in
1812 IV   |              illi censura praescriberet turpe hoc deo et indignum hoc
1813 IV   |               gravem, anxium, nec somno tutum, incertum libidinibus fastidii
1814 I    |            ipsius exinde infantis ordo, tw~| dokei=n haberentur: eosdem
1815 XX   |               ecce unum. Et spes mea ab uberibus matris meae, super te sum
1816 VI   |                 terrena materia quam de ullo genere caelestium substantiarum,
1817      | ultimo
1818 XX   |              utero est per illum nervum umbilicarem quasi folliculi sui traducem
1819      | unam
1820 IV   |             quod pannis dirigitur, quod unctionibus formatur, quod blanditiis
1821 IX   |      probaverunt. an ausus esset aliqui ungue summo perstringere corpus
1822 V    |            nihil vere est passus. parce unicae spei totius orbis: quid
1823 XIII |                excludens carneae animae unicam speciem. ~
1824 XIII |                ergo et anima caro facta uniformis soliditas et singularitas
1825 XX   |               sequelam quandam abruptae unitatis et producem mutui coitus.
1826 XIII |               corpus, unumque vocabulum unius scilicet corporis: nec potest
1827 XXII |                pluribus, sed semine, de uno, quod est Christus. qui
1828      | unquam
1829 XIII |                argilla unum est corpus, unumque vocabulum unius scilicet
1830 II   |                omnes haereses alibi iam usi sumus: post quas nunc ex
1831 VII  |           caliginem dispergens, indigne usus est hoc dicto ad percutiendam
1832 VI   |               aliter sint res eius. sed utantur haeretici omnes scripturis
1833 XIX  |              quidem capitulo ego potius utar, cum adulteratores eius
1834 XIII |          adhibuimus exemplum plenius eo utemur. certe enim testa ex argilla
1835 XXI  |              qui non eius est cuius est uterus? et qui utique fructus uteri
1836 XVIII|                 ad ceteros homines, qui utramque substantiam Christi et carnis
1837 V    |              filius sine deo patre. ita utriusque substantiae census hominem
1838      | utrumque
1839 V    |                                         V. Sunt plane et alia tam
1840 XXI  |                 concepit et peperit, et vacat prophetia: non enim virgo
1841 XX   |                tempore menses sanguinum vacent. quodsi verbum caro ex se
1842 XVII |              prolatus. et tamen ne mihi vacet incursus nominis Adae, unde
1843 V    |                et infantiae imaginariae vacua ludibria subire potuisse.
1844 XXIV |              adfirmant carnem in caelis vacuam sensu ut vaginam exempto
1845 VII  |                 erant. nisi quod et sic vacuisset temptationis ingenium: poterat
1846 XXIV |       haereticorum ipsorum, et imprimis Vae qui faciunt dulce amarum
1847 XXIV |               in caelis vacuam sensu ut vaginam exempto Christo sedere,
1848 VI   |                natura non sunt, cur non valeant ex nulla substantia facere?
1849 VI   |                non exhibet. ceterum qui valent facere semetipsos quod natura
1850 XXIV |              non fuit, nescioquas illas Valentinianorum aeonum genealogias pulsat.
1851 XV   |                           XV. Licuit et Valentino ex privilegio haeretico
1852 VII  |                sciret absentes esse vel valetudinis vel negotii vel peregrinationis
1853 III  |       potentiori deo auferes, quasi non valuerit Christus eius vere hominem
1854 XI   |               quod erat demonstrare non valuit. nemo ostendere volens hominem
1855 XII  |               et nobis: quanquam in hoc vana distinctio est, quasi nos
1856 VI   |                 licet carnem, comparent velim et causas tam Christi quam
1857 IX   |          conexus ut traduces radicum et venarum ramosos discursus ut ambages
1858 VI   |         nascendo acceperint carnem: non venerant mori, ideo nec nasci. at
1859 IV   |              blanditiis deridetur. hanc venerationem naturae, Marcion, despuis,
1860 XII  |          manifestata est, non anima: et Veni inquit animam salvam facere,
1861 XXI  |                mihi ut mater domini mei veniat ad me? si Maria non filium
1862 XXIV |          adseverant. sed bene quod idem veniet de caelis qui est passus,
1863 XXIV |                 negat Christum in carne venisse hic antichristus est, nudam
1864 XVI  |               praesidere meminerimus et venturam inde in suggestu paternae
1865 V    |           impossibile. sed haec quomodo vera in illo erunt si ipse non
1866 IX   |          peregrinum deprehendo. denique verbis et factis tantum, doctrina
1867 IV   |           conversio hominum ad culturam veri dei, reiectio erroris, disciplina
1868 XII  |           sensus, nedum qualitates, cui verisimile est ut ipsa sensum sui ab
1869 VI   |              suas instruunt--facile est veritati etiam nihil tale adversus
1870 V    |               hic responde, interfector veritatis: nonne vere crucifixus est
1871 XV   |              Christi nec hominem se sed vermem pronuntiantis, qui nec formam
1872 V    |             illo erunt si ipse non fuit verus, si non vere habuit in se
1873 V    |          sanguine cruentam, sine tunica vestitam, sine fame esurientem, sine
1874      | vestra
1875 XVII |                 sicut et in omnibus, de veteri figurata est, rationali
1876 IV   |                caelesti, carnem ab omni vexatione restituit: leprosam emaculat,
1877 VII  |                eorum: cum Iesus doceret viam vitae, cum dei regnum praedicaret,
1878 XV   |            hominem. haec sola sufficere vice praescriptionis debuerunt
1879 XX   |           cecinit ipse Christus. accipe vicesimum primum et audi dominum patri
1880 XI   |                Christus animam carnalem videatur habuisse. 'Deus enim inquiunt
1881 III  |             natum putabant quia hominem videbant.' quanto ergo dignius, quo
1882 XIV  |             quid citra angelos, quomodo videbitur angelum induisse, sic infra
1883 XXIV |                qui est resuscitatus, et videbunt et agnoscent qui eum confixerunt,
1884      | videlicet
1885 VIII |            quibus maxime instructi sibi videntur Marcion et Apelles secundum
1886 XI   |                sit amplius, resurgentem videremus.' et hoc autem quale erit,
1887 III  |                inquis, conscientia sua: viderint homines si natum putabant
1888 IV   |                 Christi recessisti. sed videris si tibi displices aut si
1889 II   |               pannos et dura praesepia: viderit angelica multitudo deum
1890 XXIII|             peperit et non peperit: sed videte ne vos iam tunc providens
1891 V    |                 habet sicut me habentem videtis--sine dubio manus et pedes
1892 XXIV |                 caro non alia quam quae videtur et deus non alius quam qui
1893 III  |                qua et editum fuerat. si vidisses cum de nihilo proferebatur,
1894 VII  |                                         VII. Sed quotiens de nativitate
1895 VIII |                                         VIII. Solis istis capitulis quibus
1896 XXI  |                quominus suam radix sibi vindicet per virgam proprietatem
1897 XIV  |                  nam et filius a domino vineae mittitur ad vinitores, sicut
1898 XIV  |               domino vineae mittitur ad vinitores, sicut et famuli, de fructibus
1899 XXI  |                 et flori suam virgam et virgae suam radicem, quominus suam
1900 IX   |          caeleste de Septentrionibus et Virgiliis et Suculis emendicatum:
1901 XXIII|              semine, et virgo quantum a viro, non virgo quantum a partu--
1902 IX   |              factis tantum, doctrina et virtute sola, Christum hominem obstupescebant:
1903 VIII |               spiritum et voluntatem et virtutem Christi habuerit ad ea opera
1904 V    |             ficta, et spiritus ergo cum virtutibus falsus. quid dimidias mendacio
1905 XIX  |               ex coagulo in caseo eius <vis> est substantiae quam medicando
1906 XXIII|              quae non virgo quia non de visceribus suis mater. sed apud nos
1907 XII  |               invisibile eius fuit quod visibilitatem per carnem desideraret? ~
1908 XII  |          periclitabatur sed dei verbum. Vita inquit manifestata est,
1909 VII  |         praedicaret, cum languoribus et vitiis medendis operaretur, extraneis
1910 XVI  |               erat peccatum, genere non vitio Adae aequanda. hinc etiam
1911 XVII |               accipimus a deo in animam vivam. igitur si primus Adam ita
1912 V    |         praefortem, hinc morientem inde viventem. quae proprietas conditionum,
1913 XVII |       generationi resignata in spiritum vivificantem a deo est prolatus. et tamen
1914 V    |            mortuorum resuscitatorem sed vivorum avocatorem: nisi quod et
1915 XXIII|               adaperiens vulvam sanctum vocabitur domino. quis vere sanctus
1916 XXIV |            istos scilicet notat qui nec vocabula ipsa in luce proprietatum
1917 XIII |             carnem simplicibus et nudis vocabulis editas, id est animam animam
1918 XIII |         demutantur qualitates accipiunt vocabulorum possessiones. verbi gratia,
1919 XXIV |            anima non alia sit quam quae vocatur et caro non alia quam quae
1920 V    |                 sermo eius per imaginem vocis. fuit itaque phantasma etiam
1921 XI   |              non valuit. nemo ostendere volens hominem cassidem aut personam
1922 III  |             nisi quod non vult. an ergo voluerit nasci (quia si voluit, et
1923 VII  |               est, quid tu argumentaris voluisse illos per temptationem sciscitari
1924 XIX  |              domini negatam, quod sapit voluntas viri et carnis, non ex vulvae
1925 VIII |            libellus--an qui spiritum et voluntatem et virtutem Christi habuerit
1926 XV   |        dissoluta est?' talia et ethnici volutabant: 'Ergo dei filius in tantum
1927 VII  |           nusquam de nativitate Christi volutatum est, quid tu argumentaris
1928 IV   |               illas naturae contumelias volutatus sit? dicat haec aliquis
1929 I    |              unde illi destruunt carnis vota, inde nobis erunt praestruenda.
1930 XV   |                pronuntiarit: Nunc autem vultis occidere hominem veritatem
1931 X    |                                         X. Convertor ad alios aeque
1932 XI   |                                         XI. Sed aliam argumentationem
1933 XII  |                                         XII. Ostensa sit nunc anima
1934 XIII |                                         XIII. Caro facta est anima ut
1935 XIV  |                                         XIV. Sed et angelum,' aiunt, '
1936 XIX  |                                         XIX. Quid est ergo, Non ex sanguine
1937 XV   |                                         XV. Licuit et Valentino ex
1938 XVI  |                                         XVI. Insuper argumentandi libidine
1939 XVII |                                         XVII. Sed remisso Alexandro cum
1940 XVIII|                                         XVIII. Nunc et simplicius respondeamus.
1941 XX   |                                         XX. Qualis est autem tortuositas
1942 XXI  |                                         XXI. Si ergo contendunt hoc
1943 XXII |                                         XXII. Deleant igitur et testimonia
1944 XXIII|                                         XXIII. Sed agnoscimus adimpleri
1945 XXIV |                                         XXIV. Quod enim et alias [Esaias]
1946 XXV  |                                         XXV. Sed hactenus de materia
1947 XIV  |           dicatur quemadmodum in aliquo Zacharia: nisi quod a Christo nunquam