Cap.,  Par.

 1    Praef        |       viribus et excellentiae non multum relinquatur. Atque quam
 2  Distrib        |        immediatae ac propriae non multum tribuimus: sed eo rem deducimus,
 3   AphorI, II    |       intellectus sibi permissus, multum valet; instrumentis et auxiliis
 4   AphorI,XXVIII |           rebus admodum variis et multum distantibus sparsim collectae,
 5   AphorI,XXXVII |    simpliciter asserunt; nos, non multum sciri posse in natura, ea,
 6   AphorI,  L    | amplificandos sensus aut acuendos multum valent; sed omnis verior
 7   AphorI,LXI    |    scientias ea est ratio, ut non multum ingeniorum acumini et robori
 8   AphorI,LXI    |   circulus perfectus describatur, multum est in constantia et exercitatione
 9   AphorI,LXII   |          philosophiae sumitur aut multum ex paucis, aut parum ex
10   AphorI,LXX    |        faciliorem et clementiorem multum juvant. ~
11   AphorI,LXXXIII|      materia detriminatis, diu ac multum versetur: praesertim quum
12   AphorI,LXXXVII|         de istis largitoribus non multum aberraverit, qui istiusmodi
13   AphorI,CIV    |       Etenim axiomata infirma non multum ab experientia nuda discrepant.
14   AphorI,CXVI   |           hoc agimus; neque etiam multum interesse putamus ad hominum
15   AphorI,CXVIII |         sit; id enim legentem non multum impedire solet, quandoquidem
16   AphorI,CXXII  |     exaequat fere ingenia, et non multum excellentiae eorum relinquit:
17   AphorI,CXXVIII|        adducimus ad istas res non multum idonea futura; cum ad vulgi
18  AphorII, XI    |       detecta, dolorem cient, non multum discrepantem ab eo, qui
19  AphorII,XII    |       impingitur in parietem, non multum habere caloris; fortasse
20  AphorII,XIII   |           arefactis, a quibus non multum differre flammam ex pilis
21  AphorII,XIII   |           praesertim iis quae non multum habent ex resina aut pice;
22  AphorII,XIII   |          facultatem tactus humani multum superet; adeo ut solis radius
23  AphorII,XIX    |           initiis) ea quae adsunt multum pendere ex iis quae supersunt. ~
24  AphorII, XX    |      intendatur, solvit et vertit multum ex iis in volatile.~Ostenditur
25  AphorII,XXII   |           colligitur, colorem non multum rei habere cum naturis alicujus
26  AphorII,XXVII  |       corporum. Attamen licet non multum promoveant ad inveniendas
27  AphorII,XXVII  |      conveniunt in medio. Denique multum utilis est in quamplurimis
28  AphorII,XXXIII |        collatae cum universalibus multum juvant; ut suo loco dicetur.
29  AphorII, XL    |   odoribus; nec ad id quod agitur multum pertinet. Quare de deductionibus
30  AphorII,XLVII  |    virtutes particulares secundum multum aut parvum corporis operantur.
31  AphorII,XLVIII |     suorum fere communes, aut non multum diversos, primo attrahere
32  AphorII,XLVIII |      astronomis intelligitur) non multum fidei adhibemus. Nobis autem
33  AphorII,  L    |           atque radii coelestium, multum turbant. Quae itaque ad
34  AphorII,  L    |        Itaque non est cur homines multum sibi metuant de facili exitu
35  AphorII,  L    |           corporum similarium non multum valent istae violentiae;
36  AphorII,  L    |       inquisitione consensuum non multum sperandum est. Certe quoad
37  AphorII,  L    |     consensibus rerum inveniendis multum sperandum est, ante inventionem
38  AphorII,  L    |        diversa copia et densitate multum conveniunt (praesertim respectu
39  AphorII,  L    |       foelicius inserantur, etc., multum pendet de consensu. In qua