Cap.,  Par.

 1    Praef       |          sunt et extinctae. Adeo ut Tempus, tanquam fluvius, levia
 2  Distrib       |    praecipue sequamur, tamen messis tempus expectamus, nec muscum et
 3  Distrib       |       explicata. ~At quinta pars ad tempus tantum, donec reliqua perficiantur,
 4   AphorI,XXXVI |             rursus imperent sibi ad tempus abnegationem notionum, et
 5   AphorI,LXXVII|       fundata videatur, ut utrumque tempus ad se traxerit: primo, quod
 6   AphorI,LXXIX |           magis, quod sub idem fere tempus et literae florere, et controversiae
 7   AphorI,CXII  |  commentationibus ingenii infinitum tempus contriverunt. Apud nos vero
 8   AphorI,CXV   |         adhiberi potuerit.~Quocirca tempus est, ut ad ipsam artem et
 9   AphorI,CXV   |       adducimus opiniones, licet ad tempus tantummodo, et tanquam usurariae,
10   AphorI,CXVI  |     proponimus. Neque enim huic rei tempus adhuc adesse videtur. Quin
11   AphorI,CXVII |           veluti foenus recipiat ad tempus, donec sors haberi possit.
12   AphorI,CXXI  |           nos jam sub initiis et ad tempus, tantum lucifera experimenta,
13   AphorI,CXXI  |       praeposteram; et subtilitatis tempus verum ac proprium, aut saltem
14   AphorI,CXXX  |                      CXXX.~Jam vero tempus est ut artem ipsam Interpretandi
15   AphorI,CXXX  |             et proximis ab illis ad tempus cohiberent; fore ut etiam
16  AphorII, XI   |       qualis est ipse aer), igni ad tempus approximata.~15. Scintillae
17  AphorII,XII   |             eveniunt hyeme, sed sub tempus magnorum fervorum. At stellae (
18  AphorII,XII   |      calidum, sed superinducitur ad tempus tantum calor, ut natura
19  AphorII,XVII  |       impraesentiarum non loquimur. Tempus enim erit de iis tractandi,
20  AphorII, XX   |             ignis cum iis quae edit tempus sive aetas. Aetas enim sive
21  AphorII, XX   |         sive aetas. Aetas enim sive tempus arefacit, consumit, subruit,
22  AphorII, XX   |        simili fere intervallo quoad tempus. Quia scilicet in auro,
23  AphorII,XXVI  |       corpore, haerent et manent ad tempus non parvum, amoto primo
24  AphorII,XXXVI |            una parte, fiat sub idem tempus alicubi in mari refluxus
25  AphorII,XXXVII|       virtus aut actio naturalis ad tempus nonnullum et in loco nonnullo
26  AphorII, XL   |            feriendo sensu; vel quia tempus non est proportionatum ad
27  AphorII,XLVI  |       recipere majus et minus quoad tempus.~Primo itaque videmus restitutiones
28  AphorII,XLVI  |             stellati facies ad idem tempus cernatur quando vere existit,
29  AphorII,XLVI  |         visum coelestium) non minus tempus verum et tempus visum, quam
30  AphorII,XLVI  |           non minus tempus verum et tempus visum, quam locus verus
31  AphorII,XLVI  |          intervallum temporis inter tempus verum et visum) postea plane
32  AphorII,XLVIII|       campana, sonus ad bene magnum tempus continuari videtur; unde
33  AphorII,  L   |          sub aquis, et per vices ad tempus respirare. Illud hujusmodi
34  AphorII,  L   | compressionem curvatum post aliquod tempus non resilit; neque id imputandum
35  AphorII,  L   |            frigora ab animalibus ad tempus exiguum tolerari possunt.
36  AphorII,  L   |         aliquod sibi permittitur ad tempus notabile, munitum interim