Table of Contents | Words: Alphabetical - Frequency - Inverse - Length - Statistics | Help | IntraText Library |
Sir Francis Bacon Novum Organum IntraText CT - Text |
XXVI.
Inter
praerogativas instantiarum ponemus quinto loco Instantias Constitutivas, quas
etiam Manipulares appellare consuevimus. Eae sunt quae constituunt unam speciem
naturae inquisitae tanquam Formam Minorem. Cum enim formae legitimae (quae sunt
semper convertibiles cum naturis inquisitis) lateant in profundo nec facile
inveniantur, postulat res et infirmitas humani intellectus ut formae
particulares, quae sunt congregativae Manipulorum quorundam instantiarum
(neutiquam vero omnium) in notionem aliquam communem, non negligantur, verum
diligentius notentur. Quicquid enim unit naturam, licet modis imperfectis, ad
inventionem formarum viam sternit. Itaque instantiae, quae ad hoc utiles sunt
non sunt contemnendae potestatis, sed habent nonnullam praerogativam.
Verum in his diligens est adhibenda cautio, ne intellectus humanus, postquam
complures ex istis formis particularibus adinvenerit atque inde partitiones
sive divisiones naturae inquisitae confecerit, in illis omnino acquiescat,
atque ad inventionem legitimam Formae Magnae se non accingat, sed praesupponat
naturam velut a radicibus esse multiplicem et divisam, atque ulteriorem naturae
unionem, tanquam rem supervacuae subtilitatis et vergentem ad merum abstractum,
fastidiat et rejiciat.
Exempli gratia; sit natura inquisita Memoria, sive
Excitans et Adjuvans memoriam. Instantiae constitutivae sunt, ordo sive
distributio, quae manifesto juvat memoriam; item Loci in memoria artificiali,
qui aut possunt esse loci secundum proprium sensum, veluti janua, angulus,
fenestra, et similia, aut possunt esse personae familiares et notae, aut
possunt esse quidvis ad placitum (modo in ordine certo ponantur), veluti
animalia, herbae; etiam verba, literae, characteres, personae historicae, et
caetera; licet nonnulla ex his magis apta sint et commoda, alia minus.
Hujusmodi autem Loci memoriam insigniter juvant, eamque longe supra vires
naturales exaltant. Item carmina facilius haerent et discuntur memoriter quam
prosa. Atque ex isto manipulo trium instantiarum, videlicet ordinis, locorum
artificialis memoriae, et versuum, constituitur species una auxilii ad
Memoriam. Species autem illa Abscissio Infiniti recte vocari possit. Cum enim
quis aliquid reminisci aut revocare in memoriam nititur, si nullam praenotionem
habeat aut perceptionem ejus quod quaerit, quaerit certe et molitur et hac
illac discurrit, tanquam in infinito. Quod si certam aliquam praenotionem
habeat, statim abscinditur infinitum, et fit discursus memoriae magis in
vicino. In tribus autem illis instantiis quae superius dictae sunt, praenotio perspicua
est et certa. In prima videlicet, debet esse aliquid quod congruat cum ordine;
in secunda debet esse imago quae relationem aliquam habeat sive convenientiam
ad illa loca certa; in tertia, debent esse verba quae cadant in versum. Atque
ita abscinditur infinitum. Aliae autem instantiae dabunt hanc alteram speciem;
ut quicquid deducat intellectuale ad feriendum sensum (quae ratio etiam
praecipue viget in artificiali memoria) juvet memoriam. Aliae
instantiae dabunt hanc alteram speciem; ut quae faciunt impressionem in affectu
forti, incutientia scilicet metum, admirationem, pudorem, delectationem, juvent
memoriam. Aliae instantiae dabunt hanc alteram speciem; ut quae maxime
imprimuntur a mente pura et minus praeoccupata ante vel post, veluti quae discuntur
in pueritia aut quae commentamur ante somnum, etiam primae quaeque rerum vices,
magis haereant in memoria. Aliae instantiae dabunt hanc alteram speciem; ut
multitudo circumstantiarum sive ansarum juvet memoriam, veluti scriptio per
partes non continuatas, lectio, sive recitatio voce alta. Aliae denique
instantiae dabunt hanc alteram speciem; ut quae expectantur et attentionem
excitant melius haereant, quam quae praetervolant. Itaque si scriptum aliquod vicies perlegeris, non tam facile illud
memoriter disces quam si illud legas decies, tentando interim illud recitare,
et ubi deficit memoria inspiciendo librum. Ita ut sint veluti sex Formae
Minores eorum quae juvant Memoriam; videlicet abscissio infiniti; deductio
intellectualis ad sensibile; impressio in affectu forti; impressio in mente
pura; multitudo ansarum; praeexpectatio.
Similiter, exempli gratia; sit natura inquisita Gustus, sive Gustatio.
Instantiae quae sequuntur sunt Constitutivae: videlicet, quod qui non
olfaciunt, sed sensu eo a natura destituti sunt, non percipiant aut gustu
distinguant cibum rancidum aut putridum, neque similiter alliatum aut rosatum,
aut hujusmodi. Rursus, illi, qui per accidens nares habent per descensum
rheumatis obstructas, non discernunt aut percipiunt aliquid putridum aut
rancidum aut aqua rosacea inspersum. Rursus, qui afficiuntur hujusmodi
rheumate, si in ipso momento, cum aliquid foetidum aut odoratum habent in ore
sive palato, emungant fortiter, in ipso instanti manifestam perceptionem habent
rancidi vel odorati. Quae instantiae dabunt et constituent hanc speciem, vel
partem potius gustus; ut sensus gustationis ex parte nihil aliud sit quam
olfactus interior, transiens et descendens a narium meatibus superioribus in os
et palatum. At contra, salsum et dulce et acre et acidum et austerum et amarum,
et similia, haec (inquam) omnia aeque sentiunt illi in quibus olfactus deest
aut obturatur, ac quisquam alius; ut manifestum sit sensum gustus esse
compositum quiddam ex olfactu interiori et tactu quodam exquisito; de quo nunc
non est dicendi locus.
Similiter, exempli gratia; sit natura inquisita
Communicatio Qualitatis absque Commistione Substantiae. Instantia Lucis dabit
vel constituet unam speciem communicationis; Calor vero et Magnes alteram.
Communicatio enim lucis est tanquam momentanea, et statim perit, amota luce
originali. At calidum et virtus magnetica, postquam tramissa fuerint vel potius
excitata in alio corpore, haerent et manent ad tempus non parvum, amoto primo
movente.
Denique magna est omnino praerogativa instantiarum constitutivarum, ut quae
plurimum faciant et ad definitiones (praesertim particulares) et ad divisiones
sive partitiones naturarum; de quo non male dixit Plato, Quod habendus sit
tanquam pro Deo, qui definire et dividere bene sciat.