Cap.

 1    XV |           transire cogitavit quod pecuniam suam in Aegypto dimitteret.
 2    XV |           illa regione cui posset pecuniam suam committere. Et ostenderunt
 3    XV |       itinere ad illum rediit cui pecuniam commisit, et quod commiserat
 4    XV |    tractavisset eum homo ille cui pecuniam commiserat, eis retulit.
 5    XV |        hoc esse dixerunt. Sed qui pecuniam perdiderat unaquaque die
 6    XV |      illius qui retinebat iniuste pecuniam, ibat blandisque precibus
 7    XV |      precibus eum deprecabatur ut pecuniam redderet. Quod deceptor
 8    XV | requiescet ibi, veni et interroga pecuniam tuam! Et ego tantum confido
 9    XV |           adire; quaeritque antea pecuniam suam quae est in decem cofris
10    XV |       fuerat venit. Ille vero qui pecuniam celaverat, plenus nequitia
11    XV |       vidit hominem venientem cui pecuniam celaverat, timens ne, si
12    XV |          celaverat, timens ne, si pecuniam requireret, alius qui adducebat
13    XV |          alius qui adducebat suam pecuniam non committeret, contra
14    XV |        diutinasti? Veni et accipe pecuniam tuam meae fidei iam diu
15    XV |      laetus atque gaudens recepit pecuniam gratias agens. Vetula autem
16    XV |     Vetula autem ut vidit hominem pecuniam habentem, surrexit atque
17    XV |     cogitaret per quod levius vir pecuniam suarum recuperaret. Magister:
18  XVII |            divitem et pauperem et pecuniam sibi praesentari praecepit.
19  XVII |          frater, si huius hominis pecuniam habueris; quodsi non habueris,
20   XXI |          extingueret. ~Alius: Qui pecuniam congregat, multum laborat
21   XXI |       magistro: Laudas congregare pecuniam? Magister: Ita! Acquire,
22 XXVIII|       Quomodo possum in eam domum pecuniam praemittere, cuius hostium
23  XXIX |          pater infinitam reliquit pecuniam, ne dicam stulte, nimium
24  XXIX |           namque nec vos nec ipse pecuniam habetis, quam ipse insulsus