Cap.

 1   Pro|           sit? Dicit Socrates: Est homo qui in aperto et in occulto
 2    II| necessitate cogitur etiam honestus homo latrinam adire. ~
 3    IV|        discessit. ~Socrates: Sicut homo mendax in principis comitatu
 4     V|       ligatum grave strinxit. Tunc homo: Quid, inquit, facis? Cur
 5     V|         evadere, discede! Et tu, o homo, de solvendo serpente noli
 6  VIII|        dicit: In tribus delectatur homo, et si bona non sint: in
 7  VIII|     feminae perversae custodiat se homo. Et Salomon in proverbiis
 8  XIII|     Discipulus: Spero quod si quis homo tam sapiens erit ut semper
 9    XV|    interrogavit si aliquis fidelis homo esset in illa regione cui
10    XV|           quomodo tractavisset eum homo ille cui pecuniam commiserat,
11    XV|       deceptoris et inquit: Quidam homo de Hyspania mecum hospitatus
12   XVI|         olei.~Contigit quod quidam homo habuit filium, cui post
13   XVI|       victum perquisivit. At dives homo acceptis clavibus curiam
14   XVI|           Auxilium Egentium, bonus homo atque religiosus. Iuvenis
15  XVII|        Tunc philosophus regi: Iste homo dives bonus multum est et
16  XVII|           videtur quod iste pauper homo nihil amplius invenit quam
17  XVII|          quod reddidit, quia malus homo si esset, non quod reddidit
18  XVII|          census sit; et iste dives homo eat ad praeconem et faciat
19  XXII|           sperasti habere? Ad haec homo: Solos cantus tuos audire
20   XXV|      dierum moratur quidam sapiens homo nomine Marianus, qui per
21   XXV|           hoc dicto tacuit sapiens homo. Quod audientes philosophi
22  XXVI|            es dicere quomodo debet homo comedere coram rege? Pater:
23 XXXIV|        observa; hoc est enim omnis homo. Et cuncta quae fiunt, adducet