Cap.

 1    II|       se decrevit. Voce igitur magna exclamavit: Quid innocentem
 2    II| applaudebas? At ille: Non, sed magna necessitate cogitur etiam
 3   VII|        et clericus inter illos magna voce praedicabat omnibus:
 4   XII|       Accidit eo redeunte quod magna inundatio aquarum succresceret.
 5  XIII|  adamavit. Quae honorifice pro magna religionis specie ab eo
 6  XIII|       dolens adeo efficitur ut magna [p. 18] aegritudine stringeretur:
 7   XIV| narratio, ne ducam uxorem, est magna dehortatio. Magister: Non
 8   XIV|   mulieres esse tales, quoniam magna castitas atque magna bonitas
 9   XIV|   quoniam magna castitas atque magna bonitas in multis reperitur
10   XVI|      et tamen domum suam licet magna coactus inedia vendere nolebat.
11 XVIII|        ducit ad civitatem quam magna via, et tamen citius per
12   XXI|      perquire magno sensu, non magna velocitate. ~Alius: Ne respicias
13  XXVI|      pater: Fili, regi placere magna prudentia est. Filius: Pater,
14  XXVI|   personam invitantis. Si enim magna persona fuerit, statim concede;
15  XXVI|   recreare. Ipsi vero, quoniam magna persona erat, concesserunt
16  XXIX|       curialem. Cui totam quae magna erat possessionem et divitiarum
17 XXXII|     Quaeque fuit formae gloria magna iacet. ~Meque fuisse virum