Cap.

 1   Pro |     Enuclea nobis quod dicis. Qui ait: Dimittite ypocrisim! Est
 2     I |          sicut aliis dixerat huic ait. Qui dixit: Intra domum!
 3     I |          quae fecerat. Pater vero ait: Pro tali amico dicit philosophus:
 4    II |            Aeger vero aspecta hac ait: [p. 5] Ex hac est mihi
 5    II |           gradiebatur atque secum ait: Hunc interfeci et iste
 6    II |          leccatore iocantem atque ait: Simile sibi simile attrahere
 7    II |           tibi loqui necessarium. Ait enim philosophus: Silentium
 8   III |           At ille sibi indicavit. Ait rex: Semen in te degeneravit.
 9    IV |       iste tantus risus procedit? Ait rex: Fabulam quandam in
10    IV |           At illi: Quae est illa? Ait rex: Mulum noviter natum
11    IV |    pascuis invenit atque admirans ait: Quis es tu? Mulus dicit
12    IV |          patrem aut matrem? Mulus ait: Avunculus meus est equus
13    IV |   convertens se ad versificatorem ait: Volo ut indices mihi patrem
14    IV |          indisciplinatus erat, et ait servis suis: Demus huic
15    IV |         De vera nobilitate.~Arabs ait patri: Miror me legisse
16    IV |        venere honorem. Tunc pater ait illi: Hoc quidem ex inertia
17    IV |      epistolam respondit: Accipe, ait, talem qui septem liberalibus
18    IV |          quam video nobilitas, ut ait versificator: ~Glorificant
19     V |      dixit serpens, facio. Bonum, ait ille, tibi feci, et illud
20    IX |     descendere. – Tunc discipulus ait magistro: Bene me instruxisti,
21     X |          egrederetur amicus. Tunc ait mulier filiae suae: Extende
22    XI |          nihil tibi respondit. Et ait maritus: Bene habeas, domina,
23  XIII |          mea mutaretur filia. Cui ait mulier casta: Obsecro ut
24  XIII |          associavit. – Discipulus ait magistro: Nunquam audivi
25   XIV |          profecit. Sed vir iratus ait quod eam intrare non permitteret,
26   XIV |         atque sacramento denegans ait: O seductor, tuum esse atque
27   XIV |        mittere in bonum? Magister ait: Audivi. Discipulus: Refer
28    XV |           praeceperat esse parata ait: Nunc decem homines perquire,
29   XVI |     clavesque domus illi tribuens ait: O iuvenis, oleum meum tibi
30   XVI |      philosophus pietate commotus ait: Auxiliante Deo feram tibi
31   XVI |       astan-[p. 24]tibus iustitia ait philosopho quod causas eorum
32   XVI |        reddidit. Tunc philosophus ait illi: Nunquamne illud philosophi
33  XVII |    retulit ei. Mulier hoc audiens ait: Quod deus dedit, custodiamus!
34  XVII |      Dives autem plenus nequitiae ait: Adhuc alium serpentem mihi
35  XVII |         pauperem ad se vocavit et ait ei secrete: Dic mihi, frater,
36  XVII |     societate ignota.~Philosophus ait: Ne aggrediaris viam cum
37 XVIII |          illius semitae. At senex ait: Propius semita ducit ad
38 XVIII |          interrogavimus. Et senex ait quod brevior erat via per
39 XVIII |      sagena perscrutantibus senex ait: Si nobiscum per pontem
40   XIX |          Cui alter de burgensibus ait: Quid habes? At ille inquit:
41    XX |     coeperunt. Quibus epulantibus ait eunuchus: Magister, quare
42    XX | comederunt. Deinde venit Nedui et ait: Quare me absente comedistis
43    XX |        loris corrigerem. At Nedui ait: Cum videris illum huc et
44    XX |        discipulum suum vocavit et ait: Amice, quando novisti me
45   XXI |    respexit. Accusatus autem regi ait: Domine, feci quod natura
46   XXI |       largum. ~[p. 30] Discipulus ait: Diffinitionem largi et
47   XXI |                      De divitiis.~Ait alius philosophus: Noli
48  XXII |          abire permisit. Cui avis ait: Est unum de promissis:
49  XXII |      praebuerat aviculae. Et avis ait illi: Cito oblitus es sensus
50 XXIII |      obviaverunt. Quibus euntibus ait callida vulpis: Quo tenditis?
51 XXIII |        locuta seorsum cum aratore ait: Da mihi unam gallinam et
52 XXIII |       putei radiantis ostendit et ait: Hic est caseus quem tibi
53 XXIII |          Lupus autem inde gavisus ait: Cur non affers mihi caseum?
54 XXIII |        affers mihi caseum? Vulpis ait: Nequeo prae magnitudine,
55  XXIV |   comperit et suaviter suae uxori ait: Interroga alta voce, unde
56  XXIV |       labora! Tunc ipsa alta voce ait: Domine, unde tam magnum
57  XXIV |          calumpniam inde. At ipse ait: Quidam magister meus carmen
58  XXIV |           censum habeo. At mulier ait: Bene fecisti quod mihi
59  XXIV |          De consilio.~Philosophus ait: Cave consilium azimum,
60  XXIV |           malo.~Alius philosophus ait: Custodi te a rege qui ferus
61   XXV |   philosophos. Quibus congregatis ait: Videte quam magnum mihi
62   XXV | philosophi. Quos ut vidit sapiens ait: Venite venite, legati regis
63 XXVII |    propter pigritiam dimiserat et ait: Surge, fac opus tuum, quia
64 XXVII |          invenisset eum frigidum, ait: Domine, non. – Iuvenis:
65 XXVII |           finiuntur. ~Philosophus ait: Huius saeculi bona sunt
66 XXVIII|         Quibus ille placido vultu ait: Quod mihi non datis, auferre
67 XXVIII|        suae mentis sedem receptus ait: Scis ipse nimium tibi ambitionem
68 XXVIII|      itaque philosophi verbis rex ait complicibus suis: Servus
69 XXVIII|          incertus. Et philosophus ait: Operare pro futuro saeculo
70 XXXIII|        philosophi, de quibus unus ait: ~Alexander ex auro fecit
71 XXXIV |        quo Salomon in Ecclesiaste ait: Finem loquendi omnes pariter