Cap.

 1    II |            Communi itaque consilio rex eis omne crimen quod sibi
 2   III |             Cuius notata prudentia rex eum honorifice suscepit.
 3   III |      convenientes inquiunt: Domine rex, cur hunc tam vili ortum
 4   III |           adeo magnificas? Ad haec rex: Quem vituperare putastis,
 5   III |            nequaquam blasphematur. Rex autem maximis honoratum
 6   III |            offerret. Quos acceptos rex male quippe compositos sprevit
 7   III | generositate aliquid mihi tribuas. Rex ergo: Quis est pater tuus?
 8   III |           ille sibi indicavit. Ait rex: Semen in te degeneravit.
 9   III |           Cui versificator: Saepe, rex, exfrumento oritur siligo.
10   III |  exfrumento oritur siligo. Ad haec rex: Te minorem quam patrem
11    IV | litteratura et facetia splendidum. Rex autem nequaquam eum honorifice
12    IV |            ei avunculum suum; unde rex in nimium risum se convertit.
13    IV |         tantus risus procedit? Ait rex: Fabulam quandam in libro
14    IV |           illi: Quae est illa? Ait rex: Mulum noviter natum vulpis
15    IV |            inertia sua incognitum. Rex tunc convertens se ad versificatorem
16    IV |           indicavit. Cognovit ergo rex quia pater eius vilis et
17    IV |            tandem convincitur. Cui rex: Duppliciter punieris: semel
18    IV |           iudicium sumet. Non ita, rex inquit, quia philosophus
19    VI |          praesentavit, et laudavit rex ingenium illius iussitque
20    VI |    hernioso haberet denarium. Quod rex concessit et sigillo corroboravit.
21   XII |            rege et fabulatore suo.~Rex quidam suum habuit fabulatorem,
22   XII |  consueverat. Contigit tandem quod rex curis quibusdam sollicitus
23   XII |   enarravit, sed parvas. Quaesivit rex etiam plures. Ille vero
24   XII |       fuerat sibi, multas. Ad haec rex: Plurimas iam narrasti,
25   XII |       dictis fabulator obdormivit. Rex siquidem illum excitans
26  XVII |        praecepit. Adductis omnibus rex philosophum qui vocabatur
27  XVII |           audire placuerit, dicam. Rex hoc audiens ut indicaret
28  XVII |           immo totum celaret. Inde rex: Quid autem iudicas inde,
29  XVII |         philosophe? Philosophus: O rex, sume censum et da ex eo
30  XVII |           hoc audiens inquit: Bone rex, dico tibi in veritate censum
31  XVII |        serpentem deesse. Sed modo, rex, mei miserere et quod praeco
32  XVII |           promisit reddam pauperi. Rex inde suum tradidit censum
33    XX |             Sed die festo veniente rex suorum ad se incisorem pannorum
34   XXI |   ioculator ad regem. Quem vocatum rex cum alio ioculatore fecit
35   XXI |       invidere supervenienti, quem rex iam sibi praeferebat et
36   XXI |         ossium vestituram comedit. Rex vero eum torvis oculis respexit.
37  XXIV |          ita denegant Deum. ~Item: Rex qui rector verax est, virga
38   XXV |          de prophetiis quod quidam rex erat in Graecia senex, gentibus
39  XXVI |            namque fuit quod quidam rex suorum communi assensu procerum
40  XXVI |     fratrem advenisse retulit. Cui rex: Si frater tuus tecum in
41  XXVI |     interrogavit quantas dispensas rex faceret. Quod et ipse indicavit.
42  XXVI |        morari. ~Dixit philosophus: Rex est similis igni: cui si
43  XXVI |           nec unquam sedeat, donec rex praecipiat; nec loquatur
44  XXVI |         intentus audire quod dicit rex, ne oporteat regem bis praeceptum
45  XXVI |    repetere; quodcumque praecipiat rex, faciat; sed caveat ne regi
46  XXVI |            associet se homini quem rex odio habebit. Et cum haec
47 XXVIII|        studio tibi contingat, quia rex noster et dominus cum familiaribus
48 XXVIII|            hunc modum decertarent, rex adveniens et quae causa
49 XXVIII|            cognovit. Volens itaque rex quae sibi relata erant turpia
50 XXVIII|         Quorum sententiam verborum rex benigno affatu diligenter
51 XXVIII|         eius qui mihi servit. Tunc rex defixo paululum visu sic
52 XXVIII|           itaque philosophi verbis rex ait complicibus suis: Servus
53  XXIX |           consiliarii regis filio.~Rex quidam sapientem habuit
54  XXIX |            morti cessit. Quo facto rex puerum ad se vocavit et
55  XXIX |          ad propria remeavit. Quem rex oblivioni tradidit, nec
56  XXIX |    insulsus superflue dilapidavit. Rex vero talibus in iram commotus
57  XXIX |           sibi servabitur et mihi. Rex autem quid inde fecisset
58  XXIX |          astutia remuneratum prius rex eum coram circumstantibus