| Table of Contents | Words: Alphabetical - Frequency - Inverse - Length - Statistics | Help | IntraText Library |
| Petrus Alphonsus Disciplina clericalis IntraText - Concordances (Hapax - words occurring once) |
bold = Main text
Cap. grey = Comment text
1 IV | nobilitatis deffinitionem. Et [p. 10] pater: Ut, inquit, Aristotiles
2 IV | ludere, versificari. ~[p. 11] Industriae hae sunt: Ne
3 IV | super illum ruina erit. [p. 12] ~
4 VI | sessio causa mortis. [p. 13] ~
5 VIII | huius visco tenearis. ~[p. 14] Dixit quidam discipulus
6 IX | Faciam, inquit magister: [p. 15] ~
7 XI | amasium uxoris suae [p. 16] et secum sedere fecit.
8 XII | suis eum aliquantum [p. 17] seducere, tu vero me discipulum
9 XIII | adeo efficitur ut magna [p. 18] aegritudine stringeretur:
10 XIV | sub capite suo claves [p. 19] domus abscondebat. Hoc
11 Pro | ne taedium incurrat, [p. 2] quasi provehendo paucis
12 XIV | venit, putans verum esse [p. 20] quod mulierem audisset
13 XV | eo quaesivit. At ille [p. 21] plenus nequitia illum nunquam
14 XV | dum ita loqueretur, [p. 22] venit primus deferens cofrum,
15 XVI | causa domus et quod non [p. 23] posset puerum decipere,
16 XVI | vero sic coram astan-[p. 24]tibus iustitia ait philosopho
17 XVII | autem clamando, ut supra-[p. 25]dictum est, se nihil amplius
18 XVII | vade ad sinistram. [p. 26] ~
19 XVIII | brevis ad infernum. ~[p. 27] Arabs castigavit filium
20 XIX | neminem vestrum iam [p. 28] amplius rediturum et surrexi
21 XX | capud fuste dolabit. [p. 29] Ad hoc eunuchus: Tu benedicaris,
22 Pro | ab hominibus habeatur [p. 3] et ab eis ideo plus honoretur.
23 XXI | pulchrum est esse largum. ~[p. 30] Discipulus ait: Diffinitionem
24 XXII | exercentes. Quadam die [p. 31] dum in suo ille fatigatus
25 XXII | promissis a rustico. [p. 32] ~
26 XXIII | foras exilivit et in [p. 33] puteo lupum dimisit. Et
27 XXIV | nesciens inquit: Tu [p. 34] quis es qui ita cecidisti?
28 XXV | evenire vobis peccatum. [p. 35] Sed si aliquid est in me
29 XXVI | comitatu prout decuit [p. 36] ut fratrem viseret, iter
30 XXVI | fecerit, forsitan de rege [p. 37] non magnum habebit proficuum. –
31 XXVI | fuerit qui te invitavit, [p. 38] multum gaudebit; si autem
32 XXVII | mortuus est, et exinde [p. 39] exterritus fuit mulus.
33 I | sic fecisset, eodem [p. 4] responso ei omnes responderunt.
34 XXVII | comedes mel sine veneno. ~[p. 40] Alius: Quaecunque in saeculo
35 XXVIII| subiectus es voluntati et [p. 41] sibi servis, non ipsa tibi.
36 XXVIII| monitis obedire. Pater: [p. 42] ~
37 XXIX | delitiarum thesaurisavit. ~[p. 43] Auditis sermonibus patris
38 XXXI | velint nolint adimit. ~[p. 44] Item filius: Mortis nexus
39 XXXIII| sufficiunt ei ulnae. ~[p. 45] Alius: Heri populo imperavit:
40 XXXIV | pro finem habituris. ~[p. 46] Alius vociferabatur: Diligite
41 II | vero aspecta hac ait: [p. 5] Ex hac est mihi mors et
42 II | eos a morte absolvendo [p. 6] quod commisi luam peccatum.
43 II | fuerint, devitabunt. ~[p. 7] Dixit quidam versificator:
44 II | sapientia sine substantia? [p. 8] Accipe partem sapientiae
45 II | procedit nobilitate. [p. 9] ~
46 XXXI | et quotquot sunt, tecum abduces! ~
47 XXVI | rusticitas. Post prandium manus ablue, quia phisicum est et curiale;
48 XXVI | debeam comedere. Pater: Cum ablueris manus ut comedas, nihil
49 XXVI | post prandia manibus non ablutis terguntur. ~Filius: Si quis
50 XIV | suo claves [p. 19] domus abscondebat. Hoc autem longo tempore
51 XI | remanens, quia locus ubi absconderetur non erat, quid faceret prius
52 II | eligere. ~Alius: Consilium absconditum quasi in carcere tuo est
53 IX | quousque amicus a loco ubi absconditus erat viro nesciente discessit.
54 II | Communi autem consensu omnibus absolutis indigena qui pro amico suo
55 II | admirantes hunc alio a morte absoluto ligaverunt. Iamque de iudicio
56 II | reum; sicque eos a morte absolvendo [p. 6] quod commisi luam
57 II | aliumque a poena mortis absolverunt. Homicida vero in eodem
58 XVI | tibi commisi, fraudulenter abstulisti. Quapropter volo ut mea
59 XIX | soli comedamus. Deinde acceperunt consilium huiuscemodi quod
60 XVI | usque in crastinam diem accepisti, quin eas ad placita dimittere
61 XVI | restituas. His dictis eum accepit et vellet nollet ad iustitiam
62 II | in uxorem. His completis, accepta uxore cum his quae cum uxore
63 XVI | perquisivit. At dives homo acceptis clavibus curiam iuvenis
64 III | versus suos offerret. Quos acceptos rex male quippe compositos
65 II | omnibus quae erat cum ea accepturus. Et preterea dedit ei ea
66 XIII | narravit ei ex ordine quae sibi acciderant et suum propalavit secretum.
67 IX | Narravitque ei totum ut acciderat. Permitte, inquit illa,
68 XV | angiportum vocavit et quid ei accidisset interrogavit. At ille ordine
69 IV | adversitatibus quae nobis accidunt nos contempnunt quod saeculum
70 XXIV | et veniens ad fenestram accipiebam radium lunae manu et carmen
71 XXIII | De consilio accipiendo et probando.~Castigavit
72 XVI | custodiae, et laboris praemium accipies et tutelae. Iuvenis audita
73 XVI | puerum et inquit ei: O puer, accommoda mihi parvam tuae partem
74 XXVI | occurrit ei et hilari vultu accurate eum suscepit. Transactis
75 II | crucem. Multi vero de more accurrerunt, quorum unus fuit amicus
76 XVI | fecit. Inde iustitia vocavit accusantes et accusatum et praecepit
77 XVI | interrogavit si iuste vel iniuste accusarent eum. Iuvenis vero quod iniuste
78 XVI | Iuvenis vero quod iniuste accusaretur, firmavit sacramento. Audita
79 XXIV | oculis omnia cernentis se accusat. ~Alius: Si fueris in aliquo
80 XVII | eisque accusatoris vocem et accusati audire et enodare praecepit.
81 XVII | sapientibus ad se vocavit eisque accusatoris vocem et accusati audire
82 XVI | iustitia vocavit accusantes et accusatum et praecepit quod suorum
83 XVI | deduxit. Iusticia eum videns accusavit, sed iuvenis quid contra
84 XVI | auxilium, etenim iniuste accusor. Philosophus audita prece
85 XXIX | possessionem et divitiarum acervos subscripsit et morti cessit.
86 XXII | Deus qui tuorum oculorum aciem clausit et sapientiam tibi
87 XXI | pecuniam? Magister: Ita! Acquire, sed iuste et in bono dispende
88 XXIV | censum latrocinio potuisti acquirere, quod nunquam audivimus
89 XX | afficitis verberibus? At illi acrius verberando tacebant. Quando
90 XIV | dolo nullos esse muliebres actus coepit excogitare quid sua
91 II | causa Baldach adierat. Qui acutius eum intuens deprehendit
92 II | Simile sibi simile attrahere adamantis est. At ille inquit: Nunquam
93 XIV | qua arte posset loqui cum adamato iuvene. At ipsa plena ingenio
94 IV | Alius: Terminum termino addere roganti est hoc tempore
95 XX | officium, sutoribus custodem addidit et ut eorum curvos ungues
96 XV | ancilla Dei? At illa inquit: Adduc mihi hominem de terra tua,
97 XV | pecuniam requireret, alius qui adducebat suam pecuniam non committeret,
98 XXXIV | homo. Et cuncta quae fiunt, adducet Deus in iudicium pro omni
99 XV | redeamus et bene serva quod iam adduximus! Ille autem laetus animo
100 XV | huius pecuniae commendationi adesse. Et dum ita loqueretur, [
101 XX | mel non comederes, etiamsi adesses. At ille tacuit et quomodo
102 XX | mel non comederet, etiamsi adesset. Et comederunt. Deinde venit
103 XIX | rustico causa orationis Mech adeuntibus quod essent socii victus,
104 II | eius cuius causa Baldach adierat. Qui acutius eum intuens
105 XIV | sapientiorem illius regionis adiit hominem et qualiter custodire
106 XXXI | quaeque cupita velint nolint adimit. ~[p. 44] Item filius: Mortis
107 XXVIII| rei sinceritas est fecisti adipiscendae. Quae gloria quam sit exilis
108 II | obstabat ne domum amici adiret, ne forte incognitus tali
109 Pro | libelli principio bonum finem adiungat meque custodiat, ne quid
110 II | inquit: Nunquam me sibi adiunxi. Ad haec transiens: Cur
111 III | qui vituperabatur, haec adiunxit: Rosa ex spinis orta nequaquam
112 I | Hic est vere amicus qui te adiuvat, cum saeculum tibi deficit.
113 Pro | nostra fide diversum. Ad quod adiuvet me omnipotens Deus cui supernitor.
114 IX | transferre in actum publicae administrationis futurorum valeamus edissere! –
115 Pro | sapientia et suae rationis admirabili illustravit claritate et
116 IV | in pascuis invenit atque admirans ait: Quis es tu? Mulus dicit
117 II | Iudices autem non parum admirantes hunc alio a morte absoluto
118 XI | magis illarum praesumptuosam admiror audaciam. Volo tamen ut
119 VIII | Salomon in proverbiis hoc idem admonet. Sed tu si super ingenio
120 Pro | utilitatem hunc librum componere admonitus sum, ipsum obsecrans ut
121 XXVI | similis igni: cui si nimis admotus fueris, cremaberis; si ex
122 II | probatio reddit. – Alius: Adquiesce veritati sive a te prolatae
123 II | inquit: Si mecum manere adquiescis, omnia nobis prout decet
124 XXVI | tecum in meo regno remanere adquieverit, omnia tecum illi – etiam
125 XXIII | comedant! Quod lupus audiens adquievit. Cum autem dies declinaretur
126 XXVI | Frater: Aliquo consilio adquiremus. Cui frater: Timeo ne census
127 XXVI | regi servire et nihil boni adquirere. Pater: Hoc multis iam evenit;
128 I | fili, quot tibi, dum vixi, adquisieris amicos! Respondens filius
129 I | eo, si forte talem mihi adquisiero! At pater: ~
130 I | ergo centum quomodo tibi adquisisti? Vade igitur probare omnes,
131 XXIX | maiores prioribus divitias adquisivit. – Hoc modo quod pretiosius
132 XXVI | placere, etiam suum fratrem advenisse retulit. Cui rex: Si frater
133 XV | quod acceperat servavit adventumque eorum – quod adhuc potest –
134 XXVII | contigerit tibi aliquid adversi, noli nimis desolari nec
135 II | quodam Arabe: Quae maior adversitas contigit tibi in hoc saeculo?
136 XXVII | semper debes laudare tam de adversitate quam de prosperitate. Multa
137 VIII | complectentes deosculentur advocatos et quae illarum expetat
138 VIII | nescientibus viris suos advocent amasios et complectentes
139 XV | Precor itaque ut mei causa in aede tua illam custodias; et
140 VI | Fili, vide ne transeas per aedem gentis iniquae! Transitus
141 XIII | efficitur ut magna [p. 18] aegritudine stringeretur: pro qua culpa
142 II | ferens ascivit omnes medicos Aegyptiacos, ut amicum hospitem viderent.
143 II | homicidam ibidem reperire. Aegyptiacum vero illic reperierunt et
144 II | volueris, quae mea sunt aequa lance partiamur. At ille
145 XXXIII| inimicos: hodie habet omnes aequales. ~Sed de triginta duobus
146 Pro | sapientior te, quae congregat in aestate unde vivat in hyeme. – Fili,
147 IV | probitatibus edoctus, et ego hanc aestimo perfectam esse nobilitatem. –
148 XXIX | firmavit et insuper quod aetate eius exigente in patris
149 Epil | dextris filii sui collocati aeterna requie cum suis fidelibus
150 XXVIII| sententiam verborum rex benigno affatu diligenter enodari sibi
151 XV | et ad domum sui hospitis afferre lapidibusque comminutis
152 XXIII | inde gavisus ait: Cur non affers mihi caseum? Vulpis ait:
153 XX | forisfeci? Ut quid talibus me afficitis verberibus? At illi acrius
154 IV | student, grammaticam esse affirmant. ~Probitates vero hae sunt:
155 VII | non nocebit, si aliud non affuerit. Et transeuntes audierunt
156 XVIII | intraremus. Sicque nobis iter agentibus in duas partes secta est
157 XX | contingit, ne quid inconsulte ageret, ligarem et loris corrigerem.
158 XXIV | amodo dormire quoniam sompno aggravatus volo quiescere. Et ut magis
159 XVII | ignota.~Philosophus ait: Ne aggrediaris viam cum aliquo, nisi eum
160 XVIII | deriserunt et per vadum iter aggressi sunt. Sed eorum alii socios
161 XXVII | fuit mulus. Dominus: Quid agit genitrix eius? Servus: Prae
162 II | Homicida vero in eodem agmine haec intuens gradiebatur
163 II | sciunt esse passionem. Hoc agnito dominus venit ad eum et
164 XXXII | Meque fuisse virum nequeas agnoscere, si iam ~Ad visum fuero
165 II | per hoc nullam corporalem agnovere infirmitatem, amoris sciunt
166 XVII | cum aliquo, nisi eum prius agnoveris! Si quisquam tibi ignotus
167 II | urina respecta, nullam in eo agnoverunt infirmitatem. Et quia per
168 Pro | compositor huius libri: Gratias ago Deo, qui primus est sine
169 XXVIII| saeculares tumultus devitantem et agrestem vitam cupientem nemus incoluisse
170 XXXIII| philosophi, de quibus unus ait: ~Alexander ex auro fecit thesaurum:
171 XXXIII| XXXIII. Exemplum de aurea Alexandri sepultura.~Item dictum est
172 XXIV | epistola sua castigavit regem Alexandrum ita dicens: Melius est cum
173 Pro | Prologus.~Dixit Petrus Alfunsus, servus Christi Ihesu, compositor
174 | aliam
175 | alibi
176 | alicui
177 | alicuius
178 XXI | Alius: Radix pacis est aliena non cupere, et fructus eius
179 XV | delicatissimum largiri possum alimentum. Magister: ~
180 | aliorum
181 | alios
182 XII | Voluit enim fabulis suis eum aliquantum [p. 17] seducere, tu vero
183 | Aliqui
184 XXVI | suscepit. Transactis vero aliquot diebus, proviso tempore
185 II | secum ad crucem traxerunt aliumque a poena mortis absolverunt.
186 V | pastoribus extentum et stipitibus alligatum. Quem mox solutum calefacere
187 XI | sedere fecit. Sicque dulcibus alloquiis delinitum circa noctem exire
188 IV | Paupertasque domum premit altam nobilitate.~Versificator
189 XXIII | unam gallinam et uxori meae alteram, et habebis boves! Arator
190 IX | oculo eveniat, quale de altero evenit. Iam potes, si placet,
191 X | cornu illius sustulit et alterum filiae sublevandum dedit.
192 XIV | consilium quod construeret domum altis parietibus lapideis poneretque
193 XIV | per quam videret, et tali altitudine et tali compositione per
194 XXIII | veniente obscura nocte ad altum deduxit puteum. Cui super
195 XXXII | quod es, ipse fui, derisor amarae ~Mortis, dum licuit pace
196 XXX | de iam confesso sententia amaras audiens historias capitalem
197 Pro | Deo: simulas tamen te eum amare, et incredibile est; si
198 Pro | incredibile est; si enim vere amares, obedires ei. Nam qui amat,
199 XIII | illa qua tantum ardebat amari. Quibus contemptis eum penitus
200 XIII | Quae dum gustaret, prae amaritudine oculi eius lacrimari coeperunt.
201 VIII | nescientibus viris suos advocent amasios et complectentes deosculentur
202 XI | Et introiens advocavit amasium uxoris suae [p. 16] et secum
203 Pro | amares, obedires ei. Nam qui amat, obedit. ~
204 VIII | constructus valde delectabilis et amatorius insonuit. Substitit alter
205 XI | autem clam iuvenem quendam amavit, quod suae matri protinus
206 XXVIII| ait: Scis ipse nimium tibi ambitionem rerum mortalium dominatam
207 XXI | quaecumque in toto mundi ambitu continentur divitiis, sitis
208 VIII | narraverat, digressi sunt inde ambo. ~Dixit quidam philosophus
209 XXVIII| avertere radiorum solis amenitatem. Quibus ille placido vultu
210 II | inimicitia sapientis quam amicitia insipientis. ~Alius philosophus:
211 II | philosophus: Non habeas pro magno amicitiam stulti, quia non est permanens. ~
212 II | ei servivit sicut mos est amicorum per octo dies et ostendit
213 XIX | vendicare; et merito cibum amiserunt. Quin etiam hoc eis evenisse
214 XVI | Amice, causa tuae custodiae amisi oleum: insuper quod tibi
215 XVII | eodem. Quod totum simul amisit. Quidam vero pauper iter
216 XXVII | cuius animum non pessumdedit amissio rerum. ~
217 XVIII | madefactos, alii omnino amissos defleverunt. Sed nos et
218 II | Aegyptiacus omnia sua multis modis amitteret, et pauper effectus cogitavit
219 XXIV | maximum comminuitur bonum vel amittitur. ~
220 II | corporalem agnovere infirmitatem, amoris sciunt esse passionem. Hoc
221 XV | Quomodo potes hoc facere, ancilla Dei? At illa inquit: Adduc
222 XIX | sompniavi quod ego duobus angelis ducentibus et terram findentibus
223 XXVI | humana specie vidit tres angelos. Quos ipse suam domum intrare
224 XV | extraneum – commota pietate in angiportum vocavit et quid ei accidisset
225 Epil | https://freespace.virgin.net/angus.graham/DiscCler.htm~
226 XXVIII| vereris. Cui philosophus in angustam suae mentis sedem receptus
227 XIII | Libenter pro Dei amore et animae remedio meae et quia miseret
228 IV | eo quod pigrum et deforme animal est, sic iste patrem suum
229 Pro | fabulis et versibus, partim ex animalium et volucrum similitudinibus.
230 XXXIV | vociferabatur: Diligite animas vestras quantum et corpora,
231 II | eo eris. ~Alius: Claritas anime sapientia est, census vero
232 XIX | quoniam talis narratio animi erit recreatio? Filius: ~
233 XXIV | ut leo, et cui levis est animus ut puero. ~Alius: Qui malum
234 XXIX | Et sic transiit circulus anni, in quo non paucos iam mortis
235 XXVI | respondebo: concedam statim annon? Pater: Fac sicut auctoritas
236 XXIX | suffecit. Postea vero dato pro annona thesauro vitam fame vel
237 XXXIV | reminiscere et generationum annorum antiquorum, qui omnes transierunt,
238 XXVI | erat persona, velut coacti annuerunt. ~Iuvenis senem interrogavit:
239 XXVIII| quasi in ictu oculi sit annullanda: ob hoc ergo in nulla parte
240 VIII | dubio vox bubonis mortem annunciat. Cui ego: Miror, cum cantus
241 XII | Discipulus: Dictum est in antiquis proverbiis quod non eadem
242 XXXIV | et generationum annorum antiquorum, qui omnes transierunt,
243 II | pernoctaret. Sed cum ibi anxius multa secum diu volveret,
244 XXVII | dominus servo: Maimunde, aperi ianuam! Cui servus: Domine,
245 XXX | evigilans quaecumque habuerat in aperiendo oculos irrecuperabiliter
246 IX | domino suo hostium postea aperire cucurrit. Qui intrans et
247 XI | Sed dum filia sua hostium aperiret marito, arripuit vetula
248 XIX | accipiebant duo alii angeli et aperta terra ducebant in infernum.
249 XXVII | quod volebas eam hodie esse apertam, et ideo nolui eam sero
250 XXXI | sompnium comperit, nondum apertis oculis clamare coepit: Pro
251 XVI | Quibus adductis terram aperuerunt et quinque plenos tonellos
252 X | et hostium postea domino aperuit. Qui postquam intravit,
253 XV | cofrum, aliis a longe iam apparentibus. Interim deceptus praeceptorum
254 Pro | complevit debetque perfectus appellari. Fragilem etiam hominis
255 II | factae respondeas, nec laudem appetas pro re tibi incognita. Philosophus
256 II | de re sibi ignota laudem appetit, illum mendacem probatio
257 II | haec transiens: Cur ergo ei applaudebas? At ille: Non, sed magna
258 IX | tuum commune est nobis. Apponensque os suum ad oculum sanum
259 Pro | fidei perfectis corrigendum appono. Nihil enim in humanis inventionibus
260 XVIII | ad urbem sole ad occasum appropinquante et adhuc longe essemus a
261 XXVI | civitati in qua frater aderat appropinquavit. Audito fratris adventu
262 XX | incisorem qui diversos diversis aptos temporibus ei incidebat
263 XII | coactus duas oves imponens aquam transiit. – His dictis fabulator
264 XII | redeunte quod magna inundatio aquarum succresceret. Qui cum neque
265 II | Quaesivit quidam a quodam Arabe: Quae maior adversitas contigit
266 Pro | proverbiis et castigationibus Arabicis et fabulis et versibus,
267 IX | quod inde scio pro divitiis Arabum commutare volo. Sed si placet
268 XXIII | vulpis inde inquit: Concede aratorem boves suos abducere, et
269 XXIII | declinaretur et iam rusticus ab aratro boves solvisset, venit ad
270 XXVII | summi rectoris distinguitur arbitrio. Haec etiam prophetae Iob
271 I | filius dixit: Centum, ut arbitror, mihi adquisivi amicos.
272 XXXIV | modo sunt sicut flos qui de arbore cecidit, quo ulterius non
273 XXII | philosophorum: Multae sunt arbores, sed non omnes faciunt fructum;
274 XIII | cupiens ab illa qua tantum ardebat amari. Quibus contemptis
275 XXI | continentur divitiis, sitis tamen ardebit habendi. ~Alius: Qui parce
276 XIII | remeavit. Quam iuvenis aspectam ardenti amore diligere coepit et
277 II | philosophus: Fili, grave est arduas ascendere mansiones, et
278 IV | contingit, immo auri et argenti tota est quam video nobilitas,
279 XXI | quam plena domus auro et argento. ~Alius: Utilia perquire
280 II | claritate vivificat, velut terra arida humiditate pluviae virescit. ~
281 IV | sunt artes: Dialectica, arithmetica, geometria, phisica, musica,
282 XV | huiusmodi reposuisti in cordis armariolo, largire mihi discipulo,
283 XXVI | referemus. Ad quem filius: Etsi arrectis auribus multa cupio, promissa
284 XIV | misit ut sciret omnimodam artem mulieris, et hoc facto voluit
285 XXVI | intret de gutture in intimam arteriam et sic sit tibi causa mortis;
286 XV | facere naturali ingenio et artificiali, secreta etiam naturae rimando,
287 II | species: una naturalis, alia artificialis; quarum una non potest manere
288 XIII | egit mulier. Et sic anus artificiosa dictis fidem praebuit, et
289 XXIX | Insipiens fili sapientis, iners artificiosi, prodige largi, ut quid
290 XIV | apertum et non oblita suae artis domum intravit firmatoque
291 XXIV | perrexit intentione furandi. Et ascendens tectum ad fenestram per
292 II | Fili, grave est arduas ascendere mansiones, et ab eisdem
293 IV | ergo mulus non recognovit asinum patrem suum, eo quod pigrum
294 II | ostendit ei. Aeger vero aspecta hac ait: [p. 5] Ex hac est
295 XIII | propria remeavit. Quam iuvenis aspectam ardenti amore diligere coepit
296 II | philosophus: Dulcior est sapienti aspera vita inter sapientes quam
297 VIII | idem repetebat et suo licet aspero cantu quasi delectabili
298 VIII | exieramus, et sic vox una asperrima audiebatur et cantus incompositus
299 XIV | et regredientes intente aspexit. Haec una die cum ad fenestram
300 XX | percutere et huc et illuc aspicere suaque sede surgere et scamnum
301 XX | videris illum huc et illuc aspicientem terramque manibus verberantem
302 Pro | præbet homini, qui nos sua aspiravit sapientia et suae rationis
303 XXII | caro erit hispida. Et si assata fuero, multo minor ero.
304 VI | ministerio suscepto portae assedit et ministerium suum egit.
305 XXVI | quidam rex suorum communi assensu procerum cuidam suo familiari,
306 XXVII | poteris. ~Alius: Quod pigro assequi desiderata donant, idem
307 XXVIII| eum sui servi servum esse asseruit. Quorum sententiam verborum
308 XXXIV | accipe, id est: bonum fac assidue! Et antequam veniat dies
309 XVII | quisquam tibi ignotus se in via associaverit iterque tuum investigaverit,
310 XIII | reduxit iuvenem et sic eos associavit. – Discipulus ait magistro:
311 XXVI | ei obediens; nec unquam associet se homini quem rex odio
312 XIV | Et ita egit. Haec vero assueta erat dominum suum unaquaque
313 XIX | volebant animalis naturam sibi assumere, mitissimi animalis naturam
314 XXIV | dicto septies carmine et assumpto manu radio lunae laxatis
315 XVI | fecerunt. Illis vero sic coram astan-[p. 24]tibus iustitia ait
316 IV | negavit. Dixeruntque qui regi astiterunt: De crimine confesso iudicium
317 IV | geometria, phisica, musica, astronomia. De septima vero diversae
318 XXIII | eligere possis. Sed lupus astutae vulpis deceptus verbis quietum
319 XXXIII| aurea et in pervio omnibus atrio posita. Ad quam plurimi
320 X | quanto plus ingenium illarum attendo, tanto magis ad mei custodiam
321 II | ait: Simile sibi simile attrahere adamantis est. At ille inquit:
322 XIII | distulerit, tanto graviori morbo attritus fuerit. Quo audito narravit
323 VIII | transiens iuxta locum quo auceps rete tetenderat avibus decipiendis
324 XXVI | annon? Pater: Fac sicut auctoritas Iudaeorum praecipit! Dicit
325 IV | sagittare, cestibus certare, aucupare, scaccis ludere, versificari. ~[
326 XI | illarum praesumptuosam admiror audaciam. Volo tamen ut adhuc mihi
327 XXXIV | Finem loquendi omnes pariter audiamus: Deum time et mandata eius
328 XI | gener, tace, ne aliquis te audiat! Ad haec ille magis mirans:
329 XIX | Rusticus vero hoc totum audiebat et tamen se dormire fingebat.
330 XXVI | multa cupio, promissa tamen audiendi avidus vehementer efflagito.
331 XVI | audita mente sedeant, ad audiendum plura animum incitant. Magister
332 Pro | subsidia, ut legentibus et audientibus sint desiderium et occasio
333 VIII | magister meus iam pridem audieramus. Et qualis erat illa, inquit
334 XXIII | dicens: Ne credas omni quod audies consilio, donec prius an
335 XXVIII| improbi donec sententiam regis audirent, parcere ei decreverunt.
336 XVI | philosopho quod causas eorum audiret et inde iudicium faceret.
337 XIV | esse [p. 20] quod mulierem audisset cecidisse. Mulier vero videns
338 VIII | alter, et quomodo illam audistis? Evenit, dixit socius, quod
339 II | alter Baldach, seque solo auditu cognoverant et per internuntios
340 V | De hac causa iudicare per auditum ignoro, nisi qualiter inter
341 XXIV | acquirere, quod nunquam audivimus clamorem sive aliquam calumpniam
342 II | quia quod suum est eis auferres. ~Alius: Huius mundi dona
343 XXI | illi facere, ut sic saltem aufugeret, cogitavit. Itaque vescentibus
344 II | alium interfecit clamque aufugit. Multi ergo cives pro strepitu
345 XI | Discipulus: Tria dicendo nimium auges recitando numerum, sed pauca
346 Epil | fidelibus mereamur perfrui in aula caelesti, praestante domino
347 XXI | sibi praeferebat et omnes aulici. Quod ne diu duraret, pudorem
348 XVII | XVII. Exemplum de aureo serpente.~Dictum fuit de
349 XVII | deferret secum et insuper aureum serpentem oculos habentem
350 IV | meo non contingit, immo auri et argenti tota est quam
351 XXXIII| thesaurum: nunc e converso aurum de eo facit thesaurum. ~
352 XXIV | aliquis intus vigilaret auscultavit. Quod dominus domus comperit
353 XXVI | eius subintrarent, quia autentica non erat persona, velut
354 XXXI | nec medicis artibus eius avaras fugiemus manus. Filius:
355 XXI | Diffinitionem largi et avari et prodigi mihi subscribe.
356 XXI | De largo, avaro, prodigo.~Dixit philosophus:
357 XXI | multum diviti homini esse avarum, mediocri autem homini pulchrum
358 XXII | At ille securus promissi avem abire permisit. Cui avis
359 XXVIII| pediculos suffocantem, coeperunt avertere radiorum solis amenitatem.
360 VIII | lascivientem. Cui dixit: Qui aves decipere conaris, vide ne
361 XXXII | prope qui transis nec dicis: aveto! resiste, ~Auribus et cordis
362 XXII | rustico avis in nemoris avia devolavit. ~
363 VIII | quo auceps rete tetenderat avibus decipiendis vidit mulierculam
364 XXII | fidem dictis praebuerat aviculae. Et avis ait illi: Cito
365 XXVI | promissa tamen audiendi avidus vehementer efflagito. Pater:
366 II | quo sua desinit nobilitas, avorum nobilitatem haut congrue
367 IV | erat. At ille praetendit ei avunculum suum; unde rex in nimium
368 IV | patrem aut matrem? Mulus ait: Avunculus meus est equus generosus. –
369 XXIV | Philosophus ait: Cave consilium azimum, donec sit fermentatum. ~
370 Pro | formica. De gallo. De cane.~Balaam, qui lingua arabica vocatur
371 XXV | necem immisericordes et barbaras suscitavit gentes. Et hoc
372 XXI | Alius: Magis valet parva beatitudo quam plena domus auro et
373 XXII | dulci canore dicere coepit: Benedictus Deus qui tuorum oculorum
374 XXIV | De benefacto.~Interrogavit discipulus
375 XXIV | benefactum, suos denegant benefactores et ita denegant Deum. ~Item:
376 II | indiget unus alio: Cuicumque benefeceris, in eo maior eo eris; quo
377 XXVIII| sententiam verborum rex benigno affatu diligenter enodari
378 XXVII | sed canis nostra parvula Bispella mortua est. Cui dominus:
379 XV | retinebat iniuste pecuniam, ibat blandisque precibus eum deprecabatur
380 III | ex spinis orta nequaquam blasphematur. Rex autem maximis honoratum
381 XXII | utrumque, sicut evenit lupo de bobus promissis a rustico. [p.
382 XIV | et scias in bona muliere bonam societatem reperiri posse,
383 XIV | societatem reperiri posse, bonaque mulier fidelis custos est
384 XIV | magna castitas atque magna bonitas in multis reperitur mulieribus,
385 XIV | duos versus de laude atque bonitate mulieris bonae. Discipulus
386 VI | defendensque se nudatis brachiis apparuit habens in his impetiginem:
387 XXIV | cecidit et fracto crure ac brachio congemuit. At dominus domus
388 II | semetipso inquiri. ~Alius: Qui brevi tempore pro pudore disciplinam
389 XVIII | interrogavimus. Et senex ait quod brevior erat via per vadum ad civitatem
390 XII | Plurimas iam narrasti, sed brevissimas. Vellem vero aliquam te
391 VI | defendenti cappam abstulit, et cadente illo in terram herniosum
392 XIX | videlicet quod fustibus caederentur. Pater ad haec: Dic mihi,
393 XXX | praecogitasset, ne loris et fustibus caederetur, vel quod gravius extitit,
394 Epil | mereamur perfrui in aula caelesti, praestante domino nostro
395 XXX | inde loris et fustibus caesum in yma carceris detrudunt.
396 V | alligatum. Quem mox solutum calefacere curavit. Calefactus serpens
397 V | solutum calefacere curavit. Calefactus serpens circa foventem serpere
398 XX | Sed in una dierum ministri calidum panem et mel cum aliis ferculis
399 XXVII | vocato murilego temptavit an calidus esset an non. Et cum invenisset
400 XVIII | civitatem pervenimus. Ac si per callem pergentes fuissemus, procul
401 XVII | castigavit dicens: Sequere calles, quamvis sint semitis longiores.
402 XXIII | obviaverunt. Quibus euntibus ait callida vulpis: Quo tenditis? Illi
403 XIX | vocaverunt. Rusticus vero callide et sicut territus esset,
404 IV | roganti est hoc tempore calliditas negandi. ~Alius: Si mendacio
405 XIV | Mulier vero plena arte et calliditate sumpsit lapidem, quem proiecit
406 XXIV | audivimus clamorem sive aliquam calumpniam inde. At ipse ait: Quidam
407 XX | impedimento fieret, unum de camerariis suis eunuchum, cuius illud
408 XIV | ascendit stetitque ibi donec in camisia sua mulierem suam nudam
409 XXVII | pro domina, oblita fuit candelam in thalamo, et ita combusta
410 Pro | De formica. De gallo. De cane.~Balaam, qui lingua arabica
411 XXI | quod sua natura, videlicet canina, requirebat, quia carnes
412 XXII | arborem conscendit et dulci canore dicere coepit: Benedictus
413 XXII | retenta nec prece nec pretio cantabo. At ille: Nisi cantaveris,
414 XXII | quaedam avicula super arborem cantando delectabiliter sedit. Quam
415 II | Quo audito ostendit ei cantatrices et pedissequas: quarum nulla
416 VIII | inordinate sonabant; quique cantaverat, saepius per idem repetebat
417 XXII | pretio cantabo. At ille: Nisi cantaveris, te comedam. Et avis: Quomodo
418 VIII | insonuit. Substitit alter cantilena retentus. Cui socius: Divertamus
419 VII | transeuntes audierunt in domo cantilenam. Substitit alter retentus
420 XXII | sedit. Quam ut vidit et eius cantum audivit, deceptam laqueo
421 XXII | Cur tantum laborasti me capere, vel quod proficuum in mei
422 XVIII | aliquid utilitatis inde capiant posteri. Pater: ~
423 XXX | amaras audiens historias capitalem subiit sententiam. Qui si
424 XXX | eligendo furem reperiunt, capiunt, inde loris et fustibus
425 VI | postulat. Cui defendenti cappam abstulit, et cadente illo
426 VI | die gibbosus quidam bene cappatus cum baculo portam intravit.
427 VII | illa domo ipse et omnes capti sunt. Hic, inquit, hospitium
428 XXII | vel quod proficuum in mei captione sperasti habere? Ad haec
429 II | finire vehementer cupiebat. Captus itaque et incarceratus est.
430 XX | tibi et tuis provideris, capud fuste dolabit. [p. 29] Ad
431 XXVII | et cecidit trabs super caput eius et mortua est. Dominus:
432 XXX | et fustibus caesum in yma carceris detrudunt. Ad ultimum data
433 XXXI | quidam cupiens emere, ut carius venderet, sicut sompnianti
434 VIII | simplici animo legentes carmina quae de mulierum artibus
435 XXII | avis tam parva? Et etiam caro erit hispida. Et si assata
436 XVI | quod in terra illa oleum carum fuit. Dives hoc videns puero
437 XXIII | locum ubi parantur illius casei ut quem volueris de multis,
438 XXIII | ostendit et ait: Hic est caseus quem tibi promisi! Descende
439 XIII | progenie haberet uxorem castam nimium et formosam. Contigit
440 XIII | comitatu abiit. Uxor vero caste vivendo et in omnibus prudenter
441 Pro | decem uxores suas, tu solam castigare non potes. – Fili, ne sit
442 XIII | noluit deputare, illius castis moribus satis confisus et
443 XIV | esse tales, quoniam magna castitas atque magna bonitas in multis
444 XIII | dilexit iuvenis quidam, sed castitatis amore eum contempsi, et
445 XXIX | posset comburere vel aliquis casus eripere reliquit. Ego vero
446 Pro | et demum ipsi et omnibus catholicae fidei perfectis corrigendum
447 XXVI | praecipiat rex, faciat; sed caveat ne regi mentiatur, et videat
448 Pro | genus ypocrisis, unde homini cavendum sit? Dicit Socrates: Est
449 Pro | in eo quod humana parum cavit natura viderit, subtiliori
450 XXIV | p. 34] quis es qui ita cecidisti? Cui latro: Ego sum ille
451 IV | perimit, sic malum malo non cedit. Ut igitur ignem aqua extinguit,
452 XXIII | sine iudicio, sententia celabitur; sin autem, in commune dicetur.
453 XVII | reddidit redderet, immo totum celaret. Inde rex: Quid autem iudicas
454 XIV | absque mora de domo egrediens celeri cursu ad puteum venit, putans
455 XXII | invenisses. Hoc ille audiens cepit flere et dolere atque palmis
456 XXIV | benefactum coram oculis omnia cernentis se accusat. ~Alius: Si fueris
457 IV | natare, sagittare, cestibus certare, aucupare, scaccis ludere,
458 XX | et verberibus correptus cessares; et ideo te ligavi et verberavi.
459 XXIX | acervos subscripsit et morti cessit. Quo facto rex puerum ad
460 IV | Equitare, natare, sagittare, cestibus certare, aucupare, scaccis
461 XXVI | tempore et loco, regi inter cetera quae sciebat placere, etiam
462 XXVII | exterritus fuit et rupit chamum suum et dum fugeret, sub
463 Pro | Petrus Alfunsus, servus Christi Ihesu, compositor huius
464 Epil | praestante domino nostro Jhesu Christo, cui est honor et gloria
465 XIX | Mech, et tunc defecit illis cibus ita quod non remansit eis
466 XXVII | Servus: Nullus, quoniam in cinerem vertitur et quicquid in
467 XXXII | deploravitque iacentem ~Inque meos cineres ultima dona dedit. ~Inde
468 XXXII | marmoream cuiusdam mortui cineribus superpositam; sed in ea
469 XXIX | pretiosis egit. Et sic transiit circulus anni, in quo non paucos
470 XX | sensum perdit et indiscrete circumstantes verberat atque interimit.
471 II | clamque aufugit. Multi ergo cives pro strepitu decurrentes
472 XVII | Fer merces tuas ad magnas civitates, quamvis ibi vilius vendere
473 XXVI | adventu suo fratri referret, civitati in qua frater aderat appropinquavit.
474 XI | suae servandam. Uxor autem clam iuvenem quendam amavit,
475 XIV | At ipsa magis ac magis clamans dixit quod nisi hostium
476 XXXI | comperit, nondum apertis oculis clamare coepit: Pro unaquaque mihi
477 XXIV | quod nunquam audivimus clamorem sive aliquam calumpniam
478 II | quorum unus alium interfecit clamque aufugit. Multi ergo cives
479 XXVII | et ideo nolui eam sero claudere. Tunc primum comperit dominus
480 XXVII | praecepit ei quadam nocte ut clauderet ianuam. Ipse vero desidia
481 XXVII | potuit et ideo dixit quia clausa erat ianua. Mane autem facto
482 XIV | Quae domum rediens hostium clausum invenit; unde animo multum
483 XVI | facto iuvenem advocavit clavesque domus illi tribuens ait:
484 XVI | At dives homo acceptis clavibus curiam iuvenis suffodiens
485 XXXIV | Deum, quia timor Domini clavis est ad omne bonum et ad
486 Epil | immensam Dei omnipotentis clementiam supplices exoramus, quatinus
487 Pro | est nomen ex re: id est Clericalis Disciplina; reddit enim
488 VII | VII. Exemplum de clerico domum potatorum intrante.~
489 Pro | Disciplina; reddit enim clericum disciplinatum. Vitandum
490 VII | sunt omnes ad patibulum, et clericus inter illos magna voce praedicabat
491 XX | eunuchus statim suos vocavit clientes et praecepit incisorem ligari
492 XXIII | tibi caseum ad magnitudinem clipei factum. Hoc lupus concessit.
493 XXVI | non erat persona, velut coacti annuerunt. ~Iuvenis senem
494 XXI | latenter primus ioculator coadunavit et ante socium posuit finitoque
495 XXII | Quomodo comedes? Si comederis coctam aqua, quid valebit avis
496 XIII | habebat duobus diebus ieiunare coegit et die tertio panem sinapi
497 II | sibi in Aegypto fecerat, cogitans etiam quia post mortem retribuere
498 XIV | supradictum est custodita coepit cogitare quo modo et qua arte posset
499 XV | aliquis philosophus subtilius cogitaret per quod levius vir pecuniam
500 XVI | quidam philosophus, qui cognominabatur Auxilium Egentium, bonus
501 Pro | philosophus, qui lingua arabica cognominatur Edric, dixit filio suo:
502 XXVIII| verane an ficta fuissent cognoscere, ad philosophum properavit
503 XXV | nobis et vobis venturum sit cognoscimus. Sed hic prope viam trium
504 II | Baldach, seque solo auditu cognoverant et per internuntios pro
505 XXVI | suo familiari, quem antea cognoverat in saecularibus esse prudentem,